Job 31

 Ett förbund slöt jag med mina ögon:  aldrig skulle jag skåda efter någon jungfru.

با چشمان خود پیمان بستم که به هیچ دختری با نظر شهوت نگاه نکنم.

 Vilken lott finge jag eljest av Gud i höjden,  vilken arvedel av den Allsmäktige därovan?

چون می‌دانم که خدای قادر مطلق چه بلایی بر سر چنین افرادی می‌آورد.

 Ofärd kommer ju över de orättfärdiga,  och olycka drabbar ogärningsmän.

او بر سر مردم شریر و بدکار از آسمان بلا و مصیبت نازل می‌کند.

 Ser icke han mina vägar,  räknar han ej alla mina steg?

او هر کاری که می‌کنم و هر قدمی که برمی‌دارم، می‌بیند.

 Har jag väl umgåtts med lögn,  och har min fot varit snar till svek?

من هرگز به راه غلط نرفته‌ام و کسی را فریب نداده‌ام.

 Nej, må jag vägas på en riktig våg,  så skall Gud förnimma min ostrafflighet.

می‌خواهم خدا خودش مرا با ترازوی عدالت بسنجد تا بی‌گناهی من ثابت شود.

 Hava mina steg vikit av ifrån vägen,  har mitt hjärta följt efter mina ögon,  eller låder vid min händer en fläck?

اگر از راه راست منحرف شده باشم، یا دلم دنبال آنچه که چشمم خواسته است، رفته باشد و یا دستم به گناه آلوده شده باشد،

 Då må en annan äta var jag har sått,  och vad jag har planterat må ryckas upp med roten.

آن وقت چیزی را که کاشته‌ام، دیگران بخورند و همهٔ محصولات من از ریشه کنده شوند.

 Har mitt hjärta låtit dåra sig av någon kvinna,  så att jag har stått på lur vid min nästas dörr?

اگر دلم فریفتهٔ زن مرد دیگری شده باشد، یا در کمین زن همسایه باشم،

 Då må min hustru mala mjöl åt en annan,  och främmande män må då famntaga henne.

پس زن من هم، کنیز مرد دیگری شود. دیگران با او همبستر شوند.

 Ja, sådant hade varit en skändlighet,  en straffbar missgärning hade det varit,

زیرا این کار جنایت است و عامل آن سزاوار مجازات می‌باشد

 en eld som skulle förtära intill avgrunden  och förhärja till roten all min gröda.

و مثل آتشِ سوزانِ دنیای مردگان می‌تواند همه‌چیز مرا از بین ببرد و محصول مرا ریشه‌کن سازد.

 Har jag kränkt min tjänares eller tjänarinnas rätt,  när de hade någon tvist med mig?

اگر شکایت کنیز و غلام خود را علیه خود نشنیده و با آنها از روی انصاف رفتار نکرده باشم،

 Vad skulle jag då göra, när Gud stode upp,  och när han hölle räfst, vad kunde jag då svara honom?

چطور می‌توانم با خدا روبه‌رو شوم و وقتی‌که از من بازخواست کند، چه جوابی می‌توانم به او بدهم.

 Han som skapade mig skapade ju och dem i moderlivet,  han, densamme, har berett dem i modersskötet.

زیرا همان خدایی که مرا آفریده، کنیز و غلام مرا هم خلق کرده است.

 Har jag vägrat de arma vad de begärde  eller låtit änkans ögon försmäkta?

از کمک به مردم مسکین خودداری نکرده‌ام، بیوه زنی را در حال بیچارگی ترک نکرده‌ام،

 Har jag ätit mitt brödstycke allena,  utan att den faderlöse och har fått äta därav?

نان خود را به تنهایی نخورده‌ام و آن را همیشه با یتیمان گرسنه قسمت کرده

 Nej, från min ungdom fostrades han hos mig såsom hos en fader,  och från min moders liv var jag änkors ledare.

و در سراسر عمر خود برای آنها مثل پدری غمخوار بودم و از کودکی، راهنمای بیوه‌زنان بوده‌ام.

 Har jag kunnat se en olycklig gå utan kläder,  se en fattig ej äga något att skyla sig med?

اگر می‌دیدم که کسی لباس ندارد و از سرما در خطر است و یا شخص مسکینی برهنه به سر می‌برد،

 Måste ej fastmer hans länd välsigna mig,  och fick han ej värma sig i ull av mina lamm?

از پشم گوسفندانم لباس می‌دوختم و به او می‌دادم تا از سردی هوا در امان بوده، از صمیم دل برای من دعا کند و من برکت ببینم.

 Har jag lyft min hand mot den faderlöse,  därför att jag såg mig hava medhåll i porten?

اگر به‌خاطر اینکه در دادگاه نفوذ دارم، حق یتیمی را پایمال کرده باشم،

 Då må min axel lossna från sitt fäste  och min arm brytas av ifrån sin led.

بازوی من از شانه قطع شود و دستم بشکند.

 Jag måste då frukta ofärd ifrån Gud  och skulle stå maktlös inför hans majestät.

چون من از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم هرگز جرأت نمی‌کردم که به چنین کاری دست بزنم.

 Har jag satt mitt hopp till guldet  och kallat guldklimpen min förtröstan?

به طلا و نقره اعتماد و اتّکا نداشته‌ام

 Var det min glädje att min rikedom blev så stor,  och att min hand förvärvade så mycket?

و ثروت زیاد مایهٔ خوشی من نبوده است.

 Hände det, när jag såg solljuset, huru det sken,  och månen, huru härligt den gick fram,

به آفتاب تابان و مهتاب درخشان دل نبسته‌ام.

 att mitt hjärta hemligen lät dåra sig,  så att jag med handkyss gav dem min hyllning?

آنها را نپرستیده و از دور نبوسیده‌ام.

 Nej, också det hade varit en straffbar missgärning;  därmed hade jag ju förnekat Gud i höjden.

زیرا این کار هم گناه است و اگر آن کار را می‌کردم، مستوجب مجازات می‌بودم، چون با این کار، خدای متعال را منکر می‌شدم.

 Har jag glatt mig åt min fiendes ofärd  och fröjdats, när olycka träffade honom?

هرگز از مصیبت دشمنان شاد نشده‌ام و از بلایی که بر سرشان آمده است، خوشحال نبوده‌ام.

 Nej, jag tillstadde ej min mun att synda så,  ej att med förbannelse begära hans liv.

زبان خود را از گناه بازداشته و برای آنها دعای بد نکرده‌ام.

 Och kan mitt husfolk icke bevittna  att envar fick mätta sig av kött vid mitt bord?

آنهایی که برای من کار می‌کنند هرگز گرسنه نبوده‌اند.

 Främlingen behövde ej stanna över natten på gatan,  mina dörrar lät jag stå öppna utåt vägen.

هیچ غریبه‌ای را نگذاشته‌ام که شب در کوچه بخوابد، بلکه درِ خانهٔ من، همیشه به روی مسافران باز بوده است.

 Har jag på människovis skylt mina överträdelser  och gömt min missgärning i min barm,

هیچ‌گاه مثل دیگران سعی نکرده‌ام که از ترسِ سرزنش مردم، گناهان خود را پنهان کنم و خاموش در خانه مانده و بیرون نروم.

 av fruktan för den stora hopen  och av rädsla för stamfränders förakt,  så att jag teg och ej gick utom min dörr?

هیچ‌گاه مثل دیگران سعی نکرده‌ام که از ترسِ سرزنش مردم، گناهان خود را پنهان کنم و خاموش در خانه مانده و بیرون نروم.

 Ack att någon funnes, som ville höra mig!  Jag har sagt mitt ord.  Den Allsmäktige må nu svara mig;  ack att jag finge min vederparts motskrift!

آیا کسی هست که به سخنان من گوش بدهد؟ من قسم می‌خورم که حقیقت را می‌گویم. بگذارید قادر مطلق جواب مرا بگوید، و اتّهاماتی را که علیه من وارد کرده‌اند، نشان بدهد.

 Sannerligen, jag skulle då bära den högt på min skuldra,  såsom en krona skulle jag fästa den på mig.

من آنها را به گردن می‌گیرم و تاج سر خود می‌سازم.

 Jag ville då göra honom räkenskap för alla mina steg,  lik en furste skulle jag då träda inför honom.

همهٔ کارهایی را که کرده‌ام، برای او بیان می‌کنم و با سرفرازی در حضور او می‌ایستم.

 Har min mark höjt rop över mig,  och hava dess fåror gråtit med varandra?

اگر زمینی را که در آن کشت می‌کنم از مالک اصلی‌اش بزور گرفته باشم،

 Har jag förtärt dess gröda obetald  eller utpinat dess brukares liv?

و از محصول آن بدون قیمت خورده و باعث قتل مالک آن شده باشم،

 Då må törne växa upp för vete,  och ogräs i stället för korn. Slut på Jobs tal.

در آن زمین به عوض گندم، خار و به جای جو، علف هرزه بروید. سخنان ایّوب پایان گرفت.