Job 30

Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.

“Ama şimdi, yaşı benden küçük olanlar Benimle alay etmekte, Oysa babalarını sürümün köpeklerinin Yanına koymaya tenezzül etmezdim.

Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.

Çünkü güçleri tükenmişti, Bileklerinin gücü ne işime yarardı?

Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;

Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler, Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.

Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.

Çalılıklarda karapazı topluyor, Retem kökü yiyorlardı.

Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,

Toplumdan kovuluyorlardı, İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.

Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.

Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde, Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.

Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.

Çalıların arasında anırır, Çalı altında birbirine sokulurlardı.

Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.

Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar, Ülkeden kovulmuşlardı.

Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.

“Şimdiyse destan oldum dillerine, Ağızlarına doladılar beni.

Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.

Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar, Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.

Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.

Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı için Dizginsiz davranmaya başladılar bana.

Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.

Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor, Ayaklarımı kaydırıyor, Bana karşı rampalar kuruyorlar.

Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.

Yolumu kesiyor, Kimseden yardım görmeden Beni yok etmeye çalışıyorlar.

Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.

Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor, Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.

Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.

Dehşet çöktü üzerime, Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu, Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.

A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;

“Şimdi tükeniyorum, Acı günler beni ele geçirdi.

Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.

Geceleri kemiklerim sızlıyor, Beni kemiren acılar hiç durmuyor.

Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.

Tanrı’nın şiddeti Üzerimdeki giysiye dönüştü, Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.

Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.

Beni çamura fırlattı, Toza, küle döndüm.

Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.

“Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun, Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.

Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.

Bana acımasız davranıyor, Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.

Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.

Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun, Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.

Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.

Biliyorum, beni ölüme, Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.

Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.

“Kuşkusuz düşenin dostu olmaz, Felakete uğrayıp yardım istediğinde.

Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?

Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım? Yoksullar için üzülmez miydim?

Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.

Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi, Işık umarken karanlık geldi.

Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.

İçim kaynıyor, rahatım yok, Önümde acı günler var.

Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok, Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.

Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.

Çakallarla kardeş, Baykuşlarla arkadaş oldum.

Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.

Derim karardı, soyuluyor, Kemiklerim ateşten yanıyor.

Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.

Lirimin sesi yas feryadına, Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.