Job 31

 Ett förbund slöt jag med mina ögon:  aldrig skulle jag skåda efter någon jungfru.

Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

 Vilken lott finge jag eljest av Gud i höjden,  vilken arvedel av den Allsmäktige därovan?

Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?

 Ofärd kommer ju över de orättfärdiga,  och olycka drabbar ogärningsmän.

Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?

 Ser icke han mina vägar,  räknar han ej alla mina steg?

Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?

 Har jag väl umgåtts med lögn,  och har min fot varit snar till svek?

Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:

 Nej, må jag vägas på en riktig våg,  så skall Gud förnimma min ostrafflighet.

Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.

 Hava mina steg vikit av ifrån vägen,  har mitt hjärta följt efter mina ögon,  eller låder vid min händer en fläck?

Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:

 Då må en annan äta var jag har sått,  och vad jag har planterat må ryckas upp med roten.

Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.

 Har mitt hjärta låtit dåra sig av någon kvinna,  så att jag har stått på lur vid min nästas dörr?

Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

 Då må min hustru mala mjöl åt en annan,  och främmande män må då famntaga henne.

Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.

 Ja, sådant hade varit en skändlighet,  en straffbar missgärning hade det varit,

Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,

 en eld som skulle förtära intill avgrunden  och förhärja till roten all min gröda.

Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.

 Har jag kränkt min tjänares eller tjänarinnas rätt,  när de hade någon tvist med mig?

Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,

 Vad skulle jag då göra, när Gud stode upp,  och när han hölle räfst, vad kunde jag då svara honom?

(Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?

 Han som skapade mig skapade ju och dem i moderlivet,  han, densamme, har berett dem i modersskötet.

Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)

 Har jag vägrat de arma vad de begärde  eller låtit änkans ögon försmäkta?

Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

 Har jag ätit mitt brödstycke allena,  utan att den faderlöse och har fått äta därav?

Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;

 Nej, från min ungdom fostrades han hos mig såsom hos en fader,  och från min moders liv var jag änkors ledare.

(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

 Har jag kunnat se en olycklig gå utan kläder,  se en fattig ej äga något att skyla sig med?

Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;

 Måste ej fastmer hans länd välsigna mig,  och fick han ej värma sig i ull av mina lamm?

Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

 Har jag lyft min hand mot den faderlöse,  därför att jag såg mig hava medhåll i porten?

Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:

 Då må min axel lossna från sitt fäste  och min arm brytas av ifrån sin led.

Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.

 Jag måste då frukta ofärd ifrån Gud  och skulle stå maktlös inför hans majestät.

Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.

 Har jag satt mitt hopp till guldet  och kallat guldklimpen min förtröstan?

Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;

 Var det min glädje att min rikedom blev så stor,  och att min hand förvärvade så mycket?

Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;

 Hände det, när jag såg solljuset, huru det sken,  och månen, huru härligt den gick fram,

Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;

 att mitt hjärta hemligen lät dåra sig,  så att jag med handkyss gav dem min hyllning?

I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:

 Nej, också det hade varit en straffbar missgärning;  därmed hade jag ju förnekat Gud i höjden.

I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.

 Har jag glatt mig åt min fiendes ofärd  och fröjdats, när olycka träffade honom?

Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.

 Nej, jag tillstadde ej min mun att synda så,  ej att med förbannelse begära hans liv.

(I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)

 Och kan mitt husfolk icke bevittna  att envar fick mätta sig av kött vid mitt bord?

Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?

 Främlingen behövde ej stanna över natten på gatan,  mina dörrar lät jag stå öppna utåt vägen.

Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.

 Har jag på människovis skylt mina överträdelser  och gömt min missgärning i min barm,

Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

 av fruktan för den stora hopen  och av rädsla för stamfränders förakt,  så att jag teg och ej gick utom min dörr?

I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.

 Ack att någon funnes, som ville höra mig!  Jag har sagt mitt ord.  Den Allsmäktige må nu svara mig;  ack att jag finge min vederparts motskrift!

Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

 Sannerligen, jag skulle då bära den högt på min skuldra,  såsom en krona skulle jag fästa den på mig.

Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?

 Jag ville då göra honom räkenskap för alla mina steg,  lik en furste skulle jag då träda inför honom.

Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.

 Har min mark höjt rop över mig,  och hava dess fåror gråtit med varandra?

Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;

 Har jag förtärt dess gröda obetald  eller utpinat dess brukares liv?

Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:

 Då må törne växa upp för vete,  och ogräs i stället för korn. Slut på Jobs tal.

Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.