Psalms 106

(По слав. 105) Алилуя! Славете ГОСПОДА, защото е благ, защото Неговата милост е вечна!

[] Övgüler sunun, RAB’be! RAB’be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.

Кой може да изкаже мощните дела на ГОСПОДА, кой може да провъзгласи цялата Му слава?

RAB’bin büyük işlerini kim anlatabilir, Kim O’na yeterince övgü sunabilir?

Блажени онези, които пазят правосъдие, и онзи, който върши правда във всички времена!

Ne mutlu adalete uyanlara, Sürekli doğru olanı yapanlara!

Помни ме, ГОСПОДИ, в благоволението към Своя народ, посети ме със спасението Си,

Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni, Onları kurtardığında ilgilen benimle.

за да гледам добруването на Твоите избрани, за да се веселя във веселието на народа Ти, за да се хваля с Твоето наследство.

Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim, Ulusunun sevincini, Kendi halkının kıvancını paylaşayım.

Съгрешихме, ние и бащите ни, извършихме беззаконие, постъпихме безчестно.

Atalarımız gibi biz de günah işledik, Suç işledik, kötülük ettik.

Бащите ни в Египет не разбираха Твоите чудеса, не помнеха множеството на Твоите милости, а се разбунтуваха при морето, при Червено море.

[] Atalarımız Mısır’dayken Yaptığın harikaları anlamadı, Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı, Denizde, Kamış Denizi’nde başkaldırdılar.

Но Той ги избави заради Името Си, за да направи познато могъществото Си.

Buna karşın RAB gücünü göstermek için, Adı uğruna kurtardı onları.

Смъмри Червено море и то пресъхна и Той ги преведе през дълбочините като през пустиня.

[] Kamış Denizi’ni azarladı, kurudu deniz, Yürüdüler enginde O’nun öncülüğünde, Çölde yürür gibi.

Спаси ги от ръката на този, който ги мразеше, и ги изкупи от ръката на врага.

Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları, Düşmanlarının pençesinden kurtardı.

Водите покриха враговете им, не остана ни един от тях.

Sular yuttu hasımlarını, Hiçbiri kurtulmadı.

Тогава повярваха на думите Му и възпяха хвалата Му.

[] O zaman atalarımız O’nun sözlerine inandılar, Ezgiler söyleyerek O’nu övdüler.

Но скоро забравиха делата Му и не изчакаха съвета Му,

Ne var ki, RAB’bin yaptıklarını çabucak unuttular, Öğüt vermesini beklemediler.

а пожелаха лакомо в пустинята и изпитаха Бога в безводно място.

[] Özlemle kıvrandılar çölde, Tanrı’yı denediler ıssız yerlerde.

И Той им даде това, което искаха, но изпрати мършавост на душите им.

Tanrı onlara istediklerini verdi, Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.

И те завидяха на Мойсей в стана и на Аарон, ГОСПОДНИЯ светия.

[] Onlar ordugahlarında Musa’yı, RAB’bin kutsal kulu Harun’u kıskanınca,

Земята се отвори и погълна Датан, и покри дружината на Авирон.

Yer yarıldı ve Datan’ı yuttu, Aviram’la yandaşlarının üzerine kapandı.

И огън се запали в дружината им, пламъкът пояде безбожните.

Ateş kavurdu onları izleyenleri, Alev yaktı kötüleri.

Те направиха теле в Хорив и се поклониха на излят образ.

[] Bir buzağı heykeli yaptılar Horev’de, Dökme bir puta tapındılar.

Така размениха славата си за образа на говедо, което яде трева!

Tanrı’nın yüceliğini, Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler.

Забравиха Бога, своя Спасител, който беше извършил велики неща в Египет,

Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı’yı, Mısır’da yaptığı büyük işleri,

чудни — в земята на Хам, страшни — при Червено море.

Ham ülkesinde yarattığı harikaları, Kamış Denizi kıyısında yaptığı müthiş işleri.

Затова Той каза, че ще ги изтреби, ако Мойсей, избраният Му, не беше застанал пред Него в пролома, за да отвърне яростта Му, да не ги погуби.

Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı, Ama seçkin kulu Musa O’nun önündeki gedikte durarak, Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O’nu.

И те презряха приятната земя, не повярваха на Неговото слово,

[] Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi, Tanrı’nın verdiği söze inanmadılar.

а зароптаха в шатрите си и не послушаха гласа на ГОСПОДА.

Çadırlarında söylendiler, Dinlemediler RAB’bin sesini.

Затова Той вдигна ръката Си да ги измори в пустинята,

[] Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.

да повали потомството им между народите и да ги разпръсне по разни места.

[] Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.

Те се прилепиха и към Ваал-Фегор и ядоха жертви, принесени на мъртвите.

[] Sonra Baal-Peor’a bel bağladılar, Ölülere sunulan kurbanları yediler.

Така огорчиха Бога с делата си и язвата избухна сред тях.

Öfkelendirdiler RAB’bi yaptıklarıyla, Salgın hastalık çıktı aralarında.

Тогава стана Финеес и извърши съд, и язвата престана.

Ama Pinehas kalkıp araya girdi, Felaketi önledi.

И това му се счете за правда през всички поколения, до века.

Bu doğruluk sayıldı ona, Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.

Разгневиха Го и при водите на Мерива, така че се случи зло на Мойсей заради тях.

[] Yine RAB’bi öfkelendirdiler Meriva suları yanında, Musa’nın başına dert açıldı onlar yüzünden;

Огорчиха духа му и той говори необмислено с устните си.

Çünkü onu sinirlendirdiler, O da düşünmeden konuştu.

Те не унищожиха народите, за които ГОСПОД им беше заповядал,

[] RAB’bin onlara buyurduğu gibi Yok etmediler halkları,

а се смесиха с езичниците и се научиха на техните дела,

Tersine öteki uluslara karıştılar, Onların törelerini öğrendiler.

и служеха на идолите им, и те им станаха примка.

Putlarına taptılar, Bu da onlara tuzak oldu.

И синовете си и дъщерите си принесоха в жертва на демоните,

[] Oğullarını, kızlarını Cinlere kurban ettiler.

и проляха невинна кръв, кръвта на синовете си и на дъщерите си, които пожертваха на ханаанските идоли, и земята се оскверни от кръвопролитие.

[] Kenan putlarına kurban olsun diye Oğullarının, kızlarının kanını, Suçsuzların kanını döktüler; Ülke onların kanıyla kirlendi.

Така се оскверниха чрез делата си и блудстваха в постъпките си.

Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar, Vefasız duruma düştüler töreleriyle.

Затова гневът на ГОСПОДА пламна против народа Му и Той се отврати от наследството Си.

[] RAB’bin öfkesi parladı halkına karşı, Tiksindi kendi halkından.

Предаде ги в ръката на езичниците и онези, които ги мразеха, господстваха над тях.

Onları ulusların eline teslim etti. Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.

Враговете им ги потискаха и те се покориха под ръката им.

Düşmanları onları ezdi, Boyun eğdirdi hepsine.

Той много пъти ги избавяше, но те се бунтуваха в съвета си и бяха унижени заради беззаконието си.

RAB onları birçok kez kurtardı, Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydı Ve alçaltıldılar suçları yüzünden.

Но Той погледна на бедствието им, когато чу вика им,

RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla Yakarışlarını duyunca.

и заради тях си спомни Своя завет и се смили според величието на милостта Си.

Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna, Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.

И им даде да намерят милосърдие пред всички, които ги бяха пленили.

Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.

Спаси ни, ГОСПОДИ, Боже наш, и ни събери отсред народите, за да славим святото Ти Име и да сияем в Твоята слава.

[] Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB, Topla bizi ulusların arasından. Kutsal adına şükredelim, Yüceliğinle övünelim.

Благословен да е ГОСПОД, Израилевият Бог, от века и до века! И целият народ да каже: Амин! Алилуя!

Öncesizlikten sonsuza dek, İsrail’in Tanrısı RAB’be övgüler olsun! Bütün halk, “Amin!” desin. RAB’be övgüler olsun!