Psalms 106

הללויה הודו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃

خداوند را شکر کنید! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست؛ و محبّت پایدار او جاودانه است.

מי ימלל גבורות יהוה ישמיע כל תהלתו׃

چه کسی می‌تواند کارهای عظیمی را که او انجام داده است، بیان کند؟ چه کسی می‌تواند شکر او را آن‌طور که شایسته است، بجا آورد؟

אשרי שמרי משפט עשה צדקה בכל עת׃

خوشا به حال کسانی‌که احکام او را بجا می‌آورند و همیشه آنچه را که درست است انجام می‌دهند.

זכרני יהוה ברצון עמך פקדני בישועתך׃

خداوندا، وقتی قوم خود را یاری می‌کنی، مرا هم به یادآور. وقتی آنها را نجات می‌دهی، مرا هم نجات بده

לראות בטובת בחיריך לשמח בשמחת גויך להתהלל עם נחלתך׃

تا سعادت قوم خود را ببینم و در شادمانی امّت تو شریک گردم و در افتخاری که به قوم خود می‌بخشی، سهیم باشم.

חטאנו עם אבותינו העוינו הרשענו׃

ما هم مانند اجداد خود گناهکار هستیم، ما نیز خطا کرده و شرارت ورزیده‌ایم.

אבותינו במצרים לא השכילו נפלאותיך לא זכרו את רב חסדיך וימרו על ים בים סוף׃

اجداد ما در مصر، کارهای عجیب تو را درک نکردند، آنها مهر و محبّت پایدار تو را فراموش کردند و در ساحل دریای سرخ علیه قادر متعال شورش کردند.

ויושיעם למען שמו להודיע את גבורתו׃

امّا او همان‌طور که وعده داده بود، آنها را رهایی داد تا قدرت عظیم خود را نشان دهد.

ויגער בים סוף ויחרב ויוליכם בתהמות כמדבר׃

او به دریای سرخ فرمان داد و دریا خشک شد؛ و قوم خود را از میان دریا از روی خشکی گذرانید.

ויושיעם מיד שונא ויגאלם מיד אויב׃

آنها را از دست آنانی که از ایشان نفرت داشتند، رهانید و از چنگ دشمنانشان نجات داد.

ויכסו מים צריהם אחד מהם לא נותר׃

امّا آب، تمام دشمنان آنها را غرق کرد به طوری که حتی یکی از آنان هم باقی نماند.

ויאמינו בדבריו ישירו תהלתו׃

در آن وقت آنها به وعدهٔ او ایمان آوردند و برای او سرود شکرگزاری خواندند.

מהרו שכחו מעשיו לא חכו לעצתו׃

امّا آنها بزودی همهٔ کارهای او را فراموش کردند و منتظر مشورت و نصایح او نشدند.

ויתאוו תאוה במדבר וינסו אל בישימון׃

بلکه با خواهش‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا آزمودند.

ויתן להם שאלתם וישלח רזון בנפשם׃

پس او آنچه را که خواسته بودند، به ایشان عطا کرد، امّا مرض کشنده‌ای در بین آنها فرستاد.

ויקנאו למשה במחנה לאהרן קדוש יהוה׃

در بیابان به موسی و به هارون، خدمتگزار مقدّس خداوند حسادت ورزیدند.

תפתח ארץ ותבלע דתן ותכס על עדת אבירם׃

پس زمین دهان باز کرد و داتان و ابیرام و همراهانش را در خود فروبرد.

ותבער אש בעדתם להבה תלהט רשעים׃

آتش بر پیروانشان بارید و همهٔ آن مردم شریر را سوزانید.

יעשו עגל בחרב וישתחוו למסכה׃

آنها در دامنهٔ کوه سینا گوساله‌ای از طلا ساختند و آن بت را پرستش کردند.

וימירו את כבודם בתבנית שור אכל עשב׃

مجسمهٔ یک گاوِ علفخوار را، بر خدای با عظمت و پُرجلال ترجیح دادند.

שכחו אל מושיעם עשה גדלות במצרים׃

آنها خدایی را که با کارهای عجیب خود آنان را از مصر آزاد کرده بود، فراموش کردند،

נפלאות בארץ חם נוראות על ים סוף׃

کارهای عجیبی را که در زمین مصر انجام داد و یا آنچه را که در دریای سرخ کرد.

ויאמר להשמידם לולי משה בחירו עמד בפרץ לפניו להשיב חמתו מהשחית׃

وقتی خدا فرمود که می‌خواهد آن مردم را از بین ببرد، خادم برگزیدهٔ او موسی، در مقابل خدا به شفاعت ایستاد تا خشم او را برگرداند تا آنان را از بین نبرد.

וימאסו בארץ חמדה לא האמינו לדברו׃

آنها نخواستند که به آن سرزمین نیکو وارد شوند و به وعدهٔ خداوند اعتماد ننمودند.

וירגנו באהליהם לא שמעו בקול יהוה׃

در چادر‌های خود نشستند و شکایت کردند و به دستورات خداوند گوش ندادند.

וישא ידו להם להפיל אותם במדבר׃

پس خداوند به طور بسیار جدّی قسم خورد که همه را در آن بیابان از بین ببرد

ולהפיל זרעם בגוים ולזרותם בארצות׃

و نسل ایشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده کند تا در سرگردانی بمیرند.

ויצמדו לבעל פעור ויאכלו זבחי מתים׃

در فغور، بت بعل را پرستیدند و از قربانی‌هایی که به بُتهای بی‌جان تقدیم شده بود، خوردند.

ויכעיסו במעלליהם ותפרץ בם מגפה׃

با رفتار خود، خداوند را به خشم آوردند و به‌خاطر آن به بلا دچار شدند.

ויעמד פינחס ויפלל ותעצר המגפה׃

پس فینحاس، برخاسته و مجرمین را مجازات نمود و وبا از بین رفت.

ותחשב לו לצדקה לדר ודר עד עולם׃

این کار نیک فینحاس در پیشگاه خدا مقبول گردید و تا به ابد از آن یاد خواهد شد.

ויקציפו על מי מריבה וירע למשה בעבורם׃

در کنار چشمهٔ مریبه، خشم خداوند را برانگیختند، به طوری که به‌خاطر آن، موسی دچار زحمت گردید.

כי המרו את רוחו ויבטא בשפתיו׃

چون آن‌چنان او را به ستوه آورده بودند که سخنان ناسزا گفت.

לא השמידו את העמים אשר אמר יהוה להם׃

آن قومهایی را که خداوند دستور داده بود از بین ببرند نکشتند،

ויתערבו בגוים וילמדו מעשיהם׃

بلکه با آنها ازدواج کردند و از رفتار بت‌پرستانهٔ آنها پیروی نمودند.

ויעבדו את עצביהם ויהיו להם למוקש׃

بُتهای آنها را پرستش کردند و در نتیجه اسباب سقوط خود را فراهم کردند.

ויזבחו את בניהם ואת בנותיהם לשדים׃

پسران و دختران خود را برای بُتهای کنعان قربانی نمودند.

וישפכו דם נקי דם בניהם ובנותיהם אשר זבחו לעצבי כנען ותחנף הארץ בדמים׃

خون پسران و دختران بی‌گناه خود را به‌خاطر بُتهای کنعان ریختند و آن سرزمین را با خون آلوده کردند.

ויטמאו במעשיהם ויזנו במעלליהם׃

به این ترتیب به‌خاطر رفتار بد خود، ناپاک گشتند و به خداوند خیانت ورزیدند.

ויחר אף יהוה בעמו ויתעב את נחלתו׃

آنگاه خداوند بر قوم خود خشم نموده از آنها متنفّر گردید.

ויתנם ביד גוים וימשלו בהם שנאיהם׃

پس آنها را به دست اقوامی که از آنها متنفّر بودند، سپرد و آنها بر ایشان حکمرانی نمودند.

וילחצום אויביהם ויכנעו תחת ידם׃

دشمنانشان بر آنها ظلم نموده، آنها را خوار و ذلیل کردند.

פעמים רבות יצילם והמה ימרו בעצתם וימכו בעונם׃

خداوند بارها قوم خود را نجات داد، ولی هر بار آنها مجدداً به ضد خدا شورش نمودند، بیشتر در گناه فرو رفتند.

וירא בצר להם בשמעו את רנתם׃

با وجود این، هرگاه از روی درماندگی به حضور خداوند زاری کردند، خداوند زاری آنها را شنید.

ויזכר להם בריתו וינחם כרב חסדו׃

پیمانی را که با آنها بسته بود، به یاد آورد و به‌خاطر محبّت پایدارش، بر آنها رحمت فرموده، از گناهانشان چشم پوشید

ויתן אותם לרחמים לפני כל שוביהם׃

و دل مردمانی را که بر آنها ظلم می‌کردند، به رحم آورد.

הושיענו יהוה אלהינו וקבצנו מן הגוים להדות לשם קדשך להשתבח בתהלתך׃

ای خداوند خدای ما، ما را نجات بده، ما را از میان ممالک بیگانه به سرزمین خودمان بازگردان، تا از تو شکرگزار باشیم و نام پاک تو را ستایش کنیم.

ברוך יהוה אלהי ישראל מן העולם ועד העולם ואמר כל העם אמן הללו יה׃

خداوند، خدای اسرائیل را سپاس باد؛ از ازل تا ابدالآباد! همهٔ مردم بگویند: «آمین!» خداوند را سپاس باد!