Psalms 106

Hallelujah! Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.
Dicsérjétek az Urat. Magasztaljátok az Urat, mert jó; mert örökkévaló az ő kegyelme.
Wie zal de mogendheden des HEEREN uitspreken, al Zijn lof verkondigen?
Ki beszélhetné el az Úr nagy tetteit? és jelenthetné ki minden dicsőségét?
Welgelukzalig zijn zij, die het recht onderhouden, die te aller tijd gerechtigheid doet.
Boldog, a ki megtartja a törvényt, *és* igazán cselekszik minden időben.
Gedenk mijner, o HEERE! naar het welbehagen tot Uw volk, bezoek mij met Uw heil;
Emlékezzél reám, Uram, népedhez való jóságodért; jőjj el hozzám szabadításoddal,
Opdat ik aanschouwe het goede Uwer uitverkorenen; opdat ik mij verblijde met de blijdschap Uws volks; opdat ik mij beroeme met Uw erfdeel.
Hogy láthassam választottaidhoz való jóvoltodat, *és* örvendezhessek néped örömében; hogy dicsekedjem a te örökségeddel!
Wij hebben gezondigd, mitsgaders onze vaderen, wij hebben verkeerdelijk gedaan; wij hebben goddelooslijk gehandeld.
Vétkeztünk atyáinkkal együtt; bűnösök, gonoszok valánk.
Onze vaders in Egypte hebben niet gelet op Uw wonderen; zij zijn der menigte Uwer goedertierenheid niet gedachtig geweest; maar zij waren wederspannig aan de zee, bij de Schelfzee.
Atyáink nem értették meg Égyiptomban csodáidat, nem emlegették meg kegyelmed nagyságát, hanem daczoskodtak a tengernél, a veres tengernél.
Doch Hij verloste hen om Zijns Naams wil, opdat Hij Zijn mogendheid bekend maakte.
De ő megsegíté őket az ő nevéért, hogy megismertesse a maga erejét.
En Hij schold de Schelfzee, zodat zij verdroogde, en Hij deed hen wandelen door de afgronden, als door een woestijn.
Rákiálta a veres tengerre és kiszáradt, s úgy vivé őket a mélységeken, mint egy síkon.
En Hij verloste hen uit de hand des haters, en Hij bevrijdde hen van de hand des vijands.
És kisegíté őket a gyűlölő kezéből; kimentette őket ellenség kezéből.
En de wateren overdekten hun wederpartijders; niet een van hen bleef over.
Szorongatóikat víz borította el, egy sem maradt meg belőlük.
Toen geloofden zij aan Zijn woorden; zij zongen Zijn lof.
És hittek az ő beszédeinek, *és* énekelték az ő dicséretét.
Doch zij vergaten haast Zijn werken, zij verbeidden naar Zijn raad niet.
Hirtelen elfeledék cselekedeteit; nem várák az ő tanácsát!
Maar zij werden belust met lust in de woestijn, en zij verzochten God in de wildernis.
Epekedés epeszté őket a pusztában, és próbára tevék Istent a sivatagon.
Toen gaf Hij hun hun begeerte; maar Hij zond aan hun zielen een magerheid.
És megadá nékik, a mit kivántak; és ösztövérséget bocsáta lelkökbe.
En zij benijdden Mozes in het leger, en Aäron, den heilige des HEEREN.
És irigységre indulának Mózes ellen a táborban, az Úr szentje, Áron ellen.
De aarde deed zich open, en verslond Dathan, en overdekte de vergadering van Abiram.
Megnyilt a föld és elnyelé Dátánt, és beborítá Abirám seregét.
En een vuur brandde onder hun vergadering, een vlam stak de goddelozen aan brand.
És tűz gyulladt fel azok seregében, láng égeté el a gonoszokat.
Zij maakten een kalf bij Horeb, en zij bogen zich voor een gegoten beeld.
Borjút csináltak a Hóreb alatt, és hajlongtak az öntött bálvány előtt.
En zij veranderden hun Eer in de gedaante van een os, die gras eet.
Felcserélték az ő dicsőségöket: ökörnek képével, a mely füvet eszik.
Zij vergaten God, hun Heiland, Die grote dingen gedaan had in Egypte;
Elfeledkezének Istenről, szabadítójokról, a ki nagy dolgokat művelt Égyiptomban,
Wonderdaden in het land van Cham; vreselijke dingen aan de Schelfzee.
Csodákat a Khám országában, félelmetes dolgokat a veres tenger mellett.
Dies Hij zeide, dat Hij hen verdelgen zou, ten ware Mozes, Zijn uitverkorene, in de scheure voor Zijn aangezicht gestaan had, om Zijn grimmigheid af te keren, dat Hij hen niet verdierf.
Gondolta, hogy kipusztítja őket; de Mózes, az ő választottja, elébe állott a résre, hogy elfordítsa haragját, hogy el ne veszítse *őket.*
Zij versmaadden ook het gewenste land; zij geloofden Zijn woord niet.
És becsmérelték a kivánatos földet, nem hittek az ő igéretének.
Maar zij murmureerden in hun tenten; naar de stem des HEEREN hoorden zij niet.
És morgolódtak sátraikban, és nem hallgattak az Úr szavára.
Dies hief Hij tegen hen Zijn hand op, zwerende, dat Hij hen nedervellen zou in de woestijn;
De ő felemelé kezét reájok, hogy lesújtsa őket a pusztában;
En dat Hij hun zaad zou nedervellen onder de heidenen, en hen verstrooien zou door de landen.
S hogy a pogányok közé dobja magvaikat, és szétszórja őket a tartományokban.
Ook hebben zij zich gekoppeld aan Baäl-peor, en zij hebben de offeranden der doden gegeten.
Majd hozzácsapódtak a Baál-Peorhoz, és ették a holtak áldozatait.
En zij hebben den Heere tot toorn verwekt met hun daden, zodat de plaag een inbreuk onder hen deed.
És felingerelték cselekedeteikkel, és zúdult reájok a csapás.
Toen stond Pinehas op, en hij oefende gericht, en de plaag werd opgehouden.
Ekkor felállott Fineás és ítélt; és a csapásnak vége lőn.
En het is hem gerekend tot gerechtigheid, van geslacht tot geslacht tot in eeuwigheid.
És igazságul tulajdoníttaték néki firól-fira mindörökké.
Zij maakten Hem ook zeer toornig aan het twistwater, en het ging Mozes kwalijk om hunnentwil.
Megharagíták a Meribáh vizeinél is, és baja támadt Mózesnek miattok,
Want zij verbitterden zijn geest, zodat hij wat onbedachtelijk voortbracht met zijn lippen.
Mert megkeseríték az ő szívét, és gondatlanul szólt ajkaival.
Zij hebben die volken niet verdelgd, die de HEERE hun gezegd had;
Nem irtották ki a népeket sem, a mint utasította őket az Úr.
Maar zij vermengden zich met de heidenen, en leerden derzelver werken.
Sőt összeelegyedtek a pogányokkal, és eltanulták cselekedeteiket.
En zij dienden hun afgoden, en zij werden hun tot een strik.
És tisztelték azoknak bálványait, és tőrré levének azok reájok.
Daarenboven hebben zij hun zonen en hun dochteren den duivelen geofferd.
És feláldozák fiaikat és leányaikat az ördögöknek,
En zij hebben onschuldig bloed vergoten, het bloed hunner zonen en hunner dochteren, die zij den afgoden van Kanaän hebben opgeofferd; zodat het land door deze bloedschulden is ontheiligd geworden.
És ártatlan vért ontának: fiaik és leányaik vérét, a kiket Kanaán bálványainak áldoztak, és megfertőzteték a föld öldökléssel.
En zij ontreinigden zich door hun werken, en zij hebben gehoereerd door hun daden.
És tisztátalanokká lőnek cselekedeteikben, és paráznákká tetteikben.
Dies is de toorn des HEEREN ontstoken tegen Zijn volk, en Hij heeft een gruwel gehad aan Zijn erfdeel.
De felgyúlt az Úr haragja népe ellen, és megútálta az ő örökségét.
En Hij gaf hen in de hand der heidenen, en hun haters heersten over hen.
És odaadá őket pogányok kezébe, és gyűlölőik uralkodtak rajtok.
En hun vijanden hebben hen verdrukt, en zij zijn vernederd geworden onder hun hand.
És sanyargatták őket ellenségeik, és görnyedtek azoknak hatalma alatt!
Hij heeft hen menigmaal gered; maar zij verbitterden Hem door hun raad, en werden uitgeteerd door hun ongerechtigheid.
Számtalanszor megmentette őket, de ők felháboríták szándékaikkal, és mélyebben merültek bűneikbe.
Nochtans zag Hij hun benauwdheid aan, als Hij hun geschrei hoorde.
De reájok tekintett a nyomorúság napján, mikor meghallgatá rimánkodásukat;
En Hij dacht tot hun beste aan Zijn verbond, en het berouwde Hem naar de veelheid Zijner goedertierenheden.
És megemlékezett velök kötött szövetségéről, és nagy kegyelmessége szerint megengesztelődék.
Dies gaf Hij hun barmhartigheid voor het aangezicht van allen, die hen gevangen hadden.
És könyörületességre indítá irántok mindazokat, a kik őket fogva elvivék.
Verlos ons, HEERE, onze God! en verzamel ons uit de heidenen, opdat wij den Naam Uwer heiligheid loven, ons beroemende in Uw lof.
Segíts meg minket, Urunk Istenünk, és gyűjts össze minket a pogányok közül, hogy dicsőítsük a te szent nevedet, és dicsekedjünk a te dicséreteddel.
Geloofd zij de HEERE, de God Israëls, van eeuwigheid en tot in eeuwigheid; en al het volk zegge: Amen, Hallelujah!
Áldott legyen az Úr, Izráel Istene örökkön örökké, és minden nép mondja: Ámen. Dicsérjétek az Urat.