Proverbs 17

Pli bona estas seka peco da pano, sed kun trankvileco, Ol domo plena de viando, kun malpaco.

E’ meglio un tozzo di pan secco con la pace, che una casa piena di carni con la discordia.

Saĝa sklavo regos super filo hontinda, Kaj dividos heredon kune kun fratoj.

Il servo sagace dominerà sul figlio che fa onta, e avrà parte all’eredità insieme coi fratelli.

Fandujo estas por arĝento, kaj forno por oro; Sed la korojn esploras la Eternulo.

La coppella è per l’argento e il fornello per l’oro, ma chi prova i cuori è l’Eterno.

Malbonfaranto obeas malbonajn buŝojn; Malveremulo atentas malpian langon.

Il malvagio dà ascolto alle labbra inique, e il bugiardo dà retta alla cattiva lingua.

Kiu mokas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kiu ĝojas pri ies malfeliĉo, tiu ne restos sen puno.

Chi beffa il povero oltraggia Colui che l’ha fatto; chi si rallegra dell’altrui sventura non rimarrà impunito.

Nepoj estas krono por maljunuloj; Kaj gloro por infanoj estas iliaj gepatroj.

I figliuoli de’ figliuoli son la corona de’ vecchi, e i padri son la gloria dei loro figliuoli.

Al malsaĝulo ne konvenas alta parolado, Kaj ankoraŭ malpli al nobelo mensogado.

Un parlar solenne non s’addice all’uomo da nulla; quanto meno s’addicono ad un principe labbra bugiarde!

Donaco estas juvelo en la okuloj de sia mastro; Kien ajn li sin turnos, li sukcesos.

Il regalo è una pietra preziosa agli occhi di chi lo possiede; dovunque si volga, egli riesce.

Kiu kovras kulpon, tiu serĉas amikecon; Sed kiu reparolas pri la afero, tiu disigas amikojn.

Chi copre i falli si procura amore, ma chi sempre vi torna su, disunisce gli amici migliori.

Pli efikas riproĉo ĉe saĝulo, Ol cent batoj ĉe malsaĝulo.

Un rimprovero fa più impressione all’uomo intelligente, che cento percosse allo stolto.

Malbonulo serĉas nur ribelon; Sed terura sendato estos sendita kontraŭ lin.

Il malvagio non cerca che ribellione, ma un messaggero crudele gli sarà mandato contro.

Pli bone estas renkonti ursinon, al kiu estas rabitaj ĝiaj infanoj, Ol malsaĝulon kun lia malsaĝeco.

Meglio imbattersi in un’orsa derubata dei suoi piccini, che in un insensato nella sua follia.

Kiu redonas malbonon por bono, El ties domo ne malaperos malbono.

Il male non si dipartirà dalla casa di chi rende il male per il bene.

La komenco de malpaco estas kiel liberigo de akvo; Antaŭ ol ĝi tro vastiĝis, forlasu la malpacon.

Cominciare una contesa è dar la stura all’acqua; perciò ritirati prima che la lite s’inasprisca.

Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.

Chi assolve il reo e chi condanna il giusto sono ambedue in abominio all’Eterno.

Por kio servas mono en la mano de malsaĝulo? Ĉu por aĉeti saĝon, kiam li prudenton ne havas?

A che serve il danaro in mano allo stolto? ad acquistar saviezza?… Ma se non ha senno!

En ĉiu tempo amiko amas, Kaj li fariĝas frato en mizero.

L’amico ama in ogni tempo; è nato per essere un fratello nella distretta.

Homo malsaĝa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.

L’uomo privo di senno dà la mano e fa sicurtà per altri davanti al suo prossimo.

Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu serĉas pereon.

Chi ama le liti ama il peccato; chi alza troppo la sua porta, cerca la rovina.

Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas neĝustan langon, tiu enfalos en malfeliĉon.

Chi ha il cuor falso non trova bene, e chi ha la lingua perversa cade nella sciagura.

Kiu naskas malsaĝulon, tiu havas ĉagrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos ĝojon.

Chi genera uno stolto ne avrà cordoglio, e il padre dell’uomo da nulla non avrà gioia.

Ĝoja koro estas saniga; Kaj malĝoja spirito sekigas la ostojn.

Un cuore allegro è un buon rimedio, ma uno spirito abbattuto secca l’ossa.

Kaŝitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.

L’empio accetta regali di sottomano per pervertire le vie della giustizia.

Antaŭ la vizaĝo de prudentulo estas saĝo; Sed la okuloj de malsaĝulo estas en la fino de la tero.

La sapienza sta dinanzi a chi ha intelligenza, ma gli occhi dello stolto vagano agli estremi confini della terra.

Filo malsaĝa estas ĉagreno por sia patro, Kaj malĝojo por sia patrino.

Il figliuolo stolto è il cordoglio del padre e l’amarezza di colei che l’ha partorito.

Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.

Non è bene condannare il giusto, foss’anche ad un’ammenda, né colpire i principi per la loro probità.

Kiu ŝparas siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo saĝa.

Chi modera le sue parole possiede la scienza, e chi ha lo spirito calmo è un uomo prudente.

Eĉ malsaĝulo, se li silentas, estas rigardata kiel saĝulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian buŝon.

Anche lo stolto, quando tace, passa per savio; chi tien chiuse le labbra è uomo intelligente.