Job 41

Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
an extrahere poteris Leviathan hamo et fune ligabis linguam eius
Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
numquid pones circulum in naribus eius et armilla perforabis maxillam eius
Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
numquid multiplicabit ad te preces aut loquetur tibi mollia
Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
numquid feriet tecum pactum et accipies eum servum sempiternum
Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
numquid inludes ei quasi avi aut ligabis illum ancillis tuis
Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
concident eum amici divident illum negotiatores
Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
numquid implebis sagenas pelle eius et gurgustium piscium capite illius
Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
pone super eum manum tuam memento belli nec ultra addas loqui
Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
ecce spes eius frustrabitur eum et videntibus cunctis praecipitabitur
Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
non quasi crudelis suscitabo eum quis enim resistere potest vultui meo
Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
quis ante dedit mihi ut reddam ei omnia quae sub caelo sunt mea sunt
Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
non parcam ei et verbis potentibus et ad deprecandum conpositis
W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
quis revelavit faciem indumenti eius et in medium oris eius quis intrabit
Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
portas vultus eius quis aperiet per gyrum dentium eius formido
Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
corpus illius quasi scuta fusilia et conpactum squamis se prementibus
Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
una uni coniungitur et ne spiraculum quidem incedit per eas
Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
una alteri adherebunt et tenentes se nequaquam separabuntur
Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
sternutatio eius splendor ignis et oculi eius ut palpebrae diluculi
Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
de ore eius lampades procedunt sicut taedae ignis accensae
Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
de naribus eius procedit fumus sicut ollae succensae atque ferventis
Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
halitus eius prunas ardere facit et flamma de ore eius egreditur
Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
in collo eius morabitur fortitudo et faciem eius praecedet egestas
Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
membra carnium eius coherentia sibi mittet contra eum fulmina et ad locum alium non ferentur
Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
cor eius indurabitur quasi lapis et stringetur quasi malleatoris incus
Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
cum sublatus fuerit timebunt angeli et territi purgabuntur
cum adprehenderit eum gladius subsistere non poterit neque hasta neque torax
reputabit enim quasi paleas ferrum et quasi lignum putridum aes
non fugabit eum vir sagittarius in stipulam versi sunt ei lapides fundae
quasi stipulam aestimabit malleum et deridebit vibrantem hastam
sub ipso erunt radii solis sternet sibi aurum quasi lutum
fervescere faciet quasi ollam profundum mare ponet quasi cum unguenta bulliunt
post eum lucebit semita aestimabit abyssum quasi senescentem
non est super terram potestas quae conparetur ei qui factus est ut nullum timeret
omne sublime videt ipse est rex super universos filios superbiae