Psalms 107

Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:

Louez l'Eternel, car il est bon, Car sa miséricorde dure à toujours!

Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,

Qu'ainsi disent les rachetés de l'Eternel, Ceux qu'il a délivrés de la main de l'ennemi,

Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

Et qu'il a rassemblés de tous les pays, De l'orient et de l'occident, du nord et de la mer!

Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;

Ils erraient dans le désert, ils marchaient dans la solitude, Sans trouver une ville où ils pussent habiter.

Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.

Ils souffraient de la faim et de la soif; Leur âme était languissante.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Dans leur détresse, ils crièrent à l'Eternel, Et il les délivra de leurs angoisses;

Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.

Il les conduisit par le droit chemin, Pour qu'ils arrivassent dans une ville habitable.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Qu'ils louent l'Eternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l'homme!

Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.

Car il a satisfait l'âme altérée, Il a comblé de biens l'âme affamée.

Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;

Ceux qui avaient pour demeure les ténèbres et l'ombre de la mort Vivaient captifs dans la misère et dans les chaînes,

Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.

Parce qu'ils s'étaient révoltés contre les paroles de Dieu, Parce qu'ils avaient méprisé le conseil du Très-Haut.

Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.

Il humilia leur coeur par la souffrance; Ils succombèrent, et personne ne les secourut.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Dans leur détresse, ils crièrent à l'Eternel, Et il les délivra de leurs angoisses;

Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.

Il les fit sortir des ténèbres et de l'ombre de la mort, Et il rompit leurs liens.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Qu'ils louent l'Eternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l'homme!

Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

Car il a brisé les portes d'airain, Il a rompu les verrous de fer.

La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;

Les insensés, par leur conduite coupable Et par leurs iniquités, s'étaient rendus malheureux.

Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.

Leur âme avait en horreur toute nourriture, Et ils touchaient aux portes de la mort.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Dans leur détresse, ils crièrent à l'Eternel, Et il les délivra de leurs angoisses;

Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.

Il envoya sa parole et les guérit, Il les fit échapper de la fosse.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Qu'ils louent l'Eternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l'homme!

Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

Qu'ils offrent des sacrifices d'actions de grâces, Et qu'ils publient ses oeuvres avec des cris de joie!

Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,

Ceux qui étaient descendus sur la mer dans des navires, Et qui travaillaient sur les grandes eaux,

Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.

Ceux-là virent les oeuvres de l'Eternel Et ses merveilles au milieu de l'abîme.

Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:

Il dit, et il fit souffler la tempête, Qui souleva les flots de la mer.

Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;

Ils montaient vers les cieux, ils descendaient dans l'abîme; Leur âme était éperdue en face du danger;

Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.

Saisis de vertige, ils chancelaient comme un homme ivre, Et toute leur habileté était anéantie.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.

Dans leur détresse, ils crièrent à l'Eternel, Et il les délivra de leurs angoisses;

Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.

Il arrêta la tempête, ramena le calme, Et les ondes se turent.

Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.

Ils se réjouirent de ce qu'elles s'étaient apaisées, Et l'Eternel les conduisit au port désiré.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Qu'ils louent l'Eternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l'homme!

Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.

Qu'ils l'exaltent dans l'assemblée du peuple, Et qu'ils le célèbrent dans la réunion des anciens!

Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;

Il change les fleuves en désert, Et les sources d'eaux en terre desséchée,

Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.

Le pays fertile en pays salé, A cause de la méchanceté de ses habitants.

Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;

Il change le désert en étang, Et la terre aride en sources d'eaux,

Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.

Et il y établit ceux qui sont affamés. Ils fondent une ville pour l'habiter;

Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.

Ils ensemencent des champs, plantent des vignes, Et ils en recueillent les produits.

Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.

Il les bénit, et ils deviennent très nombreux, Et il ne diminue point leur bétail.

Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,

Sont-ils amoindris et humiliés Par l'oppression, le malheur et la souffrance;

Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.

Verse-t-il le mépris sur les grands, Les fait-il errer dans des déserts sans chemin,

Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.

Il relève l'indigent et le délivre de la misère, Il multiplie les familles comme des troupeaux.

La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.

Les hommes droits le voient et se réjouissent, Mais toute iniquité ferme la bouche.

Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.

Que celui qui est sage prenne garde à ces choses, Et qu'il soit attentif aux bontés de l'Eternel.