Psalms 106

Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

ALELUYA. Alabad á JEHOVÁ, porque es bueno; Porque para siempre es su misericordia.

Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

¿Quién expresará las valentías de JEHOVÁ? ¿Quién contará sus alabanzas?

Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

Dichosos los que guardan juicio, Los que hacen justicia en todo tiempo.

Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

Acuérdate de mí, oh JEHOVÁ, según tu benevolencia para con tu pueblo: Visítame con tu salud;

Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

Para que yo vea el bien de tus escogidos, Para que me goce en la alegría de tu gente, Y me gloríe con tu heredad.

Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

Pecamos con nuestros padres, Hicimos iniquidad, hicimos impiedad.

Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

Nuestros padres en Egipto no entendieron tus maravillas; No se acordaron de la muchedumbre de tus misericordias; Sino que se rebelaron junto á la mar, en el mar Bermejo.

Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

Salvólos empero por amor de su nombre, Para hacer notoria su fortaleza.

Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

Y reprendió al mar Bermejo, y secólo; É hízoles ir por el abismo, como por un desierto.

Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

Y salvólos de mano del enemigo, Y rescatólos de mano del adversario.

Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

Y cubrieron las aguas á sus enemigos: No quedó uno de ellos.

Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

Entonces creyeron á sus palabras, Y cantaron su alabanza.

Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

Apresuráronse, olvidáronse de sus obras; No esperaron en su consejo.

Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

Y desearon con ansia en el desierto; Y tentaron á Dios en la soledad.

Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

Y él les dió lo que pidieron; Mas envió flaqueza en sus almas.

Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

Tomaron después celo contra Moisés en el campo, Y contra Aarón el santo de JEHOVÁ.

Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

Abrióse la tierra, y tragó á Dathán, Y cubrió la compañía de Abiram.

Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

Y encendióse el fuego en su junta; La llama quemó los impíos.

Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

Hicieron becerro en Horeb, Y encorváronse á un vaciadizo.

Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

Así trocaron su gloria Por la imagen de un buey que come hierba.

Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

Olvidaron al Dios de su salud, Que había hecho grandezas en Egipto;

Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

Maravillas en la tierra de Châm, Cosas formidables sobre el mar Bermejo.

Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

Y trató de destruirlos, Á no haberse puesto Moisés su escogido al portillo delante de él, Á fin de apartar su ira, para que no los destruyese.

Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

Empero aborrecieron la tierra deseable: No creyeron á su palabra;

Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

Antes murmuraron en sus tiendas, Y no oyeron la voz de JEHOVÁ.

Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

Por lo que alzó su mano á ellos, En orden á postrarlos en el desierto,

Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

Y humillar su simiente entre las gentes, Y esparcirlos por las tierras.

Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

Allegáronse asimismo á Baalpeor, Y comieron los sacrificios de los muertos.

Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

Y ensañaron á Dios con sus obras, Y desarrollóse la mortandad en ellos.

Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

Entonces se levantó Phinees, é hizo juicio; Y se detuvo la plaga.

Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

Y fuéle contado á justicia De generación en generación para siempre.

Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

También le irritaron en las aguas de Meribah: É hizo mal á Moisés por causa de ellos;

Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

Porque hicieron se rebelase su espíritu, Como lo expresó con sus labios.

Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

No destruyeron los pueblos Que JEHOVÁ les dijo;

Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

Antes se mezclaron con las gentes, Y aprendieron sus obras.

Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

Y sirvieron á sus ídolos; Los cuales les fueron por ruina.

Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

Y sacrificaron sus hijos y sus hijas á los demonios;

Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

Y derramaron la sangre inocente, la sangre de sus hijos y de sus hijas, Que sacrificaron á los ídolos de Canaán: Y la tierra fué contaminada con sangre.

Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

Contamináronse así con sus obras, Y fornicaron con sus hechos.

Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

Encendióse por tanto el furor de JEHOVÁ sobre su pueblo, Y abominó su heredad:

Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

Y entrególos en poder de las gentes, Y enseñoreáronse de ellos los que los aborrecían.

Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

Y sus enemigos los oprimieron, Y fueron quebrantados debajo de su mano.

Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

Muchas veces los libró; Mas ellos se rebelaron á su consejo, Y fueron humillados por su maldad.

Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

Él con todo, miraba cuando estaban en angustia, Y oía su clamor:

Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

Y acordábase de su pacto con ellos, Y arrepentíase conforme á la muchedumbre de sus miseraciones.

Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

Hizo asimismo tuviesen de ellos misericordia todos los que los tenían cautivos.

Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

Sálvanos, JEHOVÁ Dios nuestro, Y júntanos de entre las gentes, Para que loemos tu santo nombre, Para que nos gloriemos en tus alabanzas.

Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!

Bendito JEHOVÁ Dios de Israel, Desde el siglo y hasta el siglo: Y diga todo el pueblo, Amén. Aleluya.