Job 39

Kender du Tiden, da Stengeden føder, tager du Vare på Hindenes Veer,

Ĉu vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? Ĉu vi observis la akuŝiĝon de la cervinoj?

tæller du mon deres Drægtigheds Måneder, kender du Tiden, de føder?

Ĉu vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? Aŭ ĉu vi scias la tempon, kiam ili devas naski?

De lægger sig ned og føder og kaster Kuldet,

Ili fleksiĝas, elĵetas siajn idojn, Liberiĝas de siaj doloroj.

Ungerne trives, gror til i det frie, løber bort og kommer ej til dem igen.

Iliaj infanoj fortiĝas, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.

Hvem slap Vildæslet løs, hvem løste mon Steppeæslets Reb,

Kiu donis liberecon al la sovaĝa azeno? Kaj kiu malligis ĝiajn ligilojn?

som jeg gav Ørkenen til Hjem, den salte Steppe til Bolig?

La dezerton Mi faris ĝia domo, Kaj stepon ĝia loĝejo;

Det ler ad Byens Larm og hører ej Driverens Skælden;

Ĝi ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto ĝi ne aŭdas;

det ransager Bjerge, der har det sin Græsgang, det leder hvert Græsstrå op.

La produktaĵoj de la montoj estas ĝia manĝaĵo, Kaj ĝi serĉas ĉian verdaĵon.

Er Vildoksen villig at trælle for dig, vil den stå ved din Krybbe om Natten?

Ĉu bubalo volos servi al vi? Ĉu ĝi volos nokti ĉe via manĝujo?

Binder du Reb om dens Hals, pløjer den Furerne efter dig?

Ĉu vi povas alligi bubalon per ŝnuro al bedo? Ĉu ĝi erpos post vi valojn?

Stoler du på dens store Kræfter; overlader du den din Høst?

Ĉu vi fidos ĝin pro ĝia granda forto? Kaj ĉu vi komisios al ĝi vian laboron?

Tror du, den kommer tilbage og samler din Sæd på Loen?

Ĉu vi havos konfidon al ĝi, ke ĝi reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?

Mon Strudsens Vinge er lam, eller mangler den Dækfjer og Dun,

La flugilo de struto leviĝas gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;

siden den betror sine Æg til Jorden og lader dem varmes i Sandet,

Ĉar ĝi lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;

tænker ej på, at en Fod kan knuse dem, Vildtet på Marken træde dem sønder?

Ĝi forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sovaĝa besto povas ilin disbati.

Hård ved Ungerne er den, som var de ej dens; spildt er dens Møje, det ængster den ikke.

Ĝi estas kruela por siaj idoj, kvazaŭ ili ne estus ĝiaj; Ĝi ne zorgas pri tio, ke ĝia laboro estas vana;

Thi Gud lod den glemme Visdom og gav den ej Del i Indsigt.

Ĉar Dio senigis ĝin je saĝo Kaj ne donis al ĝi prudenton.

Når Skytterne kommer, farer den bort, den ler ad Hest og Rytter.

Kiam ĝi leviĝas alten, Ĝi mokas ĉevalon kaj ĝian rajdanton.

Giver du Hesten Styrke, klæder dens Hals med Manke

Ĉu vi donas forton al la ĉevalo? Ĉu vi vestas ĝian kolon per kolharoj?

og lærer den Græshoppens Spring? Dens stolte Prusten indgyder Rædsel.

Ĉu vi povas saltigi ĝin kiel akrido? Terura estas la beleco de ĝia ronkado.

Den skraber muntert i Dalen, går Brynjen væligt i Møde;

Ĝi fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; Ĝi eliras kontraŭ armiton;

den ler ad Rædselen, frygter ikke og viger ikke for Sværdet;

Ĝi ridas pri timo kaj ne senkuraĝiĝas, Kaj ne retiras sin de glavo.

Koggeret klirrer over den, Spydet og Køllen blinker;

Super ĝi sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.

den sluger Vejen med gungrende Vildskab, den tøjler sig ikke, når Hornet lyder;

Kun bruo kaj kolero ĝi glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile ĉe sonado de trumpeto.

et Stød i Hornet, straks siger den: Huj! Den vejrer Kamp i det fjerne, Kampskrig og Førernes Råb.

Kiam eksonas la trumpeto, ĝi ekkrias: Ho, ho! Kaj de malproksime ĝi flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.

Skyldes det Indsigt hos dig, at Falken svinger sig op og breder sin Vinge mod Sønden?

Ĉu pro via saĝo flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?

Skyldes det Bud fra dig, at Ørnen flyver højt og bygger sin højtsatte Rede?

Ĉu pro via ordono leviĝas la aglo Kaj faras alte sian neston?

Den bygger og bor på Klipper, på Klippens Tinde og Borg;

Sur roko ĝi loĝas, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.

den spejder derfra efter Æde, viden om skuer dens Øjne.

De tie ĝi elrigardas por si manĝaĵon; Malproksime vidas ĝiaj okuloj.

Ungerne svælger i Blod; hvor Valen findes, der er den!

Ĝiaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie ĝi estas.