Proverbs 16

Al la homo apartenas la projektoj de la koro; Sed de la Eternulo venas la vortoj de la lango.

All’uomo, i disegni del cuore; ma la risposta della lingua vien dall’Eterno.

Ĉiuj vojoj de la homo estas puraj en liaj okuloj; Sed la Eternulo esploras la spiritojn.

Tutte le vie dell’uomo a lui sembran pure, ma l’Eterno pesa gli spiriti.

Transdonu al la Eternulo viajn farojn; Tiam viaj entreprenoj staros forte.

Rimetti le cose tue nell’Eterno, e i tuoi disegni avran buona riuscita.

Ĉiu faro de la Eternulo havas sian celon; Eĉ malvirtulo estas farita por tago de malbono.

L’Eterno ha fatto ogni cosa per uno scopo; anche l’empio, per il dì della sventura.

Ĉiu malhumilulo estas abomenaĵo por la Eternulo; Kaj li certe ne restos ne punita.

Chi è altero d’animo è in abominio all’Eterno; certo è che non rimarrà impunito.

Per bono kaj vero pardoniĝas peko; Kaj per timo antaŭ la Eternulo oni evitas malbonon.

Con la bontà e con la fedeltà l’iniquità si espia, e col timor dell’Eterno si evita il male.

Kiam al la Eternulo plaĉas la vojoj de homo, Li eĉ liajn malamikojn pacigas kun li.

Quando l’Eterno gradisce le vie d’un uomo, riconcilia con lui anche i nemici.

Pli bona estas malmulto, sed kun justeco, Ol granda profito, sed maljusta.

Meglio poco con giustizia, che grandi entrate senza equità.

La koro de homo pripensas sian vojon; Sed la Eternulo direktas lian iradon.

Il cuor dell’uomo medita la sua via, ma l’Eterno dirige i suoi passi.

Sorĉo estas sur la lipoj de reĝo; Lia buŝo ne peku ĉe la juĝo.

Sulle labbra del re sta una sentenza divina; quando pronunzia il giudizio la sua bocca non erra.

Ĝusta pesilo kaj ĝustaj pesiltasoj estas de la Eternulo; Ĉiuj pezilŝtonoj en la sako estas Lia faro.

La stadera e le bilance giuste appartengono all’Eterno, tutti i pesi del sacchetto son opera sua.

Abomenaĵo por reĝoj estas fari maljustaĵon; Ĉar per justeco staras fortike la trono.

I re hanno orrore di fare il male, perché il trono è reso stabile con la giustizia.

Al la reĝoj plaĉas lipoj veramaj; Kaj ili amas tiun, kiu parolas la veron.

Le labbra giuste sono gradite ai re; essi amano chi parla rettamente.

Kolero de reĝo estas kuriero de morto; Sed homo saĝa igas ĝin pardoni.

Ira del re vuol dire messaggeri di morte, ma l’uomo savio la placherà.

Luma vizaĝo de reĝo estas vivo; Kaj lia favoro estas kiel nubo kun printempa pluvo.

La serenità del volto del re dà la vita, e il suo favore è come nube di pioggia primaverile.

Akiro de saĝeco estas multe pli bona ol oro; Kaj akiro de prudento estas preferinda ol arĝento.

L’acquisto della sapienza oh quanto è migliore di quello dell’oro, e l’acquisto dell’intelligenza preferibile a quel dell’argento!

La vojo de virtuloj evitas malbonon; Kiu gardas sian vojon, tiu konservas sian animon.

La strada maestra dell’uomo retto è evitare il male; chi bada alla sua via preserva l’anima sua.

Antaŭ la pereo iras fiereco; Kaj antaŭ la falo iras malhumileco.

La superbia precede la rovina, e l’alterezza dello spirito precede la caduta.

Pli bone estas esti humila kun malriĉuloj, Ol dividi akiron kun fieruloj.

Meglio esser umile di spirito coi miseri, che spartir la preda coi superbi.

Kiu prudente kondukas aferon, tiu trovos bonon; Kaj kiu fidas la Eternulon, tiu estas feliĉa.

Chi presta attenzione alla Parola se ne troverà bene, e beato colui che confida nell’Eterno!

Kiu havas prudentan koron, tiu estas nomata saĝulo; Kaj agrablaj paroloj plivalorigas la instruon.

Il savio di cuore è chiamato intelligente, e la dolcezza delle labbra aumenta il sapere.

Saĝo estas fonto de vivo por sia posedanto; Sed la instruo de malsaĝuloj estas malsaĝeco.

Il senno, per chi lo possiede, è fonte di vita, ma la stoltezza è il castigo degli stolti.

La koro de saĝulo prudentigas lian buŝon, Kaj en lia buŝo plivaloriĝas la instruo.

Il cuore del savio gli rende assennata la bocca, e aumenta il sapere sulle sue labbra.

Agrabla parolo estas freŝa mielo, Dolĉa por la animo kaj saniga por la ostoj.

Le parole soavi sono un favo di miele: dolcezza all’anima, salute al corpo.

Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.

V’è tal via che all’uomo par diritta, ma finisce col menare alla morte.

Kiu laboras, tiu laboras por si mem; Ĉar lin devigas lia buŝo.

La fame del lavoratore lavora per lui, perché la sua bocca lo stimola.

Malbona homo kaŭzas malbonon; Kaj sur liaj lipoj estas kvazaŭ brulanta fajro.

L’uomo cattivo va scavando ad altri del male, sulle sue labbra c’è come un fuoco divorante.

Malica homo disvastigas malpacon; Kaj kalumnianto disigas amikojn.

L’uomo perverso semina contese, e il maldicente disunisce gli amici migliori.

Rabemulo forlogas sian proksimulon Kaj kondukas lin sur vojo malbona.

L’uomo violento trascina il compagno, e lo mena per una via non buona.

Kiu faras signojn per la okuloj, tiu intencas malicon; Kiu faras signojn per la lipoj, tiu plenumas malbonon.

Chi chiude gli occhi per macchinar cose perverse, chi si morde le labbra, ha già compiuto il male.

Krono de gloro estas la grizeco; Sur la vojo de justeco ĝi estas trovata.

I capelli bianchi sono una corona d’onore; la si trova sulla via della giustizia.

Pacienculo estas pli bona ol fortulo; Kaj kiu regas sian spiriton, tiu estas pli bona ol militakiranto de urbo.

Chi è lento all’ira val più del prode guerriero; chi padroneggia sé stesso val più di chi espugna città.

Sur la baskon oni ĵetas loton; Sed ĝia tuta decido estas de la Eternulo.

Si gettan le sorti nel grembo, ma ogni decisione vien dall’Eterno.