Job 41

Kan du trække Krokodillen op med Krog og binde dens Tunge med Snøre?

Mahuhuli mo ba ang buwaya ng isang bingwit? O mailalabas mo ba ang kaniyang dila ng isang panali?

Kan du mon stikke et Siv i dens Snude, bore en Krog igennem dens Kæber?

Makapaglalagay ka ba ng tali sa kaniyang ilong? O makabubutas sa kaniyang panga ng isang taga ng bingwit?

Mon den vil trygle dig længe og give dig gode Ord?

Mamamanhik ba siya ng marami sa iyo? O magsasalita ba siya ng mga malumanay na salita sa iyo?

Mon den vil indgå en Pagt med dig, så du får den til Træl for evigt?

Makikipagtipan ba siya sa iyo, upang ariin mo siyang alipin magpakailan man?

Han du mon lege med den som en Fugl og tøjre den for dine Pigebørn?

Makikipaglaro ka ba sa kaniya na gaya sa isang ibon? O iyong tatalian ba siya para sa iyong mga dalaga?

Falbyder Fiskerlauget den og stykker den ud mellem Sælgerne?

Makakalakal ba siya ng mga pulutong ng mangingisda? Mababahagi ba siya nila sa mga mangangalakal?

Mon du kan spække dens Hud med Kroge og med Harpuner dens Hoved?

Mahihiwa mo ba ang kaniyang balat ng sundang na bakal, o ang kaniyang ulo ng panaksak ng isda?

Læg dog engang din Hånd på den! Du vil huske den Kamp og gør det ej mer.

Ipatong mo ang iyong kamay sa kaniya; alalahanin mo ang pagbabaka at huwag mo nang gawin.

Det Håb vilde blive til Skamme, alene ved Synet lå du der.

Narito, ang pagasa riyan ay walang kabuluhan: hindi ba malulugmok ang sinoman makita lamang yaon?

Ingen drister sig til at tirre den, hvem holder Stand imod den?

Walang malakas na makapangahas kumilos niyaon: sino ngang makatatayo sa harap ko?

Hvem møder den og slipper fra det hvem under hele Himlen?

Sinong naunang nagbigay sa akin upang aking bayaran siya? Anomang nasa silong ng buong langit ay akin.

Jeg tier ej om dens Lemmer, hvor stærk den er, hvor smukt den er skabt.

Hindi ako tatahimik tungkol sa kaniyang mga sangkap ng katawan, ni sa kaniya mang dakilang kapangyarihan, ni sa kaniya mang mainam na hugis.

Hvem har trukket dens Klædning af, trængt ind i dens dobbelte Panser?

Sinong makapaglilitaw na karayagan ng kaniyang mga damit? Sinong makalalapit sa kaniyang magkasaping pangil?

Hvem har åbnet dens Ansigts Døre? Rundt om dens Tænder er Rædsel.

Sinong makapagbubukas ng mga pinto ng kaniyang mukha? Sa palibot ng kaniyang ngipin ay kakilabutan.

Dens Ryg er Reder af Skjolde, dens Bryst er et Segl af Sten;

Ang kaniyang mga matibay na palikpik ay kaniyang kapalaluan, nangagkakadikit na maigi na gaya sa isang tatak na mahigpit.

de sidder tæt ved hverandre, Luft kommer ikke ind derimellem;

Nagkakadikit sa isa't isa, na ang hangin ay hindi makaraan sa pagitan sa mga yaon.

de hænger fast ved hverandre, uadskilleligt griber de ind i hverandre.

Sila'y nagkakasugpongan sa isa't isa; Nagkakalakip na magkasama, na hindi maihihiwalay.

Dens Nysen fremkalder strålende Lys, som Morgenrødens Øjenlåg er dens Øjne.

Ang kanilang mga bahin ay kumikislap ng apoy, at ang kanilang mga mata ay gaya ng mga bukang liwayway kung umaga.

Ud af dens Gab farer Fakler, Ildgnister spruder der frem.

Mula sa kaniyang bibig ay lumalabas ang nagliliyab na sulo, at mga alipatong apoy ay nagsisilabas.

Em står ud af dens Næsebor som af en ophedet, kogende Kedel.

Mula sa kaniyang mga butas ng ilong ay lumalabas ang usok, na gaya ng isang kumukulong talyasi at nagniningas na mga talahib.

Dens Ånde tænder som glødende Kul, Luer står ud af dens Gab.

Ang kaniyang hinga ay nagpapaningas ng mga baga, at isang alab ay lumalabas sa kaniyang bibig.

Styrken bor på dens Hals, og Angsten hopper foran den.

Sa kaniyang leeg ay tumitira ang kalakasan, at ang kakilabutan ay sumasayaw sa harap niya.

Tæt sidder Kødets Knuder, som støbt til Kroppen; de rokkes ikke;

Ang mga kaliskis ng kaniyang laman ay nangagkakadikitan; nangagtutumibay sa kaniya; hindi magagalaw.

fast som Sten er dens Hjerte støbt, fast som den nederste Møllesten.

Ang kaniyang puso ay matatag na gaya ng isang bato; Oo, matatag na gaya ng batong pangibaba ng gilingan.

Når den rejser sig, gyser Helte, fra Sans og Samling går de af Skræk.

Pagka siya'y tumitindig ay natatakot ang makapangyarihan: dahil sa pagkagulat ay nangalilito sila.

Angriberens Sværd holder ikke Stand, ej Kastevåben, Spyd eller Pil.

Kung siya'y tagain ninoman ng tabak ay hindi tumatalab; ni ng sibat man, ng pana, ni ng matalas na tulis man.

Jern regner den kun for Halm og Kobber for trøsket Træ;

Kaniyang ipinalalagay ang bakal na parang dayami, at ang tanso na parang lapok na kahoy.

Buens Søn slår den ikke på Flugt, Slyngens Sten bliver Strå for den,

Hindi niya mapatakas ng palaso: ang mga batong panghilagpos ay nagiging sa kaniya'y parang pinagputulan ng trigo.

Stridskøllen regnes for Rør, den ler ad det svirrende Spyd.

Ang mga panakbat ay nangapapalagay na parang pinagputulan ng trigo: kaniyang tinatawanan ang galaw ng sibat.

På Bugen er der skarpe Rande, dens Spor i Dyndet er som Tærskeslædens;

Ang kaniyang mga sangkap sa ibaba ay gaya ng mga matulis na bibinga: lumalaganap na tila saksak sa banlik.

Dybet får den i Kog som en Gryde, en Salvekedel gør den af Floden;

Kaniyang pinagpapakuluan ang kalaliman na parang palyok: kaniyang ginagawa ang dagat na parang pamahid.

bag den er der en lysende Sti, Dybet synes som Sølverhår.

Kaniyang pinasisilang ang landas sa likuran niya; aakalain ng sinoman na mauban ang kalaliman.

Dens Lige findes ikke på Jord, den er skabt til ikke at frygte.

Sa ibabaw ng lupa ay walang gaya niya, na likhang walang takot.

Alt, hvad højt er, ræddes for den, den er Konge over alle stolte Dyr.

Kaniyang minamasdan ang bawa't mataas na bagay: siya'y hari sa lahat ng mga anak na palalo.