Psalms 106

Halleluja. Kiittäkäät Herraa! sillä hän on hyvä, ja hänen laupiutensa pysyy ijankaikkisesti.
Hallelujah! Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.
Kuka taitaa puhua ulos Herran suurta voimaa, ja ylistää kaikkia hänen kiitettäviä tekojansa?
Wie zal de mogendheden des HEEREN uitspreken, al Zijn lof verkondigen?
Autuaat ovat, jotka käskyn pitävät ja aina vanhurskauden tekevät.
Welgelukzalig zijn zij, die het recht onderhouden, die te aller tijd gerechtigheid doet.
Herra, muista minua armos perästä, jonkas kansalles luvannut olet: opi minua sinun autuudellas,
Gedenk mijner, o HEERE! naar het welbehagen tot Uw volk, bezoek mij met Uw heil;
Että minä näkisin valittujes menestyksen, ja iloitsisin kansas ilossa, ja kerskaisin perimises kanssa.
Opdat ik aanschouwe het goede Uwer uitverkorenen; opdat ik mij verblijde met de blijdschap Uws volks; opdat ik mij beroeme met Uw erfdeel.
Me teimme syntiä meidän isäimme kanssa: me teimme väärin, ja olemme olleet jumalattomat.
Wij hebben gezondigd, mitsgaders onze vaderen, wij hebben verkeerdelijk gedaan; wij hebben goddelooslijk gehandeld.
Ei meidän isämme tahtoneet ymmärtää Egyptissä sinun ihmeitäs, eikä muistaneet sinun suurta laupiuttas, ja olivat meren tykönä tottelemattomat, Punaisen meren tykönä.
Onze vaders in Egypte hebben niet gelet op Uw wonderen; zij zijn der menigte Uwer goedertierenheid niet gedachtig geweest; maar zij waren wederspannig aan de zee, bij de Schelfzee.
Kuitenkin autti hän heitä nimensä tähden, niin että hän voimansa osoitti.
Doch Hij verloste hen om Zijns Naams wil, opdat Hij Zijn mogendheid bekend maakte.
Ja hän uhkasi Punaista merta, niin se kuivui; ja vei heitä syvyyden lävitse, niinkuin korvessa,
En Hij schold de Schelfzee, zodat zij verdroogde, en Hij deed hen wandelen door de afgronden, als door een woestijn.
Ja vapahti heitä niiden käsistä, joka heitä vihasivat, ja lunasti heitä vihollistensa käsistä.
En Hij verloste hen uit de hand des haters, en Hij bevrijdde hen van de hand des vijands.
Ja vedet peittivät heidän vainollisensa, niin ettei yksikään eläväksi jäänyt.
En de wateren overdekten hun wederpartijders; niet een van hen bleef over.
Silloin he uskoivat hänen sanansa, ja veisasivat hänen kiitoksensa.
Toen geloofden zij aan Zijn woorden; zij zongen Zijn lof.
Mutta he unohtivat pian hänen työnsä, ja ei ottaneet hänen neuvoansa.
Doch zij vergaten haast Zijn werken, zij verbeidden naar Zijn raad niet.
He kiehuivat himosta korvessa, ja kiusasivat Jumalaa erämaassa.
Maar zij werden belust met lust in de woestijn, en zij verzochten God in de wildernis.
Mutta hän antoi heille heidän anomisensa, ja lähetti heille laihuuden heidän himonsa tähden.
Toen gaf Hij hun hun begeerte; maar Hij zond aan hun zielen een magerheid.
Ja he asettuivat Mosesta vastaan leirissä, Aaronia Herran pyhää vastaan.
En zij benijdden Mozes in het leger, en Aäron, den heilige des HEEREN.
Maa aukeni ja nieli Datanin, ja peitti Abiramin joukon,
De aarde deed zich open, en verslond Dathan, en overdekte de vergadering van Abiram.
Ja tuli syttyi heidän joukossansa, ja liekki poltti jumalattomat.
En een vuur brandde onder hun vergadering, een vlam stak de goddelozen aan brand.
He tekivät vasikan Horebissa, ja kumarsivat valettua kuvaa.
Zij maakten een kalf bij Horeb, en zij bogen zich voor een gegoten beeld.
Ja he muuttelivat kunniansa härjän muotoon, joka heiniä syö.
En zij veranderden hun Eer in de gedaante van een os, die gras eet.
He unohtivat Jumalan, vapahtajansa, joka oli niin suuria töitä tehnyt Egyptissä,
Zij vergaten God, hun Heiland, Die grote dingen gedaan had in Egypte;
Ihmeitä Hamin maalla, ja peljättäviä töitä Punaisen meren tykönä.
Wonderdaden in het land van Cham; vreselijke dingen aan de Schelfzee.
Ja hän sanoi heitä hukuttavansa, ellei Moses hänen valittunsa olisi seisonut siinä välissä, ja palauttanut hänen vihaansa, ettei hän ratki heitä kadottanut.
Dies Hij zeide, dat Hij hen verdelgen zou, ten ware Mozes, Zijn uitverkorene, in de scheure voor Zijn aangezicht gestaan had, om Zijn grimmigheid af te keren, dat Hij hen niet verdierf.
Ja he katsoivat sen ihanan maan ylön, eikä uskoneet hänen sanaansa,
Zij versmaadden ook het gewenste land; zij geloofden Zijn woord niet.
Ja napisivat majoissansa, eikä olleet kuuliaiset Herran äänelle.
Maar zij murmureerden in hun tenten; naar de stem des HEEREN hoorden zij niet.
Ja hän nosti kätensä heitä vastaan, maahan lyödäksensä heitä korvessa,
Dies hief Hij tegen hen Zijn hand op, zwerende, dat Hij hen nedervellen zou in de woestijn;
Ja heittääksensä heidän siemenensä pakanain sekaan, ja hajoittaaksensa heitä maakuntiin.
En dat Hij hun zaad zou nedervellen onder de heidenen, en hen verstrooien zou door de landen.
Ja he ryhtyivät BaalPeoriin, ja söivät kuolleiden (epäjumalain) uhreista,
Ook hebben zij zich gekoppeld aan Baäl-peor, en zij hebben de offeranden der doden gegeten.
Ja vihoittivat hänen töillänsä; niin tuli myös rangaistus heidän sekaansa.
En zij hebben den Heere tot toorn verwekt met hun daden, zodat de plaag een inbreuk onder hen deed.
Niin Pinehas astui edes, ja lepytti asian, ja rangaistus lakkasi.
Toen stond Pinehas op, en hij oefende gericht, en de plaag werd opgehouden.
Ja se luettiin hänelle vanhurskaudeksi, suvusta sukuun ijankaikkisesti.
En het is hem gerekend tot gerechtigheid, van geslacht tot geslacht tot in eeuwigheid.
Ja vihoittivat hänen riitaveden tykönä ja tapahtui Mosekselle pahoin heidän tähtensä;
Zij maakten Hem ook zeer toornig aan het twistwater, en het ging Mozes kwalijk om hunnentwil.
Sillä he saattivat hänen sydämensä murheelliseksi, niin että hän sanoissansa eksyi.
Want zij verbitterden zijn geest, zodat hij wat onbedachtelijk voortbracht met zijn lippen.
Ei he hukuttaneet pakanoita, niinkuin Herra heille käskenyt oli,
Zij hebben die volken niet verdelgd, die de HEERE hun gezegd had;
Vaan sekaantuivat pakanain sekaan, ja oppivat heidän töitänsä,
Maar zij vermengden zich met de heidenen, en leerden derzelver werken.
Ja palvelivat heidän epäjumaliansa; ja ne tulivat heille paulaksi.
En zij dienden hun afgoden, en zij werden hun tot een strik.
Ja he uhrasivat poikansa ja tyttärensä perkeleille,
Daarenboven hebben zij hun zonen en hun dochteren den duivelen geofferd.
Ja vuodattivat viattoman veren, poikainsa ja tyttäriensä veren, jotka he uhrasivat Kanaanealaisten epäjumalille, niin että maa veren vioilla turmeltiin,
En zij hebben onschuldig bloed vergoten, het bloed hunner zonen en hunner dochteren, die zij den afgoden van Kanaän hebben opgeofferd; zodat het land door deze bloedschulden is ontheiligd geworden.
Ja saastuttivat itsensä omissa töissänsä, ja tekivät huorin teoissansa.
En zij ontreinigden zich door hun werken, en zij hebben gehoereerd door hun daden.
Niin julmistui Herran viha kansansa päälle, ja hän kauhistui perimistänsä,
Dies is de toorn des HEEREN ontstoken tegen Zijn volk, en Hij heeft een gruwel gehad aan Zijn erfdeel.
Ja hylkäsi ne pakanain käsiin, että ne vallitsivat heitä, jotka heitä vihasivat.
En Hij gaf hen in de hand der heidenen, en hun haters heersten over hen.
Ja heidän vihollisensa ahdistivat heitä, ja he painettiin heidän kätensä alle.
En hun vijanden hebben hen verdrukt, en zij zijn vernederd geworden onder hun hand.
Hän monesti heitä pelasti; mutta he vihoittivat hänen neuvoillansa, ja he painettiin alas pahain tekoinsa tähden.
Hij heeft hen menigmaal gered; maar zij verbitterden Hem door hun raad, en werden uitgeteerd door hun ongerechtigheid.
Ja hän näki heidän tuskansa, kuin hän heidän valituksensa kuuli,
Nochtans zag Hij hun benauwdheid aan, als Hij hun geschrei hoorde.
Ja muisti liittonsa, jonka hän heidän kanssansa tehnyt oli, ja katui sitä suuresta laupiudestansa,
En Hij dacht tot hun beste aan Zijn verbond, en het berouwde Hem naar de veelheid Zijner goedertierenheden.
Ja antoi heidän löytää armon kaikkein edessä, jotka heitä vanginneet olivat.
Dies gaf Hij hun barmhartigheid voor het aangezicht van allen, die hen gevangen hadden.
Auta meitä, Herra meidän Jumalamme, ja kokoa meitä pakanoista, että kiittäisimme sinun pyhää nimeäs, ja kehuisimme sinun kiitostas.
Verlos ons, HEERE, onze God! en verzamel ons uit de heidenen, opdat wij den Naam Uwer heiligheid loven, ons beroemende in Uw lof.
Kiitetty olkoon Herra Israelin Jumala, ijankaikkisuudesta niin ijankaikkisuuteen: ja sanokaan kaikki kansa: Amen, Halleluja!
Geloofd zij de HEERE, de God Israëls, van eeuwigheid en tot in eeuwigheid; en al het volk zegge: Amen, Hallelujah!