Proverbs 16

DEL hombre son las disposiciones del corazón: Mas de JEHOVÁ la respuesta de la lengua.
Al la homo apartenas la projektoj de la koro; Sed de la Eternulo venas la vortoj de la lango.
Todos los caminos del hombre son limpios en su opinión: Mas JEHOVÁ pesa los espíritus.
Ĉiuj vojoj de la homo estas puraj en liaj okuloj; Sed la Eternulo esploras la spiritojn.
Encomienda á JEHOVÁ tus obras, Y tus pensamientos serán afirmados.
Transdonu al la Eternulo viajn farojn; Tiam viaj entreprenoj staros forte.
Todas las cosas ha hecho JEHOVÁ por sí mismo, Y aun al impío para el día malo.
Ĉiu faro de la Eternulo havas sian celon; Eĉ malvirtulo estas farita por tago de malbono.
Abominación es á JEHOVÁ todo altivo de corazón: Aunque esté mano sobre mano, no será reputado inocente.
Ĉiu malhumilulo estas abomenaĵo por la Eternulo; Kaj li certe ne restos ne punita.
Con misericordia y verdad se corrige el pecado: Y con el temor de JEHOVÁ se apartan del mal los hombres.
Per bono kaj vero pardoniĝas peko; Kaj per timo antaŭ la Eternulo oni evitas malbonon.
Cuando los caminos del hombre son agradables á JEHOVÁ, Aun á sus enemigos pacificará con él.
Kiam al la Eternulo plaĉas la vojoj de homo, Li eĉ liajn malamikojn pacigas kun li.
Mejor es lo poco con justicia, Que la muchedumbre de frutos sin derecho.
Pli bona estas malmulto, sed kun justeco, Ol granda profito, sed maljusta.
El corazón del hombre piensa su camino: Mas JEHOVÁ endereza sus pasos.
La koro de homo pripensas sian vojon; Sed la Eternulo direktas lian iradon.
Adivinación está en los labios del rey: En juicio no prevaricará su boca.
Sorĉo estas sur la lipoj de reĝo; Lia buŝo ne peku ĉe la juĝo.
Peso y balanzas justas son de JEHOVÁ: Obra suya son todas las pesas de la bolsa.
Ĝusta pesilo kaj ĝustaj pesiltasoj estas de la Eternulo; Ĉiuj pezilŝtonoj en la sako estas Lia faro.
Abominación es á los reyes hacer impiedad: Porque con justicia será afirmado el trono.
Abomenaĵo por reĝoj estas fari maljustaĵon; Ĉar per justeco staras fortike la trono.
Los labios justos son el contentamiento de los reyes; Y aman al que habla lo recto.
Al la reĝoj plaĉas lipoj veramaj; Kaj ili amas tiun, kiu parolas la veron.
La ira del rey es mensajero de muerte: Mas el hombre sabio la evitará.
Kolero de reĝo estas kuriero de morto; Sed homo saĝa igas ĝin pardoni.
En la alegría del rostro del rey está la vida; Y su benevolencia es como nube de lluvia tardía.
Luma vizaĝo de reĝo estas vivo; Kaj lia favoro estas kiel nubo kun printempa pluvo.
Mejor es adquirir sabiduría que oro preciado; Y adquirir inteligencia vale más que la plata.
Akiro de saĝeco estas multe pli bona ol oro; Kaj akiro de prudento estas preferinda ol arĝento.
El camino de los rectos es apartarse del mal: Su alma guarda el que guarda su camino.
La vojo de virtuloj evitas malbonon; Kiu gardas sian vojon, tiu konservas sian animon.
Antes del quebrantamiento es la soberbia; Y antes de la caída la altivez de espíritu.
Antaŭ la pereo iras fiereco; Kaj antaŭ la falo iras malhumileco.
Mejor es humillar el espíritu con los humildes, Que partir despojos con los soberbios.
Pli bone estas esti humila kun malriĉuloj, Ol dividi akiron kun fieruloj.
El entendido en la palabra, hallará el bien: Y el que confía en JEHOVÁ, él es bienaventurado.
Kiu prudente kondukas aferon, tiu trovos bonon; Kaj kiu fidas la Eternulon, tiu estas feliĉa.
El sabio de corazón es llamado entendido: Y la dulzura de labios aumentará la doctrina.
Kiu havas prudentan koron, tiu estas nomata saĝulo; Kaj agrablaj paroloj plivalorigas la instruon.
Manantial de vida es el entendimiento al que lo posee: Mas la erudición de los necios es necedad.
Saĝo estas fonto de vivo por sia posedanto; Sed la instruo de malsaĝuloj estas malsaĝeco.
El corazón del sabio hace prudente su boca; Y con sus labios aumenta la doctrina.
La koro de saĝulo prudentigas lian buŝon, Kaj en lia buŝo plivaloriĝas la instruo.
Panal de miel son los dichos suaves. Suavidad al alma y medicina á los huesos.
Agrabla parolo estas freŝa mielo, Dolĉa por la animo kaj saniga por la ostoj.
Hay camino que parece derecho al hombre, Mas su salida son caminos de muerte.
Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.
El alma del que trabaja, trabaja para sí; Porque su boca le constriñe.
Kiu laboras, tiu laboras por si mem; Ĉar lin devigas lia buŝo.
El hombre perverso cava el mal; Y en sus labios hay como llama de fuego.
Malbona homo kaŭzas malbonon; Kaj sur liaj lipoj estas kvazaŭ brulanta fajro.
El hombre perverso levanta contienda; Y el chismoso aparta los mejores amigos.
Malica homo disvastigas malpacon; Kaj kalumnianto disigas amikojn.
El hombre malo lisonjea á su prójimo, Y le hace andar por el camino no bueno:
Rabemulo forlogas sian proksimulon Kaj kondukas lin sur vojo malbona.
Cierra sus ojos para pensar perversidades; Mueve sus labios, efectúa el mal.
Kiu faras signojn per la okuloj, tiu intencas malicon; Kiu faras signojn per la lipoj, tiu plenumas malbonon.
Corona de honra es la vejez, Que se hallará en el camino de justicia.
Krono de gloro estas la grizeco; Sur la vojo de justeco ĝi estas trovata.
Mejor es el que tarde se aira que el fuerte; Y el que se enseñorea de su espíritu, que el que toma una ciudad.
Pacienculo estas pli bona ol fortulo; Kaj kiu regas sian spiriton, tiu estas pli bona ol militakiranto de urbo.
La suerte se echa en el seno: Mas de JEHOVÁ es el juicio de ella.
Sur la baskon oni ĵetas loton; Sed ĝia tuta decido estas de la Eternulo.