Psalms 107

Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:

ALABAD á JEHOVÁ, porque es bueno; Porque para siempre es su misericordia.

Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,

Digan lo los redimidos de JEHOVÁ, Los que ha redimido del poder del enemigo,

Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

Y los ha congregado de las tierras, Del oriente y del occidente, Del aquilón y de la mar.

Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;

Anduvieron perdidos por el desierto, por la soledad sin camino, No hallando ciudad de población.

Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.

Hambrientos y sedientos, Su alma desfallecía en ellos.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Habiendo empero clamado á JEHOVÁ en su angustia, Librólos de sus aflicciones:

Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.

Y dirigiólos por camino derecho, Para que viniesen á ciudad de población.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Alaben la misericordia de JEHOVÁ, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.

Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.

Porque sació al alma menesterosa, Y llenó de bien al alma hambrienta.

Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;

Los que moraban en tinieblas y sombra de muerte, Aprisionados en aflicción y en hierros;

Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.

Por cuanto fueron rebeldes á las palabras de JEHOVÁ, Y aborrecieron el consejo del Altísimo.

Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.

Por lo que quebrantó él con trabajo sus corazones, Cayeron y no hubo quien los ayudase;

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Luego que clamaron á JEHOVÁ en su angustia, Librólos de sus aflicciones.

Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.

Sacólos de las tinieblas y de la sombra de muerte, Y rompió sus prisiones.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Alaben la misericordia de JEHOVÁ, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.

Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

Porque quebrantó las puertas de bronce, Y desmenuzó los cerrojos de hierro.

La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;

Los insensatos, á causa del camino de su rebelión Y á causa de sus maldades, fueron afligidos.

Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.

Su alma abominó toda vianda, Y llegaron hasta las puertas de la muerte.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Mas clamaron á JEHOVÁ en su angustia, Y salvólos de sus aflicciones.

Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.

Envió su palabra, y curólos, Y librólos de su ruina.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Alaben la misericordia de JEHOVÁ, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres:

Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

Y sacrifiquen sacrificios de alabanza, Y publiquen sus obras con júbilo.

Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,

Los que descienden á la mar en navíos, Y hacen negocio en las muchas aguas,

Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.

Ellos han visto las obras de JEHOVÁ, Y sus maravillas en el profundo.

Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:

Él dijo , é hizo saltar el viento de la tempestad, Que levanta sus ondas.

Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;

Suben á los cielos, descienden á los abismos: Sus almas se derriten con el mal.

Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.

Tiemblan, y titubean como borrachos, Y toda su ciencia es perdida.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.

Claman empero á JEHOVÁ en su angustia, Y líbralos de sus aflicciones.

Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.

Hace parar la tempestad en sosiego, Y se apaciguan sus ondas.

Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.

Alégranse luego porque se reposaron; Y él los guía al puerto que deseaban.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Alaben la misericordia de JEHOVÁ, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.

Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.

Y ensálcenlo en la congregación del pueblo; Y en consistorio de ancianos lo alaben.

Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;

Él vuelve los ríos en desierto, Y los manantiales de las aguas en secadales;

Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.

La tierra fructífera en salados, Por la maldad de los que la habitan.

Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;

Vuelve el desierto en estanques de aguas, Y la tierra seca en manantiales.

Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.

Y allí aposenta á los hambrientos, Y disponen ciudad para habitación;

Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.

Y siembran campos, y plantan viñas, Y rinden crecido fruto.

Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.

Y los bendice, y se multiplican en gran manera; Y no disminuye sus bestias.

Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,

Y luego son menoscabados y abatidos Á causa de tiranía, de males y congojas.

Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.

Él derrama menosprecio sobre los príncipes, Y les hace andar errados, vagabundos, sin camino:

Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.

Y levanta al pobre de la miseria, Y hace multiplicar las familias como rebaños de ovejas.

La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.

Vean los rectos, y alégrense; Y toda maldad cierre su boca.

Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.

¿Quién es sabio y guardará estas cosas, Y entenderá las misericordias de JEHOVÁ?