Psalms 106

Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

Louez l'Eternel! Louez l'Eternel, car il est bon, Car sa miséricorde dure à toujours!

Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

Qui dira les hauts faits de l'Eternel? Qui publiera toute sa louange?

Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

Heureux ceux qui observent la loi, Qui pratiquent la justice en tout temps!

Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

Eternel, souviens-toi de moi dans ta bienveillance pour ton peuple! Souviens-toi de moi en lui accordant ton secours,

Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

Afin que je voie le bonheur de tes élus, Que je me réjouisse de la joie de ton peuple, Et que je me glorifie avec ton héritage!

Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

Nous avons péché comme nos pères, Nous avons commis l'iniquité, nous avons fait le mal.

Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

Nos pères en Egypte ne furent pas attentifs à tes miracles, Ils ne se rappelèrent pas la multitude de tes grâces, Ils furent rebelles près de la mer, près de la mer Rouge.

Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

Mais il les sauva à cause de son nom, Pour manifester sa puissance.

Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

Il menaça la mer Rouge, et elle se dessécha; Et il les fit marcher à travers les abîmes comme dans un désert.

Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

Il les sauva de la main de celui qui les haïssait, Il les délivra de la main de l'ennemi.

Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

Les eaux couvrirent leurs adversaires: Il n'en resta pas un seul.

Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

Et ils crurent à ses paroles, Ils chantèrent ses louanges.

Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

Mais ils oublièrent bientôt ses oeuvres, Ils n'attendirent pas l'exécution de ses desseins.

Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

Ils furent saisis de convoitise dans le désert, Et ils tentèrent Dieu dans la solitude.

Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

Il leur accorda ce qu'ils demandaient; Puis il envoya le dépérissement dans leur corps.

Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

Ils se montrèrent, dans le camp, jaloux contre Moïse, Contre Aaron, le saint de l'Eternel.

Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

La terre s'ouvrit et engloutit Dathan, Et elle se referma sur la troupe d'Abiram;

Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

Le feu embrasa leur troupe, La flamme consuma les méchants.

Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

Ils firent un veau en Horeb, Ils se prosternèrent devant une image de fonte,

Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

Ils échangèrent leur gloire Contre la figure d'un boeuf qui mange l'herbe.

Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

Ils oublièrent Dieu, leur sauveur, Qui avait fait de grandes choses en Egypte,

Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

Des miracles dans le pays de Cham, Des prodiges sur la mer Rouge.

Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

Et il parla de les exterminer; Mais Moïse, son élu, se tint à la brèche devant lui, Pour détourner sa fureur et l'empêcher de les détruire.

Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

Ils méprisèrent le pays des délices; Ils ne crurent pas à la parole de l'Eternel,

Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

Ils murmurèrent dans leurs tentes, Ils n'obéirent point à sa voix.

Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

Et il leva la main pour jurer De les faire tomber dans le désert,

Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

De faire tomber leur postérité parmi les nations, Et de les disperser au milieu des pays.

Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

Ils s'attachèrent à Baal-Peor, Et mangèrent des victimes sacrifiées aux morts.

Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

Ils irritèrent l'Eternel par leurs actions, Et une plaie fit irruption parmi eux.

Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

Phinées se leva pour intervenir, Et la plaie s'arrêta;

Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

Cela lui fut imputé à justice, De génération en génération pour toujours.

Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

Ils irritèrent l'Eternel près des eaux de Meriba; Et Moïse fut puni à cause d'eux,

Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

Car ils aigrirent son esprit, Et il s'exprima légèrement des lèvres.

Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

Ils ne détruisirent point les peuples Que l'Eternel leur avait ordonné de détruire.

Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

Ils se mêlèrent avec les nations, Et ils apprirent leurs oeuvres.

Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

Ils servirent leurs idoles, Qui furent pour eux un piège;

Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

Ils sacrifièrent leurs fils Et leurs filles aux idoles,

Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

Ils répandirent le sang innocent, Le sang de leurs fils et de leurs filles, Qu'ils sacrifièrent aux idoles de Canaan, Et le pays fut profané par des meurtres.

Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

Ils se souillèrent par leurs oeuvres, Ils se prostituèrent par leurs actions.

Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

La colère de l'Eternel s'enflamma contre son peuple, Et il prit en horreur son héritage.

Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

Il les livra entre les mains des nations; Ceux qui les haïssaient dominèrent sur eux;

Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

Leurs ennemis les opprimèrent, Et ils furent humiliés sous leur puissance.

Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

Plusieurs fois il les délivra; Mais ils se montrèrent rebelles dans leurs desseins, Et ils devinrent malheureux par leur iniquité.

Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

Il vit leur détresse, Lorsqu'il entendit leurs supplications.

Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

Il se souvint en leur faveur de son alliance;

Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

Il eut pitié selon sa grande bonté, Et il excita pour eux la compassion De tous ceux qui les retenaient captifs.

Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

Sauve-nous, Eternel, notre Dieu! Et rassemble-nous du milieu des nations, Afin que nous célébrions ton saint nom, Et que nous mettions notre gloire à te louer!

Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!

Béni soit l'Eternel, le Dieu d'Israël, d'éternité en éternité! Et que tout le peuple dise: Amen! Louez l'Eternel!