Job 31

Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

“Gözlerimle antlaşma yaptım Şehvetle bir kıza bakmamak için.

Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?

Çünkü insanın yukarıdan, Tanrı’dan payı nedir, Yücelerden, Her Şeye Gücü Yeten’den mirası ne?

Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?

Kötüler için felaket, Haksızlık yapanlar için bela değil mi?

Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?

Yürüdüğüm yolları görmüyor mu, Attığım her adımı saymıyor mu?

Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:

“Eğer yalan yolunda yürüdümse, Ayağım hileye seğirttiyse,

Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.

–Tanrı beni doğru teraziyle tartsın, Kusursuz olduğumu görsün–

Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:

Adımım yoldan saptıysa, Yüreğim gözümü izlediyse, Ellerim pisliğe bulaştıysa,

Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.

Ektiğimi başkaları yesin, Ekinlerim kökünden sökülsün.

Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

“Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam, Komşumun kapısında pusuya yattıysam,

Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.

Karım başkasının buğdayını öğütsün, Onunla başka erkekler yatsın.

Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,

Çünkü bu utanç verici, Yargılanması gereken bir suç olurdu.

Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.

Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o, Bütün ürünümü kökünden kavururdu.

Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,

“Benimle ters düştüklerinde Kölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,

(Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?

Tanrı yargıladığında ne yaparım? Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?

Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)

Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? Rahimde bize biçim veren O değil mi?

Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

“Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse, Dul kadının umudunu kırdımsa,

Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;

Ekmeğimi yalnız yedim, Öksüzle paylaşmadımsa,

(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse, Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,

Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;

Giysisi olmadığı için can çekişen birini Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,

Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam, O da içinden beni kutsamadıysa,

Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:

Mahkemede sözümün geçtiğini bilerek Öksüze el kaldırdımsa,

Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.

Kolum omuzumdan düşsün, Kol kemiğim kırılsın.

Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.

Çünkü Tanrı’dan gelecek beladan korkarım, O’nun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.

Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;

“Eğer umudumu altına bağladımsa, Saf altına, ‘Güvencim sensin’ dedimse,

Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;

Servetim çok, Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,

Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;

Işıldayan güneşe, Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,

I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:

İçimden ayartıldımsa, Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,

I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.

Bu da yargılanacak bir suç olurdu, Çünkü yücelerdeki Tanrı’yı yadsımış olurdum.

Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.

“Eğer düşmanımın yıkımına sevindim, Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,

(I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)

–Kimsenin canına lanet ederek Ağzımın günah işlemesine izin vermedim–

Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?

Evimdeki insanlar, ‘Eyüp’ün verdiği etle Karnını doyurmayan var mı?’ diye sormadıysa,

Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.

–Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi, Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı–

Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

Kalabalıktan çok korktuğum, Boyların aşağılamasından yıldığım, Susup dışarı çıkmadığım için Suçumu bağrımda gizleyip Adem gibi isyanımı örttümse,

I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.

Kalabalıktan çok korktuğum, Boyların aşağılamasından yıldığım, Susup dışarı çıkmadığım için Suçumu bağrımda gizleyip Adem gibi isyanımı örttümse,

Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

-“Keşke beni dinleyen biri olsa! İşte savunmamı imzalıyorum, Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin! Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,

Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?

Kuşkusuz onu omuzumda taşır, Taç gibi başıma koyardım.

Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.

Attığım her adımı ona bildirir, Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.–

Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;

“Toprağım bana feryat ediyorsa, Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,

Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:

Ürününü para ödemeden yedimse Ya da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,

Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.

Orada buğday yerine diken, Arpa yerine delice bitsin.” Eyüp’ün konuşması sona erdi.