Psalms 106

] Preiset Jehova! denn er ist gut, denn seine Güte währt ewiglich.

خداوند را شکر کنید! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست؛ و محبّت پایدار او جاودانه است.

Wer wird aussprechen die Machttaten Gottes, hören lassen all sein Lob?

چه کسی می‌تواند کارهای عظیمی را که او انجام داده است، بیان کند؟ چه کسی می‌تواند شکر او را آن‌طور که شایسته است، بجا آورد؟

Glückselig die das Recht bewahren, der Gerechtigkeit übt zu aller Zeit!

خوشا به حال کسانی‌که احکام او را بجا می‌آورند و همیشه آنچه را که درست است انجام می‌دهند.

Gedenke meiner, Jehova, mit der Gunst gegen dein Volk; suche mich heim mit deiner Rettung!

خداوندا، وقتی قوم خود را یاری می‌کنی، مرا هم به یادآور. وقتی آنها را نجات می‌دهی، مرا هم نجات بده

Daß ich anschaue die Wohlfahrt deiner Auserwählten, mich erfreue an der Freude deiner Nation, mich rühme mit deinem Erbteil.

تا سعادت قوم خود را ببینم و در شادمانی امّت تو شریک گردم و در افتخاری که به قوم خود می‌بخشی، سهیم باشم.

Wir haben gesündigt samt unseren Vätern, haben unrecht getan, haben gesetzlos gehandelt.

ما هم مانند اجداد خود گناهکار هستیم، ما نیز خطا کرده و شرارت ورزیده‌ایم.

Unsere Väter in Ägypten beachteten nicht deine Wundertaten, gedachten nicht der Menge deiner Gütigkeiten und waren widerspenstig am Meere, beim Schilfmeere.

اجداد ما در مصر، کارهای عجیب تو را درک نکردند، آنها مهر و محبّت پایدار تو را فراموش کردند و در ساحل دریای سرخ علیه قادر متعال شورش کردند.

Aber er rettete sie um seines Namens willen, um kundzutun seine Macht.

امّا او همان‌طور که وعده داده بود، آنها را رهایی داد تا قدرت عظیم خود را نشان دهد.

Und er schalt das Schilfmeer, und es ward trocken; und er ließ sie durch die Tiefen gehen wie durch eine Wüste.

او به دریای سرخ فرمان داد و دریا خشک شد؛ و قوم خود را از میان دریا از روی خشکی گذرانید.

Und er rettete sie aus der Hand des Hassers, und erlöste sie aus der Hand des Feindes.

آنها را از دست آنانی که از ایشان نفرت داشتند، رهانید و از چنگ دشمنانشان نجات داد.

Und die Wasser bedeckten ihre Bedränger, nicht einer von ihnen blieb übrig.

امّا آب، تمام دشمنان آنها را غرق کرد به طوری که حتی یکی از آنان هم باقی نماند.

Da glaubten sie seinen Worten, sie sangen sein Lob.

در آن وقت آنها به وعدهٔ او ایمان آوردند و برای او سرود شکرگزاری خواندند.

Schnell vergaßen sie seine Taten, warteten nicht auf seinen Rat;

امّا آنها بزودی همهٔ کارهای او را فراموش کردند و منتظر مشورت و نصایح او نشدند.

Und sie wurden lüstern in der Wüste und versuchten Gott in der Einöde.

بلکه با خواهش‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا آزمودند.

Da gab er ihnen ihr Begehr, aber er sandte Magerkeit in ihre Seelen.

پس او آنچه را که خواسته بودند، به ایشان عطا کرد، امّا مرض کشنده‌ای در بین آنها فرستاد.

Und sie wurden eifersüchtig auf Mose im Lager, auf Aaron, den Heiligen Jehovas.

در بیابان به موسی و به هارون، خدمتگزار مقدّس خداوند حسادت ورزیدند.

Die Erde tat sich auf, und verschlang Dathan und bedeckte die Rotte Abirams;

پس زمین دهان باز کرد و داتان و ابیرام و همراهانش را در خود فروبرد.

Und ein Feuer brannte unter ihrer Rotte, eine Flamme verzehrte die Gesetzlosen.

آتش بر پیروانشان بارید و همهٔ آن مردم شریر را سوزانید.

Sie machten ein Kalb am Horeb und bückten sich vor einem gegossenen Bilde;

آنها در دامنهٔ کوه سینا گوساله‌ای از طلا ساختند و آن بت را پرستش کردند.

Und sie vertauschten ihre Herrlichkeit gegen das Bild eines Stieres, der Gras frißt.

مجسمهٔ یک گاوِ علفخوار را، بر خدای با عظمت و پُرجلال ترجیح دادند.

Sie vergaßen Gottes, ihres Retters, der Großes getan in Ägypten,

آنها خدایی را که با کارهای عجیب خود آنان را از مصر آزاد کرده بود، فراموش کردند،

Wundertaten im Lande Hams, Furchtbares am Schilfmeer.

کارهای عجیبی را که در زمین مصر انجام داد و یا آنچه را که در دریای سرخ کرد.

Da sprach er, daß er sie vertilgen wollte, wenn nicht Mose, sein Auserwählter, vor ihm in dem Riß gestanden hätte, um seinen Grimm vom Verderben abzuwenden.

وقتی خدا فرمود که می‌خواهد آن مردم را از بین ببرد، خادم برگزیدهٔ او موسی، در مقابل خدا به شفاعت ایستاد تا خشم او را برگرداند تا آنان را از بین نبرد.

Und sie verschmähten das köstliche Land, glaubten nicht seinem Worte;

آنها نخواستند که به آن سرزمین نیکو وارد شوند و به وعدهٔ خداوند اعتماد ننمودند.

Und sie murrten in ihren Zelten, hörten nicht auf die Stimme Jehovas.

در چادر‌های خود نشستند و شکایت کردند و به دستورات خداوند گوش ندادند.

Da schwur er ihnen, sie niederzuschlagen in der Wüste,

پس خداوند به طور بسیار جدّی قسم خورد که همه را در آن بیابان از بین ببرد

Und ihren Samen niederzuschlagen unter den Nationen und sie zu zerstreuen in die Länder.

و نسل ایشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده کند تا در سرگردانی بمیرند.

Und sie hängten sich an Baal-Peor und aßen Schlachtopfer der Toten;

در فغور، بت بعل را پرستیدند و از قربانی‌هایی که به بُتهای بی‌جان تقدیم شده بود، خوردند.

Und sie erbitterten ihn durch ihre Handlungen, und eine Plage brach unter sie ein.

با رفتار خود، خداوند را به خشم آوردند و به‌خاطر آن به بلا دچار شدند.

Da stand Pinehas auf und übte Gericht, und der Plage ward gewehrt.

پس فینحاس، برخاسته و مجرمین را مجازات نمود و وبا از بین رفت.

Und es wurde ihm zur Gerechtigkeit gerechnet von Geschlecht zu Geschlecht bis in Ewigkeit.

این کار نیک فینحاس در پیشگاه خدا مقبول گردید و تا به ابد از آن یاد خواهد شد.

Und sie erzürnten ihn an dem Wasser von Meriba, und es erging Mose übel ihretwegen;

در کنار چشمهٔ مریبه، خشم خداوند را برانگیختند، به طوری که به‌خاطر آن، موسی دچار زحمت گردید.

Denn sie reizten seinen Geist, so daß er unbedacht redete mit seinen Lippen.

چون آن‌چنان او را به ستوه آورده بودند که سخنان ناسزا گفت.

Sie vertilgten die Völker nicht, wie doch Jehova ihnen gesagt hatte;

آن قومهایی را که خداوند دستور داده بود از بین ببرند نکشتند،

Und sie vermischten sich mit den Nationen und lernten ihre Werke;

بلکه با آنها ازدواج کردند و از رفتار بت‌پرستانهٔ آنها پیروی نمودند.

Und sie dienten ihren Götzen, und sie wurden ihnen zum Fallstrick.

بُتهای آنها را پرستش کردند و در نتیجه اسباب سقوط خود را فراهم کردند.

Und sie opferten ihre Söhne und ihre Töchter den Dämonen.

پسران و دختران خود را برای بُتهای کنعان قربانی نمودند.

Und sie vergossen unschuldiges Blut, das Blut ihrer Söhne und ihrer Töchter, welche sie den Götzen Kanaans opferten; und das Land wurde durch Blut entweiht.

خون پسران و دختران بی‌گناه خود را به‌خاطر بُتهای کنعان ریختند و آن سرزمین را با خون آلوده کردند.

Und sie verunreinigten sich durch ihre Werke und hurten durch ihre Handlungen.

به این ترتیب به‌خاطر رفتار بد خود، ناپاک گشتند و به خداوند خیانت ورزیدند.

Da entbrannte der Zorn Jehovas wider sein Volk, und er verabscheute sein Erbteil;

آنگاه خداوند بر قوم خود خشم نموده از آنها متنفّر گردید.

Und er gab sie in die Hand der Nationen, und ihre Hasser herrschten über sie;

پس آنها را به دست اقوامی که از آنها متنفّر بودند، سپرد و آنها بر ایشان حکمرانی نمودند.

Und ihre Feinde bedrückten sie, und sie wurden gebeugt unter ihre Hand.

دشمنانشان بر آنها ظلم نموده، آنها را خوار و ذلیل کردند.

Oftmals errettete er sie; sie aber waren widerspenstig in ihren Anschlägen, und sie sanken hin durch ihre Ungerechtigkeit.

خداوند بارها قوم خود را نجات داد، ولی هر بار آنها مجدداً به ضد خدا شورش نمودند، بیشتر در گناه فرو رفتند.

Und er sah an ihre Bedrängnis, wenn er ihr Schreien hörte;

با وجود این، هرگاه از روی درماندگی به حضور خداوند زاری کردند، خداوند زاری آنها را شنید.

Und er gedachte ihnen seinen Bund, und es reute ihn nach der Größe seiner Güte.

پیمانی را که با آنها بسته بود، به یاد آورد و به‌خاطر محبّت پایدارش، بر آنها رحمت فرموده، از گناهانشان چشم پوشید

Und er ließ sie Erbarmen finden vor allen, die sie gefangen weggeführt hatten.

و دل مردمانی را که بر آنها ظلم می‌کردند، به رحم آورد.

Rette uns, Jehova, unser Gott, und sammle uns aus den Nationen, daß wir deinen heiligen Namen preisen, daß wir uns rühmen deines Lobes!

ای خداوند خدای ما، ما را نجات بده، ما را از میان ممالک بیگانه به سرزمین خودمان بازگردان، تا از تو شکرگزار باشیم و نام پاک تو را ستایش کنیم.

Gepriesen sei Jehova, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit! Und alles Volk sage: Amen! Lobet Jehova!

خداوند، خدای اسرائیل را سپاس باد؛ از ازل تا ابدالآباد! همهٔ مردم بگویند: «آمین!» خداوند را سپاس باد!