Psalms 106

Dicsérjétek az Urat. Magasztaljátok az Urat, mert jó; mert örökkévaló az ő kegyelme.

خداوند را شکر کنید! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست؛ و محبّت پایدار او جاودانه است.

Ki beszélhetné el az Úr nagy tetteit? és jelenthetné ki minden dicsőségét?

چه کسی می‌تواند کارهای عظیمی را که او انجام داده است، بیان کند؟ چه کسی می‌تواند شکر او را آن‌طور که شایسته است، بجا آورد؟

Boldog, a ki megtartja a törvényt, *és* igazán cselekszik minden időben.

خوشا به حال کسانی‌که احکام او را بجا می‌آورند و همیشه آنچه را که درست است انجام می‌دهند.

Emlékezzél reám, Uram, népedhez való jóságodért; jőjj el hozzám szabadításoddal,

خداوندا، وقتی قوم خود را یاری می‌کنی، مرا هم به یادآور. وقتی آنها را نجات می‌دهی، مرا هم نجات بده

Hogy láthassam választottaidhoz való jóvoltodat, *és* örvendezhessek néped örömében; hogy dicsekedjem a te örökségeddel!

تا سعادت قوم خود را ببینم و در شادمانی امّت تو شریک گردم و در افتخاری که به قوم خود می‌بخشی، سهیم باشم.

Vétkeztünk atyáinkkal együtt; bűnösök, gonoszok valánk.

ما هم مانند اجداد خود گناهکار هستیم، ما نیز خطا کرده و شرارت ورزیده‌ایم.

Atyáink nem értették meg Égyiptomban csodáidat, nem emlegették meg kegyelmed nagyságát, hanem daczoskodtak a tengernél, a veres tengernél.

اجداد ما در مصر، کارهای عجیب تو را درک نکردند، آنها مهر و محبّت پایدار تو را فراموش کردند و در ساحل دریای سرخ علیه قادر متعال شورش کردند.

De ő megsegíté őket az ő nevéért, hogy megismertesse a maga erejét.

امّا او همان‌طور که وعده داده بود، آنها را رهایی داد تا قدرت عظیم خود را نشان دهد.

Rákiálta a veres tengerre és kiszáradt, s úgy vivé őket a mélységeken, mint egy síkon.

او به دریای سرخ فرمان داد و دریا خشک شد؛ و قوم خود را از میان دریا از روی خشکی گذرانید.

És kisegíté őket a gyűlölő kezéből; kimentette őket ellenség kezéből.

آنها را از دست آنانی که از ایشان نفرت داشتند، رهانید و از چنگ دشمنانشان نجات داد.

Szorongatóikat víz borította el, egy sem maradt meg belőlük.

امّا آب، تمام دشمنان آنها را غرق کرد به طوری که حتی یکی از آنان هم باقی نماند.

És hittek az ő beszédeinek, *és* énekelték az ő dicséretét.

در آن وقت آنها به وعدهٔ او ایمان آوردند و برای او سرود شکرگزاری خواندند.

Hirtelen elfeledék cselekedeteit; nem várák az ő tanácsát!

امّا آنها بزودی همهٔ کارهای او را فراموش کردند و منتظر مشورت و نصایح او نشدند.

Epekedés epeszté őket a pusztában, és próbára tevék Istent a sivatagon.

بلکه با خواهش‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا آزمودند.

És megadá nékik, a mit kivántak; és ösztövérséget bocsáta lelkökbe.

پس او آنچه را که خواسته بودند، به ایشان عطا کرد، امّا مرض کشنده‌ای در بین آنها فرستاد.

És irigységre indulának Mózes ellen a táborban, az Úr szentje, Áron ellen.

در بیابان به موسی و به هارون، خدمتگزار مقدّس خداوند حسادت ورزیدند.

Megnyilt a föld és elnyelé Dátánt, és beborítá Abirám seregét.

پس زمین دهان باز کرد و داتان و ابیرام و همراهانش را در خود فروبرد.

És tűz gyulladt fel azok seregében, láng égeté el a gonoszokat.

آتش بر پیروانشان بارید و همهٔ آن مردم شریر را سوزانید.

Borjút csináltak a Hóreb alatt, és hajlongtak az öntött bálvány előtt.

آنها در دامنهٔ کوه سینا گوساله‌ای از طلا ساختند و آن بت را پرستش کردند.

Felcserélték az ő dicsőségöket: ökörnek képével, a mely füvet eszik.

مجسمهٔ یک گاوِ علفخوار را، بر خدای با عظمت و پُرجلال ترجیح دادند.

Elfeledkezének Istenről, szabadítójokról, a ki nagy dolgokat művelt Égyiptomban,

آنها خدایی را که با کارهای عجیب خود آنان را از مصر آزاد کرده بود، فراموش کردند،

Csodákat a Khám országában, félelmetes dolgokat a veres tenger mellett.

کارهای عجیبی را که در زمین مصر انجام داد و یا آنچه را که در دریای سرخ کرد.

Gondolta, hogy kipusztítja őket; de Mózes, az ő választottja, elébe állott a résre, hogy elfordítsa haragját, hogy el ne veszítse *őket.*

وقتی خدا فرمود که می‌خواهد آن مردم را از بین ببرد، خادم برگزیدهٔ او موسی، در مقابل خدا به شفاعت ایستاد تا خشم او را برگرداند تا آنان را از بین نبرد.

És becsmérelték a kivánatos földet, nem hittek az ő igéretének.

آنها نخواستند که به آن سرزمین نیکو وارد شوند و به وعدهٔ خداوند اعتماد ننمودند.

És morgolódtak sátraikban, és nem hallgattak az Úr szavára.

در چادر‌های خود نشستند و شکایت کردند و به دستورات خداوند گوش ندادند.

De ő felemelé kezét reájok, hogy lesújtsa őket a pusztában;

پس خداوند به طور بسیار جدّی قسم خورد که همه را در آن بیابان از بین ببرد

S hogy a pogányok közé dobja magvaikat, és szétszórja őket a tartományokban.

و نسل ایشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده کند تا در سرگردانی بمیرند.

Majd hozzácsapódtak a Baál-Peorhoz, és ették a holtak áldozatait.

در فغور، بت بعل را پرستیدند و از قربانی‌هایی که به بُتهای بی‌جان تقدیم شده بود، خوردند.

És felingerelték cselekedeteikkel, és zúdult reájok a csapás.

با رفتار خود، خداوند را به خشم آوردند و به‌خاطر آن به بلا دچار شدند.

Ekkor felállott Fineás és ítélt; és a csapásnak vége lőn.

پس فینحاس، برخاسته و مجرمین را مجازات نمود و وبا از بین رفت.

És igazságul tulajdoníttaték néki firól-fira mindörökké.

این کار نیک فینحاس در پیشگاه خدا مقبول گردید و تا به ابد از آن یاد خواهد شد.

Megharagíták a Meribáh vizeinél is, és baja támadt Mózesnek miattok,

در کنار چشمهٔ مریبه، خشم خداوند را برانگیختند، به طوری که به‌خاطر آن، موسی دچار زحمت گردید.

Mert megkeseríték az ő szívét, és gondatlanul szólt ajkaival.

چون آن‌چنان او را به ستوه آورده بودند که سخنان ناسزا گفت.

Nem irtották ki a népeket sem, a mint utasította őket az Úr.

آن قومهایی را که خداوند دستور داده بود از بین ببرند نکشتند،

Sőt összeelegyedtek a pogányokkal, és eltanulták cselekedeteiket.

بلکه با آنها ازدواج کردند و از رفتار بت‌پرستانهٔ آنها پیروی نمودند.

És tisztelték azoknak bálványait, és tőrré levének azok reájok.

بُتهای آنها را پرستش کردند و در نتیجه اسباب سقوط خود را فراهم کردند.

És feláldozák fiaikat és leányaikat az ördögöknek,

پسران و دختران خود را برای بُتهای کنعان قربانی نمودند.

És ártatlan vért ontának: fiaik és leányaik vérét, a kiket Kanaán bálványainak áldoztak, és megfertőzteték a föld öldökléssel.

خون پسران و دختران بی‌گناه خود را به‌خاطر بُتهای کنعان ریختند و آن سرزمین را با خون آلوده کردند.

És tisztátalanokká lőnek cselekedeteikben, és paráznákká tetteikben.

به این ترتیب به‌خاطر رفتار بد خود، ناپاک گشتند و به خداوند خیانت ورزیدند.

De felgyúlt az Úr haragja népe ellen, és megútálta az ő örökségét.

آنگاه خداوند بر قوم خود خشم نموده از آنها متنفّر گردید.

És odaadá őket pogányok kezébe, és gyűlölőik uralkodtak rajtok.

پس آنها را به دست اقوامی که از آنها متنفّر بودند، سپرد و آنها بر ایشان حکمرانی نمودند.

És sanyargatták őket ellenségeik, és görnyedtek azoknak hatalma alatt!

دشمنانشان بر آنها ظلم نموده، آنها را خوار و ذلیل کردند.

Számtalanszor megmentette őket, de ők felháboríták szándékaikkal, és mélyebben merültek bűneikbe.

خداوند بارها قوم خود را نجات داد، ولی هر بار آنها مجدداً به ضد خدا شورش نمودند، بیشتر در گناه فرو رفتند.

De reájok tekintett a nyomorúság napján, mikor meghallgatá rimánkodásukat;

با وجود این، هرگاه از روی درماندگی به حضور خداوند زاری کردند، خداوند زاری آنها را شنید.

És megemlékezett velök kötött szövetségéről, és nagy kegyelmessége szerint megengesztelődék.

پیمانی را که با آنها بسته بود، به یاد آورد و به‌خاطر محبّت پایدارش، بر آنها رحمت فرموده، از گناهانشان چشم پوشید

És könyörületességre indítá irántok mindazokat, a kik őket fogva elvivék.

و دل مردمانی را که بر آنها ظلم می‌کردند، به رحم آورد.

Segíts meg minket, Urunk Istenünk, és gyűjts össze minket a pogányok közül, hogy dicsőítsük a te szent nevedet, és dicsekedjünk a te dicséreteddel.

ای خداوند خدای ما، ما را نجات بده، ما را از میان ممالک بیگانه به سرزمین خودمان بازگردان، تا از تو شکرگزار باشیم و نام پاک تو را ستایش کنیم.

Áldott legyen az Úr, Izráel Istene örökkön örökké, és minden nép mondja: Ámen. Dicsérjétek az Urat.

خداوند، خدای اسرائیل را سپاس باد؛ از ازل تا ابدالآباد! همهٔ مردم بگویند: «آمین!» خداوند را سپاس باد!