Psalms 106

خداوند را شکر کنید! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست؛ و محبّت پایدار او جاودانه است.

Dicsérjétek az Urat. Magasztaljátok az Urat, mert jó; mert örökkévaló az ő kegyelme.

چه کسی می‌تواند کارهای عظیمی را که او انجام داده است، بیان کند؟ چه کسی می‌تواند شکر او را آن‌طور که شایسته است، بجا آورد؟

Ki beszélhetné el az Úr nagy tetteit? és jelenthetné ki minden dicsőségét?

خوشا به حال کسانی‌که احکام او را بجا می‌آورند و همیشه آنچه را که درست است انجام می‌دهند.

Boldog, a ki megtartja a törvényt, *és* igazán cselekszik minden időben.

خداوندا، وقتی قوم خود را یاری می‌کنی، مرا هم به یادآور. وقتی آنها را نجات می‌دهی، مرا هم نجات بده

Emlékezzél reám, Uram, népedhez való jóságodért; jőjj el hozzám szabadításoddal,

تا سعادت قوم خود را ببینم و در شادمانی امّت تو شریک گردم و در افتخاری که به قوم خود می‌بخشی، سهیم باشم.

Hogy láthassam választottaidhoz való jóvoltodat, *és* örvendezhessek néped örömében; hogy dicsekedjem a te örökségeddel!

ما هم مانند اجداد خود گناهکار هستیم، ما نیز خطا کرده و شرارت ورزیده‌ایم.

Vétkeztünk atyáinkkal együtt; bűnösök, gonoszok valánk.

اجداد ما در مصر، کارهای عجیب تو را درک نکردند، آنها مهر و محبّت پایدار تو را فراموش کردند و در ساحل دریای سرخ علیه قادر متعال شورش کردند.

Atyáink nem értették meg Égyiptomban csodáidat, nem emlegették meg kegyelmed nagyságát, hanem daczoskodtak a tengernél, a veres tengernél.

امّا او همان‌طور که وعده داده بود، آنها را رهایی داد تا قدرت عظیم خود را نشان دهد.

De ő megsegíté őket az ő nevéért, hogy megismertesse a maga erejét.

او به دریای سرخ فرمان داد و دریا خشک شد؛ و قوم خود را از میان دریا از روی خشکی گذرانید.

Rákiálta a veres tengerre és kiszáradt, s úgy vivé őket a mélységeken, mint egy síkon.

آنها را از دست آنانی که از ایشان نفرت داشتند، رهانید و از چنگ دشمنانشان نجات داد.

És kisegíté őket a gyűlölő kezéből; kimentette őket ellenség kezéből.

امّا آب، تمام دشمنان آنها را غرق کرد به طوری که حتی یکی از آنان هم باقی نماند.

Szorongatóikat víz borította el, egy sem maradt meg belőlük.

در آن وقت آنها به وعدهٔ او ایمان آوردند و برای او سرود شکرگزاری خواندند.

És hittek az ő beszédeinek, *és* énekelték az ő dicséretét.

امّا آنها بزودی همهٔ کارهای او را فراموش کردند و منتظر مشورت و نصایح او نشدند.

Hirtelen elfeledék cselekedeteit; nem várák az ő tanácsát!

بلکه با خواهش‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا آزمودند.

Epekedés epeszté őket a pusztában, és próbára tevék Istent a sivatagon.

پس او آنچه را که خواسته بودند، به ایشان عطا کرد، امّا مرض کشنده‌ای در بین آنها فرستاد.

És megadá nékik, a mit kivántak; és ösztövérséget bocsáta lelkökbe.

در بیابان به موسی و به هارون، خدمتگزار مقدّس خداوند حسادت ورزیدند.

És irigységre indulának Mózes ellen a táborban, az Úr szentje, Áron ellen.

پس زمین دهان باز کرد و داتان و ابیرام و همراهانش را در خود فروبرد.

Megnyilt a föld és elnyelé Dátánt, és beborítá Abirám seregét.

آتش بر پیروانشان بارید و همهٔ آن مردم شریر را سوزانید.

És tűz gyulladt fel azok seregében, láng égeté el a gonoszokat.

آنها در دامنهٔ کوه سینا گوساله‌ای از طلا ساختند و آن بت را پرستش کردند.

Borjút csináltak a Hóreb alatt, és hajlongtak az öntött bálvány előtt.

مجسمهٔ یک گاوِ علفخوار را، بر خدای با عظمت و پُرجلال ترجیح دادند.

Felcserélték az ő dicsőségöket: ökörnek képével, a mely füvet eszik.

آنها خدایی را که با کارهای عجیب خود آنان را از مصر آزاد کرده بود، فراموش کردند،

Elfeledkezének Istenről, szabadítójokról, a ki nagy dolgokat művelt Égyiptomban,

کارهای عجیبی را که در زمین مصر انجام داد و یا آنچه را که در دریای سرخ کرد.

Csodákat a Khám országában, félelmetes dolgokat a veres tenger mellett.

وقتی خدا فرمود که می‌خواهد آن مردم را از بین ببرد، خادم برگزیدهٔ او موسی، در مقابل خدا به شفاعت ایستاد تا خشم او را برگرداند تا آنان را از بین نبرد.

Gondolta, hogy kipusztítja őket; de Mózes, az ő választottja, elébe állott a résre, hogy elfordítsa haragját, hogy el ne veszítse *őket.*

آنها نخواستند که به آن سرزمین نیکو وارد شوند و به وعدهٔ خداوند اعتماد ننمودند.

És becsmérelték a kivánatos földet, nem hittek az ő igéretének.

در چادر‌های خود نشستند و شکایت کردند و به دستورات خداوند گوش ندادند.

És morgolódtak sátraikban, és nem hallgattak az Úr szavára.

پس خداوند به طور بسیار جدّی قسم خورد که همه را در آن بیابان از بین ببرد

De ő felemelé kezét reájok, hogy lesújtsa őket a pusztában;

و نسل ایشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده کند تا در سرگردانی بمیرند.

S hogy a pogányok közé dobja magvaikat, és szétszórja őket a tartományokban.

در فغور، بت بعل را پرستیدند و از قربانی‌هایی که به بُتهای بی‌جان تقدیم شده بود، خوردند.

Majd hozzácsapódtak a Baál-Peorhoz, és ették a holtak áldozatait.

با رفتار خود، خداوند را به خشم آوردند و به‌خاطر آن به بلا دچار شدند.

És felingerelték cselekedeteikkel, és zúdult reájok a csapás.

پس فینحاس، برخاسته و مجرمین را مجازات نمود و وبا از بین رفت.

Ekkor felállott Fineás és ítélt; és a csapásnak vége lőn.

این کار نیک فینحاس در پیشگاه خدا مقبول گردید و تا به ابد از آن یاد خواهد شد.

És igazságul tulajdoníttaték néki firól-fira mindörökké.

در کنار چشمهٔ مریبه، خشم خداوند را برانگیختند، به طوری که به‌خاطر آن، موسی دچار زحمت گردید.

Megharagíták a Meribáh vizeinél is, és baja támadt Mózesnek miattok,

چون آن‌چنان او را به ستوه آورده بودند که سخنان ناسزا گفت.

Mert megkeseríték az ő szívét, és gondatlanul szólt ajkaival.

آن قومهایی را که خداوند دستور داده بود از بین ببرند نکشتند،

Nem irtották ki a népeket sem, a mint utasította őket az Úr.

بلکه با آنها ازدواج کردند و از رفتار بت‌پرستانهٔ آنها پیروی نمودند.

Sőt összeelegyedtek a pogányokkal, és eltanulták cselekedeteiket.

بُتهای آنها را پرستش کردند و در نتیجه اسباب سقوط خود را فراهم کردند.

És tisztelték azoknak bálványait, és tőrré levének azok reájok.

پسران و دختران خود را برای بُتهای کنعان قربانی نمودند.

És feláldozák fiaikat és leányaikat az ördögöknek,

خون پسران و دختران بی‌گناه خود را به‌خاطر بُتهای کنعان ریختند و آن سرزمین را با خون آلوده کردند.

És ártatlan vért ontának: fiaik és leányaik vérét, a kiket Kanaán bálványainak áldoztak, és megfertőzteték a föld öldökléssel.

به این ترتیب به‌خاطر رفتار بد خود، ناپاک گشتند و به خداوند خیانت ورزیدند.

És tisztátalanokká lőnek cselekedeteikben, és paráznákká tetteikben.

آنگاه خداوند بر قوم خود خشم نموده از آنها متنفّر گردید.

De felgyúlt az Úr haragja népe ellen, és megútálta az ő örökségét.

پس آنها را به دست اقوامی که از آنها متنفّر بودند، سپرد و آنها بر ایشان حکمرانی نمودند.

És odaadá őket pogányok kezébe, és gyűlölőik uralkodtak rajtok.

دشمنانشان بر آنها ظلم نموده، آنها را خوار و ذلیل کردند.

És sanyargatták őket ellenségeik, és görnyedtek azoknak hatalma alatt!

خداوند بارها قوم خود را نجات داد، ولی هر بار آنها مجدداً به ضد خدا شورش نمودند، بیشتر در گناه فرو رفتند.

Számtalanszor megmentette őket, de ők felháboríták szándékaikkal, és mélyebben merültek bűneikbe.

با وجود این، هرگاه از روی درماندگی به حضور خداوند زاری کردند، خداوند زاری آنها را شنید.

De reájok tekintett a nyomorúság napján, mikor meghallgatá rimánkodásukat;

پیمانی را که با آنها بسته بود، به یاد آورد و به‌خاطر محبّت پایدارش، بر آنها رحمت فرموده، از گناهانشان چشم پوشید

És megemlékezett velök kötött szövetségéről, és nagy kegyelmessége szerint megengesztelődék.

و دل مردمانی را که بر آنها ظلم می‌کردند، به رحم آورد.

És könyörületességre indítá irántok mindazokat, a kik őket fogva elvivék.

ای خداوند خدای ما، ما را نجات بده، ما را از میان ممالک بیگانه به سرزمین خودمان بازگردان، تا از تو شکرگزار باشیم و نام پاک تو را ستایش کنیم.

Segíts meg minket, Urunk Istenünk, és gyűjts össze minket a pogányok közül, hogy dicsőítsük a te szent nevedet, és dicsekedjünk a te dicséreteddel.

خداوند، خدای اسرائیل را سپاس باد؛ از ازل تا ابدالآباد! همهٔ مردم بگویند: «آمین!» خداوند را سپاس باد!

Áldott legyen az Úr, Izráel Istene örökkön örökké, és minden nép mondja: Ámen. Dicsérjétek az Urat.