Psalms 107

Looft den HEERE, want Hij is goed; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.
Magasztaljátok az Urat, mert jó, mert örökkévaló az ő kegyelme.
Dat zulks de bevrijden des HEEREN zeggen, die Hij van de hand der wederpartijders bevrijd heeft.
*Ezt* mondják az Úrnak megváltottai, a kiket megváltott a szorongatónak kezéből;
En Hij die uit de landen verzameld heeft, van het oosten en van het westen, van het noorden en van de zee.
És a kiket összegyűjtött a *különböző* földekről: napkelet és napnyugot felől, északról és a tenger felől.
Die in de woestijn dwaalden, in een weg der wildernis, die geen stad ter woning vonden;
Bujdostak a pusztában, a sivatagban; lakó-város felé utat nem találtak vala.
Zij waren hongerig, ook dorstig; hun ziel was in hen overstelpt.
Éhesek és szomjasok valának; lelkök is elepedt bennök.
Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, heeft Hij hen gered uit hun angsten;
De az Úrhoz kiáltának szorultságukban; sanyarúságukból megmenté őket.
En Hij leidde hen op een rechten weg, om te gaan tot een stad ter woning.
És vezeté őket egyenes útra, hogy lakó-városhoz juthassanak.
Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;
Adjanak hálát az Úrnak az ő kegyelméért, és az ember*ek* fiai iránt való csodadolgaiért,
Want Hij heeft de dorstige ziel verzadigd, en de hongerige ziel met goed vervuld;
Hogy megelégíté a szomjúhozó lelket, és az éhező lelket betölté jóval!
Die in duisternis en de schaduw des doods zaten, gebonden met verdrukking en ijzer;
A kik setétségben és a halálnak árnyékában ülnek, megkötöztetvén nyomorúsággal és vassal;
Omdat zij wederspannig waren geweest tegen Gods geboden, en den raad des Allerhoogsten onwaardiglijk verworpen hadden.
Mert ellenszegültek az Isten beszédének, és a Felségesnek tanácsát megútálták;
Waarom Hij hun het hart door zwarigheid vernederd heeft; zij zijn gestruikeld, en er was geen helper.
Azért megalázta az ő szívöket nyomorúsággal: elestek és nem volt segítségök.
Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, verloste Hij hen uit hun angsten.
De az Úrhoz kiáltának szorultságukban, sanyarúságukból kiszabadítá őket.
Hij voerde hen uit de duisternis en de schaduw des doods, en Hij brak hun banden.
Kihozá őket a setétségből és a halálnak árnyékából, köteleiket pedig elszaggatá.
Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;
Adjanak hálát az Úrnak az ő kegyelméért, és az ember*ek* fiai iránt való csodadolgaiért,
Want Hij heeft de koperen deuren gebroken, en de ijzeren grendelen in stukken gehouwen.
Hogy összetöré az ércz-kapukat, és a vas-zárakat letördelé!
De zotten worden om den weg hunner overtreding, en om hun ongerechtigheden geplaagd;
A balgatagok az ő gonoszságuknak útjáért, és az ő hamisságukért nyomorgattattak.
Hun ziel gruwelde van alle spijze, en zij waren tot aan de poorten des doods gekomen.
Minden étket útála az ő lelkök, és a halál kapujához közelgetének.
Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, verloste Hij hen uit hun angsten.
De az Úrhoz kiáltának szorultságukban: sanyarúságukból kiszabadította őket.
Hij zond Zijn woord uit, en heelde hen, en rukte hen uit hun kuilen.
Kibocsátá az ő szavát és meggyógyítá őket, és kimenté őket az ő vermeikből.
Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen.
Adjanak hálát az Úrnak az ő kegyelméért, és az ember*ek* fiai iránt való csodadolgaiért,
En dat zij lofofferen offeren, en met gejuich Zijn werken vertellen.
És áldozzanak hálaadásnak áldozataival, és hirdessék az ő cselekedeteit örvendezéssel!
Die met schepen ter zee afvaren, handel doende op grote wateren;
A kik hajókon tengerre szállnak, *és* a nagy vizeken kalmárkodnak,
Die zien de werken des HEEREN, en Zijn wonderwerken in de diepte.
Azok látták az Úrnak dolgait, és az ő csodáit a mélységben.
Als Hij spreekt, zo doet Hij een stormwind opstaan, die haar golven omhoog verheft.
Szólott ugyanis és szélvészt támaszta, a mely felduzzasztá a habokat.
Zij rijzen op naar den hemel; zij dalen neder tot in de afgronden; hun ziel versmelt van angst.
Az égig emelkedének, a fenékig sülyedének; lelkök elolvada az inségben.
Zij dansen en waggelen als een dronken man, en al hun wijsheid wordt verslonden.
Szédülének és tántorgának, mint a részeg, és minden bölcsességöknek esze vész vala.
Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, zo voerde Hij hen uit hun angsten.
De az Úrhoz kiáltának az ő szorultságukban, és sanyarúságukból kivezeté őket.
Hij doet den storm stilstaan, zodat hun golven stilzwijgen.
Megállítá a szélvészt, hogy csillapodjék, és megcsendesedtek a habok.
Dan zijn zij verblijd, omdat zij gestild zijn, en dat Hij hen tot de haven hunner begeerte geleid heeft.
És örülének, hogy lecsillapodtak vala, és vezérlé őket az ő kivánságuknak partjára.
Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;
Adjanak hálát az Úrnak az ő kegyelméért, és az ember*ek* fiai iránt való csodadolgaiért!
En Hem verhogen in de gemeente des volks, en in het gestoelte der oudsten Hem roemen.
És magasztalják fel őt a népnek gyülekezetében, és dicsérjék őt a vének ülésében!
Hij stelt de rivieren tot een woestijn, en watertochten tot dorstig land.
Folyóvizeket tett vala pusztává, és vízforrásokat szárazzá;
Het vruchtbaar land tot zouten grond, om de boosheid dergenen, die daarin wonen.
Gyümölcstermő földet meddő földdé, a rajta lakó népnek gonoszsága miatt.
Hij stelt de woestijn tot een waterpoel, en het dorre land tot watertochten.
Pusztaságot tett vala álló tavakká, és kiaszott földet vízforrásokká.
En Hij doet de hongerigen aldaar wonen, en zij stichten een stad ter woning;
És telepített oda éhezőket, hogy lakó-városokat építsenek.
En bezaaien akkers, en planten wijngaarden, die inkomende vrucht voortbrengen.
És mezőket vetének be és szőlőket plántálának, hogy hasznos gyümölcsöt szerezzenek.
En Hij zegent hen, zodat zij zeer vermenigvuldigen, en hun vee vermindert Hij niet.
És megáldá őket és igen megszaporodának, és barmaikat sem kevesbítette meg.
Daarna verminderen zij, en komen ten onder, door verdrukking, kwaad en droefenis.
De megkevesedtek és meggörnyedtek vala ínség, nyomorúság és keserűség miatt.
Hij stort verachting uit over de prinsen, en doet hen dwalen in het woeste, waar geen weg is.
Gyalázatot zúdított a fejedelmekre, és bujdostatta őket út nélkül való kietlenben.
Maar Hij brengt den nooddruftige uit de verdrukking in een hoog vertrek, en maakt de huisgezinnen als kudden.
De felemelé a nyomorultat az ínségből, és hasonlóvá tette a nemzetségeket a juhnyájhoz.
De oprechten zien het, en zijn verblijd, maar alle ongerechtigheid stopt haar mond.
Látják az igazak és örvendeznek, és minden gonoszság megtartóztatja az ő száját.
Wie is wijs? Die neme deze dingen waar; en dat zij verstandelijk letten op de goedertierenheden des HEEREN.
A bölcs, az eszébe veszi ezeket, és meggondolják az Úrnak kegyelmességét!