Proverbs 16

Při člověku bývá spořádání myšlení, ale od Hospodina jest řeč jazyka.

Al la homo apartenas la projektoj de la koro; Sed de la Eternulo venas la vortoj de la lango.

Všecky cesty člověka čisté se jemu zdají, ale kterýž zpytuje duchy, Hospodin jest.

Ĉiuj vojoj de la homo estas puraj en liaj okuloj; Sed la Eternulo esploras la spiritojn.

Uval na Hospodina činy své, a budou upevněna předsevzetí tvá.

Transdonu al la Eternulo viajn farojn; Tiam viaj entreprenoj staros forte.

Hospodin všecko učinil pro sebe samého, také i bezbožného ke dni zlému.

Ĉiu faro de la Eternulo havas sian celon; Eĉ malvirtulo estas farita por tago de malbono.

Ohavností jest Hospodinu každý pyšného srdce; by sobě na pomoc i jiné přivzal, neujde pomsty.

Ĉiu malhumilulo estas abomenaĵo por la Eternulo; Kaj li certe ne restos ne punita.

Milosrdenstvím a pravdou očištěna bývá nepravost, a v bázni Hospodinově uchází se zlého.

Per bono kaj vero pardoniĝas peko; Kaj per timo antaŭ la Eternulo oni evitas malbonon.

Když se líbí Hospodinu cesty člověka, také i nepřátely jeho spokojuje k němu.

Kiam al la Eternulo plaĉas la vojoj de homo, Li eĉ liajn malamikojn pacigas kun li.

Lepší jest maličko s spravedlností, než množství důchodů nespravedlivých.

Pli bona estas malmulto, sed kun justeco, Ol granda profito, sed maljusta.

Srdce člověka přemýšlí o cestě své, ale Hospodin spravuje kroky jeho.

La koro de homo pripensas sian vojon; Sed la Eternulo direktas lian iradon.

Rozhodnutí jest ve rtech královských, v soudu neuchylují se ústa jeho.

Sorĉo estas sur la lipoj de reĝo; Lia buŝo ne peku ĉe la juĝo.

Váha a závaží jsou úsudek Hospodinův, a všecka závaží v pytlíku jeho nařízení.

Ĝusta pesilo kaj ĝustaj pesiltasoj estas de la Eternulo; Ĉiuj pezilŝtonoj en la sako estas Lia faro.

Ohavností jest králům činiti bezbožně; nebo spravedlností upevňován bývá trůn.

Abomenaĵo por reĝoj estas fari maljustaĵon; Ĉar per justeco staras fortike la trono.

Rtové spravedliví líbezní jsou králům, a ty, kteříž upřímě mluví, milují.

Al la reĝoj plaĉas lipoj veramaj; Kaj ili amas tiun, kiu parolas la veron.

Rozhněvání královo jistý posel smrti, ale muž moudrý ukrotí je.

Kolero de reĝo estas kuriero de morto; Sed homo saĝa igas ĝin pardoni.

V jasné tváři královské jest život, a přívětivost jeho jako oblak s deštěm jarním.

Luma vizaĝo de reĝo estas vivo; Kaj lia favoro estas kiel nubo kun printempa pluvo.

Mnohem lépe jest nabyti moudrosti než zlata nejčistšího, a nabyti rozumnosti lépe než stříbra.

Akiro de saĝeco estas multe pli bona ol oro; Kaj akiro de prudento estas preferinda ol arĝento.

Cesta upřímých jest odstoupiti od zlého; ostříhá duše své ten, kdož ostříhá cesty své.

La vojo de virtuloj evitas malbonon; Kiu gardas sian vojon, tiu konservas sian animon.

Před setřením bývá pýcha, a před pádem pozdvižení ducha.

Antaŭ la pereo iras fiereco; Kaj antaŭ la falo iras malhumileco.

Lépe jest poníženého duchu býti s pokornými, než děliti kořist s pyšnými.

Pli bone estas esti humila kun malriĉuloj, Ol dividi akiron kun fieruloj.

Ten, kdož pozoruje slova, nalézá dobré; a kdož doufá v Hospodina, blahoslavený jest.

Kiu prudente kondukas aferon, tiu trovos bonon; Kaj kiu fidas la Eternulon, tiu estas feliĉa.

Ten, kdož jest moudrého srdce, slove rozumný, a sladkost rtů přidává naučení.

Kiu havas prudentan koron, tiu estas nomata saĝulo; Kaj agrablaj paroloj plivalorigas la instruon.

Rozumnost těm, kdož ji mají, jest pramen života, ale umění bláznů jest bláznovství.

Saĝo estas fonto de vivo por sia posedanto; Sed la instruo de malsaĝuloj estas malsaĝeco.

Srdce moudrého rozumně spravuje ústa svá, tak že rty svými přidává naučení.

La koro de saĝulo prudentigas lian buŝon, Kaj en lia buŝo plivaloriĝas la instruo.

Plást medu jsou řeči utěšené, sladkost duši, a lékařství kostem.

Agrabla parolo estas freŝa mielo, Dolĉa por la animo kaj saniga por la ostoj.

Cesta zdá se přímá člověku, ale dokonání její jistá cesta smrti.

Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.

Člověk pracovitý pracuje sobě, nebo ponoukají ho ústa jeho.

Kiu laboras, tiu laboras por si mem; Ĉar lin devigas lia buŝo.

Muž nešlechetný vykopává zlé, v jehožto rtech jako oheň spalující.

Malbona homo kaŭzas malbonon; Kaj sur liaj lipoj estas kvazaŭ brulanta fajro.

Muž převrácený rozsívá sváry, a klevetník rozlučuje přátely.

Malica homo disvastigas malpacon; Kaj kalumnianto disigas amikojn.

Muž ukrutný přeluzuje bližního svého, a uvodí jej na cestu nedobrou.

Rabemulo forlogas sian proksimulon Kaj kondukas lin sur vojo malbona.

Zamhuřuje oči své, smýšleje věci převrácené, a zmítaje pysky svými, vykonává zlé.

Kiu faras signojn per la okuloj, tiu intencas malicon; Kiu faras signojn per la lipoj, tiu plenumas malbonon.

Koruna ozdobná jsou šediny na cestě spravedlnosti se nalézající.

Krono de gloro estas la grizeco; Sur la vojo de justeco ĝi estas trovata.

Lepší jest zpozdilý k hněvu než silný rek, a kdož panuje nad myslí svou nežli ten, kterýž dobyl města.

Pacienculo estas pli bona ol fortulo; Kaj kiu regas sian spiriton, tiu estas pli bona ol militakiranto de urbo.

Do klínu umítán bývá los, ale od Hospodina všecko řízení jeho.

Sur la baskon oni ĵetas loton; Sed ĝia tuta decido estas de la Eternulo.