Proverbs 15

Milda respondo kvietigas koleron; Sed malmola vorto ekscitas koleron.
La risposta dolce calma il furore, ma la parola dura eccita l’ira.
La lango de saĝuloj bonigas la instruon; Sed la buŝo de malsaĝuloj elparolas sensencaĵon.
La lingua dei savi è ricca di scienza, ma la bocca degli stolti sgorga follia.
Sur ĉiu loko estas la okuloj de la Eternulo; Ili vidas la malbonulojn kaj bonulojn.
Gli occhi dell’Eterno sono in ogni luogo, osservando i cattivi ed i buoni.
Milda lango estas arbo de vivo; Sed malbonparola rompas la spiriton.
La lingua che calma, è un albero di vita, ma la lingua perversa strazia lo spirito.
Malsaĝulo malŝatas la instruon de sia patro; Sed kiu plenumas la admonon, tiu estas prudenta.
L’insensato disdegna l’istruzione di suo padre, ma chi tien conto della riprensione diviene accorto.
En la domo de virtulo estas multe da trezoroj; Sed en la profito de malvirtulo estas pereo.
Nella casa del giusto v’è grande abbondanza, ma nell’entrate dell’empio c’è turbolenza.
La buŝo de saĝuloj semas instruon; Sed la koro de malsaĝuloj ne estas tia.
Le labbra dei savi spargono scienza, ma non così il cuore degli stolti.
Oferdono de malvirtuloj estas abomenaĵo por la Eternulo; Sed la preĝo de virtuloj al Li plaĉas.
Il sacrifizio degli empi è in abominio all’Eterno, ma la preghiera degli uomini retti gli è grata.
Abomenaĵo por la Eternulo estas la vojo de malvirtulo; Sed kiu celas virton, tiun Li amas.
La via dell’empio è in abominio all’Eterno, ma egli ama chi segue la giustizia.
Malbona puno atendas tiun, kiu forlasas la vojon; Kaj la malamanto de admono mortos.
Una dura correzione aspetta chi lascia la diritta via; chi odia la riprensione morrà.
Ŝeol kaj la abismo estas antaŭ la Eternulo: Tiom pli la koroj de la homidoj.
Il soggiorno de’ morti e l’abisso stanno dinanzi all’Eterno; quanto più i cuori de’ figliuoli degli uomini!
Mokanto ne amas tiun, kiu lin admonas; Al saĝuloj li ne iras.
Il beffardo non ama che altri lo riprenda; egli non va dai savi.
Ĝoja koro faras la vizaĝon ĝoja; Sed ĉe ĉagreno de la koro la spirito estas malgaja.
Il cuore allegro rende ilare il volto, ma quando il cuore è triste, lo spirito è abbattuto.
La koro de saĝulo serĉas instruon; Sed la buŝo de malsaĝuloj nutras sin per malsaĝeco.
Il cuor dell’uomo intelligente cerca la scienza, ma la bocca degli stolti si pasce di follia.
Ĉiuj tagoj de malfeliĉulo estas malbonaj; Sed kontenta koro estas festenado.
Tutt’i giorni dell’afflitto sono cattivi, ma il cuor contento è un convito perenne.
Pli bona estas malmulto kun timo antaŭ la Eternulo, Ol granda trezoro kun maltrankvileco ĉe ĝi.
Meglio poco col timor dell’Eterno, che gran tesoro con turbolenza.
Pli bona estas manĝo el verdaĵo, sed kun amo, Ol grasa bovo, sed kun malamo.
Meglio un piatto d’erbe, dov’è l’amore, che un bove ingrassato, dov’è l’odio.
Kolerema homo kaŭzas malpacon; Kaj pacienculo kvietigas disputon.
L’uomo iracondo fa nascere contese, ma chi è lento all’ira acqueta le liti.
La vojo de maldiligentulo estas kiel dornarbeto; Sed la vojo de virtuloj estas ebenigita.
La via del pigro è come una siepe di spine, ma il sentiero degli uomini retti è piano.
Saĝa filo ĝojigas la patron; Sed homo malsaĝa estas malhonoro por sia patrino.
Il figliuol savio rallegra il padre, ma l’uomo stolto disprezza sua madre.
Malsaĝeco estas ĝojo por malsaĝulo; Sed homo prudenta iras ĝustan vojon.
La follia è una gioia per chi è privo di senno, ma l’uomo prudente cammina retto per la sua via.
Kie ne estas konsilo, tie la entreprenoj neniiĝas; Sed ĉe multe da konsilantoj ili restas fortikaj.
I disegni falliscono, dove mancano i consigli; ma riescono, dove son molti i consiglieri.
Plezuro por homo estas en la respondo de lia buŝo; Kaj kiel bona estas vorto en la ĝusta tempo!
Uno prova allegrezza quando risponde bene; e com’è buona una parola detta a tempo!
La vojo de la vivo por saĝulo iras supren, Por ke li evitu Ŝeolon malsupre.
Per l’uomo sagace la via della vita mena in alto e gli fa evitare il soggiorno de’ morti, in basso.
La domon de fieruloj la Eternulo ruinigas; Sed Li gardas la limojn de vidvino.
L’Eterno spianta la casa dei superbi, ma rende stabili i confini della vedova.
Abomenaĵo por la Eternulo estas la intencoj de malnoblulo; Sed agrablaj estas la paroloj de puruloj.
I pensieri malvagi sono in abominio all’Eterno, ma le parole benevole son pure agli occhi suoi.
Profitemulo malĝojigas sian domon; Sed kiu malamas donacojn, tiu vivos.
Chi è avido di lucro conturba la sua casa, ma chi odia i regali vivrà.
La koro de virtulo pripensas respondon; Sed la buŝo de malvirtuloj elfluigas malbonon.
Il cuor del giusto medita la sua risposta, ma la bocca degli empi sgorga cose malvage.
La Eternulo estas malproksima de la malvirtuloj; Sed la preĝon de la virtuloj Li aŭskultas.
L’Eterno è lungi dagli empi, ma ascolta la preghiera dei giusti.
Luma okulo ĝojigas la koron; Bona sciigo fortikigas la ostojn.
Uno sguardo lucente rallegra il cuore; una buona notizia impingua l’ossa.
Orelo, kiu aŭskultas la instruon de la vivo, Loĝos inter saĝuloj.
L’orecchio attento alla riprensione che mena a vita, dimorerà fra i savi.
Kiu forpuŝas admonon, tiu malestimas sian animon; Sed kiu aŭskultas instruon, tiu akiras saĝon.
Chi rigetta l’istruzione disprezza l’anima sua, ma chi dà retta alla riprensione acquista senno.
La timo antaŭ la Eternulo instruas saĝon, Kaj humileco troviĝas antaŭ honoro.
Il timor dell’Eterno è scuola di sapienza; e l’umiltà precede la gloria.