Job 31

Умову я склав був з очима своїми, то як буду дивитись на дівчину?

Mi faris interligon kun miaj okuloj, Ke mi ne atentu virgulinon.

І зверху яка доля від Бога, чи спадщина від Всемогутнього із висот?

Kia estas la parto, kiun donas Dio de supre? Kaj kion destinas la Plejpotenculo el la altaj sferoj?

Хіба не загибіль для кривдника, і хіба не нещастя злочинцям?

Ĉu ne malfeliĉon al malpiulo, Kaj forpuŝon de malbonagantoj?

Хіба ж Він не бачить дороги мої, і не лічить усі мої кроки?

Ĉu Li ne vidas mian konduton, Ne kalkulas ĉiujn miajn paŝojn?

Якщо я ходив у марноті, і на оману спішила нога моя,

Ĉu mi iradis en malvero, Kaj miaj piedoj rapidis al trompo?

то нехай на вазі справедливости зважить мене, і невинність мою Бог пізнає!

Li pesu min per justa pesilo, Kaj tiam Dio konvinkiĝos pri mia senkulpeco.

Якщо збочує крок мій з дороги, і за очима моїми пішло моє серце, і до рук моїх нечисть приліпла,

Se mia paŝo forkliniĝis de la vojo, Se mia koro sekvis miajn okulojn, Kaj se al mia mano algluiĝis makulo:

то нехай сію я, а їсть інший, а рослинність моя нехай вирвана буде з корінням!

Tiam mi semu kaj alia manĝu, Kaj mia idaro elradikiĝu.

Якщо моє серце зваблялось до жінки чужої, і причаювався я при дверях мойого товариша,

Se mia koro forlogiĝis al virino, Kaj mi kaŝe atendis ĉe la pordo de mia amiko:

то хай меле для іншого жінка моя, і над нею нехай нахиляються інші!

Tiam mia edzino estu adultigata de aliulo, Kaj aliuloj kliniĝu super ŝi.

Бо гидота оце, й це провина підсудна,

Ĉar tio estus malvirto, Tio estus krimo, kiun devas puni juĝistoj.

бо огонь це, який буде жерти аж до Аваддону, і вирве з корінням увесь урожай мій!...

Tio estas fajro, kiu ekstermas ĝis la abismo, Kaj mian tutan akiritaĵon ĝi elradikigus.

Якщо я понехтував правом свойого раба чи своєї невільниці в їх суперечці зо мною,

Ĉu mi malŝatis la rajton de mia servisto aŭ de mia servistino, Kiam ili havis juĝan aferon kun mi?

то що я зроблю, як підійметься Бог? А коли Він приглянеться, що Йому відповім?

Tiam kion mi farus, kiam Dio leviĝus? Kaj kion mi respondus al Li, kiam Li esplordemandus?

Чи ж не Той, Хто мене учинив у нутрі, учинив і його, і Один утворив нас в утробі?

Lin kreis ja Tiu sama, kiu kreis min en la ventro, Kaj Tiu sama pretigis en la ventro ankaŭ lin.

Чи бажання убогих я стримував, а очі вдовицям засмучував?

Ĉu mi rifuzis la deziron de senhavuloj? Aŭ ĉu mi turmentis la okulojn de vidvino?

Чи я сам поїдав свій шматок, і з нього не їв сирота?

Ĉu mian panpecon mi manĝis sola? Ĉu ne manĝis de ĝi ankaŭ orfo?

Таж від днів молодечих моїх виростав він у мене, як в батька, і від утроби матері моєї я провадив його!

Ĉar detempe de mia juneco mi estis kiel patro, Kaj de post la eliro el la ventro de mia patrino mi estis gvidisto.

Якщо бачив я гинучого без одежі, і вбрання не було в сіромахи,

Kiam mi vidis malfeliĉulon sen vesto Kaj malriĉulon sen kovro,

чи ж не благословляли мене його стегна, і руном овечок моїх він не грівся?

Ĉu tiam ne benis min liaj lumboj, Ĉu li ne estis varmigata per la lano de miaj ŝafoj?

Якщо на сироту я порушував руку свою, коли бачив у брамі собі допомогу,

Se mi levis mian manon kontraŭ orfon, Ĉar mi vidis en la pordego helpon al mi,

хай рамено моє відпаде від свойого плеча, а рука моя від суглобу свого нехай буде відламана!

En tia okazo mia ŝultro defalu de la dorso, Kaj mia brako rompiĝu de kano.

Бо острах на мене нещастя від Бога, а перед величчям Його я не можу встояти...

Ĉar mi timas la punon de Dio, Kaj ĝian pezon mi ne povus elteni.

Чи я золото клав за надію собі, чи до щирого золота я говорив: Ти, безпеко моя?

Ĉu mi faris la oron mia espero, Kaj la orbulon mi nomis mia fido?

Чи тішився я, що велике багатство моє, й що рука моя стільки надбала?

Ĉu mi ĝojis, ke mia riĉeco estas granda Kaj ke mia mano multe akiris?

Коли бачив я сонце, як сяє воно, а місяць велично пливе,

Kiam mi vidis la lumon brilantan Kaj la lunon majeste irantan,

то коли б потаємно повабилось серце моє, і цілунки рукою я їм посилав,

Ĉu tiam sekrete forlogiĝis mia koro Kaj mi sendis kisojn per mia mano?

це так само провина підсудна була б, бо відрікся б я Бога Всевишнього!

Ankaŭ tio estus krimo juĝinda, Ĉar mi forneus per tio Dion en la alto.

Чи я тішивсь упадком свойого ненависника, чи порушувавсь я, коли зло спотикало його?

Ĉu mi ĝojis pri malfeliĉo de mia malamiko? Aŭ ĉu mi estis ravita, se lin trafis malbono?

Таки ні, не давав я на гріх піднебіння свого, щоб прокляттям жадати душі його.

Mi ne permesis al mia gorĝo peki Per eldiro de malbeno kontraŭ lia animo.

Хіба люди намету мого не казали: Хто покаже такого, хто з м'яса його не наситився?

Ĉu la homoj de mia tendo ne diris: Ho, se oni ne satiĝus de lia karno!

Чужинець на вулиці не ночував, я двері свої відчиняв подорожньому.

Ne noktis fremdulo sur la strato; Miajn pordojn mi malfermadis al migrantoj.

Чи ховав свої прогріхи я, як людина, щоб у своєму нутрі затаїти провину свою?

Ĉu mi hommaniere kovradis miajn kulpojn, Por kaŝi en mia brusto miajn pekojn?

Бо тоді я боявся б великого натовпу, і сором від родів жахав би мене, я мовчав би, й з дверей не виходив...

En tia okazo mi timus grandan homamason, Kaj malestimo de familioj min timigus; Mi silentus, kaj ne elirus ekster la pordon.

О, якби мене вислухав хто! Оце підпис моєї руки: Нехай Всемогутній мені відповість, а ось звій, зо скаргою, що його написав мій противник...

Ho, se iu aŭskultus min! Jen estas mia signo; la Plejpotenculo respondu al mi. Se mia akuzanto skribus libron,

Чи ж я не носив би його на своєму плечі, не обвинувся б ним, як вінками?

Mi portus ĝin sur mia ŝultro, Mi metus ĝin sur min kiel kronon,

Число кроків своїх я представлю йому; мов до князя, наближусь до нього.

Mi raportus al li pri la nombro de miaj paŝoj; Mi alproksimiĝus al li kiel al princo.

Якщо проти мене голосить земля моя, й її борозни плачуть із нею,

Se mia lando kriis kontraŭ mi, Kaj ĝiaj sulkoj ploris,

якщо без грошей я їв плоди її, а її власника я стогнати примушував,

Se ĝiajn fruktojn mi manĝis senpage, Kaj mi afliktis la animon de ĝiaj mastroj:

то замість пшениці хай виросте терен, а замість ячменю кукіль!... Слова Йова скінчилися.

Tiam anstataŭ tritiko kresku por mi kardo, Kaj anstataŭ hordeo dornoj. Finiĝis la paroloj de Ijob.