Job 41

Ĉu vi povas eltiri levjatanon per fiŝhoko, Aŭ ligi per ŝnuro ĝian langon?

Poţi tu să prinzi Leviatanul cu undiţa? Sau să -i legi limba cu o funie?

Ĉu vi povas trameti kanon tra ĝia nazo Kaj trapiki ĝian vangon per pikilo?

Îi vei putea petrece papura prin nări? Sau să -i străpungi cu un cîrlig falca?

Ĉu ĝi multe petegos vin, Aŭ parolos al vi flataĵojn?

Îţi va face el multe rugăminţi? Îţi va vorbi el cu un glas dulce?

Ĉu ĝi faros interligon kun vi? Ĉu vi povas preni ĝin kiel porĉiaman sklavon?

Va face el un legămînt cu tine. ca să-ţi fie rob pe vecie?

Ĉu vi amuziĝos kun ĝi kiel kun birdo? Aŭ ĉu vi ligos ĝin por viaj knabinoj?

Te vei juca tu cu el ca şi cu o pasăre? Îl vei lega tu, ca să-ţi înveseleşti fetele?

Ĉu kamaradoj ĝin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?

Fac pescarii negoţ cu el? Îl împart ei între negustori?

Ĉu vi povas plenigi per pikiloj ĝian haŭton Kaj per fiŝistaj hokoj ĝian kapon?

Îi vei acoperi pielea cu ţepuşe, şi capul cu căngi?

Metu sur ĝin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj ĝin ne plu entreprenos.

Ridică-ţi numai mîna împotriva lui, şi nu-ţi va mai veni gust să -l loveşti.

Vidu, la espero ĉiun trompos; Jam ekvidinte ĝin, li falos.

Iată că eşti înşelat în aşteptarea ta de a -l prinde: numai să -l vezi, şi cazi la pămînt!

Neniu estas tiel kuraĝa, por inciti ĝin; Kiu do povas stari antaŭ Mi?

Nimeni nu este atît de îndrăzneţ ca să -l întărîte. Cine Mi s'ar împotrivi în faţă?

Kiu antaŭe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta ĉielo ĉio estas Mia.

Cui sînt dator, ca să -i plătesc? Supt cer totul este al Meu.

Mi ne silentos pri ĝiaj membroj, Pri ĝia forto kaj bela staturo.

Vreau să mai vorbesc iarăş de mădularele lui, şi de tăria lui, şi de frumuseţea întocmirii lui.

Kiu povas levi ĝian veston? Kiu aliros al ĝia paro da makzeloj?

Cine -i va putea ridica veşmîntul? Cine va putea pătrunde între fălcile lui?

Kiu povas malfermi la pordon de ĝia vizaĝo? Teruro ĉirkaŭas ĝiajn dentojn.

Cine va putea deschide porţile gurii lui? Şirurile dinţilor lui cît sînt de înspăimîntătoare!

Ĝiaj fieraj skvamoj estas kiel ŝildoj, Interligitaj per fortika sigelo;

Scuturile lui măreţe şi puternice, sînt unite împreună ca printr'o pecete;

Unu kuntuŝiĝas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;

se ţin unul de altul, şi nici aerul n'ar putea trece printre ele.

Unu alfortikiĝis al la alia, Interkuniĝis kaj ne disiĝas.

Sînt ca nişte fraţi cari se îmbrăţişează, se apucă, şi rămîn nedespărţiţi.

Ĝia terno briligas lumon, Kaj ĝiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la ĉielruĝo.

Strănuturile lui fac să strălucească lumina; ochii lui sînt ca geana zorilor.

El ĝia buŝo eliras torĉoj, Elkuras flamaj fajreroj.

Din gura lui ţîşnesc flacări, scapără schintei de foc din ea.

El ĝiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aŭ kaldrono.

Din nările lui iese fum, ca dintr'un vas care fierbe, ca dintr'o căldare fierbinte.

Ĝia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el ĝia buŝo.

Suflarea lui aprinde cărbunii, şi gura lui aruncă flacări.

Sur ĝia kolo loĝas forto, Kaj antaŭ ĝi kuras teruro.

Tăria lui stă în grumaz, şi înaintea lui sare groaza.

La partoj de ĝia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur ĝi, kaj ne ŝanceliĝas.

Părţile lui cele cărnoase se ţin împreună, ca turnate pe el, neclintite.

Ĝia koro estas malmola kiel ŝtono, Kaj fortika kiel suba muelŝtono.

Inima lui este tare ca piatra, tare ca piatra de moară care stă dedesupt.

Kiam ĝi sin levas, ektremas fortuloj, Konsterniĝas de teruro.

Cînd se scoală el, tremură vitejii, şi spaima îi pune pe fugă.

Glavo, kiu alproksimiĝas al ĝi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aŭ kiraso.

Degeaba este lovit cu sabia; căci suliţa, săgeata şi pavăza nu folosesc la nimic.

Feron ĝi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.

Pentru el ferul este ca paiul, arama, ca lemnul putred.

Ne forpelos ĝin sago; Ŝtonoj el ŝtonĵetilo fariĝas pajleroj antaŭ ĝi.

Săgeata nu -l pune pe fugă, pietrele din praştie sînt ca pleava pentru el.

Bastonegon ĝi rigardas kiel pajlon, Kaj ĝi mokas la sonon de lanco.

Nu vede în ghioagă decît un fir de pai, şi rîde la şuieratul săgeţilor.

Sube ĝi havas akrajn pecetojn; Kiel draŝrulo ĝi kuŝas sur la ŝlimo.

Supt pîntecele lui sînt ţepi ascuţiţi: ai zice că este o grapă întinsă peste noroi.

Kiel kaldronon ĝi ondigas la profundon; La maron ĝi kirlas kiel ŝmiraĵon.

Face să clocotească fundul mării ca un cazan, şi -l clatină ca pe un vas plin cu mir.

La vojo post ĝi lumas; La abismo aperas kiel grizaĵo.

În urmă el lasă o cărare luminoasă; şi adîncul pare ca pletele unui bătrîn.

Ne ekzistas sur la tero io simila al ĝi; Ĝi estas kreita sentima.

Pe pămînt nimic nu -i este stăpîn; este făcut, ca să nu se teamă de nimic.

Ĝi rigardas malestime ĉion altan; Ĝi estas reĝo super ĉiuj sovaĝaj bestoj.

Priveşte cu dispreţ tot ce este înălţat, este împăratul celor mai mîndre dobitoace.``