Psalms 106

Whakamoemititia a Ihowa. Whakawhetai ki a Ihowa; he pai hoki ia: he pumau tonu hoki tana mahi tohu.

Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans miskundhed varer evindelig!

Me wai e korero nga mahi nunui a Ihowa: e whakakite katoa nga whakamoemiti ki a ia?

Hvo kan opregne Herrens vældige gerninger, finde ord til at kundgøre al hans pris?

Ka hari te hunga e mau ana ki te whakarite tika; me te kaimahi i te tika i nga wa katoa.

Salige de, der holder på ret, som altid øver retfærdighed!

Maharatia mai ahau, e Ihowa, kia rite ki tau manako ki tau iwi: tirotirohia mai ahau i runga i tau whakaoranga.

Husk os, Herre, når dit folk finder nåde, lad os få godt af din frelse,

Kia kite ai ahau i te pai o au i whiriwhiri ai: kia koa ai, koa tahi me tau iwi; kia whakamanamana tahi ai me tou kainga tupu.

at vi må se dine udvalgtes lykke, glæde os ved dit folks glæde og med din arvelod prise vor lykke!

Kua hara tahi matou me o matou matua, kua mahi matou i te kino, i te mea he.

Vi syndede som vore Fædre, handlede ilde og gudløst.

Kihai o matou matua i mohio ki au mea whakamiharo i Ihipa, kihai hoki i mahara ki te tini o au arohatanga; engari ia i whakatoi ratou ki a koe i te moana, ae, i te Moana Whero.

Vore Fædre i Ægypten ænsede ej dine Undere, kom ikke din store Miskundhed i Hu, stod den Højeste imod ved det røde Hav.

Otira whakaorangia ana ratou e ia, he whakaaro ki tona ingoa, kia matauria ai tona kaha.

Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at gøre sin Vælde kendt;

I riria ano e ia te Moana Whero, a kua maroke: na arahina ana ratou e ia i nga rire, ano ko waenga koraha.

han trued det røde Hav, og det tørrede ud, han førte dem gennem Dybet som gennem en Ørk;

Na whakaorangia ake ratou e ia i te ringa o te tangata i kino ki a ratou; a hokona ana ratou i roto i te ringa o te hoariri.

han fried dem af deres Avindsmænds Hånd og udløste dem fra Fjendens Hånd;

A taupokina ana e nga wai o ratou hoariri, hore rawa tetahi morehu.

Vandet skjulte dem, som trængte dem, ikke een blev tilbage af dem;

Na whakapono ana ratou ki ana kupu: a waiata ana i te whakamoemiti ki a ia.

da troede de på hans Ord og kvad en Sang til hans Pris.

Hohoro tonu to ratou wareware ki ana mahi: kihai i taria e ratou tona whakaaro:

Men de glemte snart hans Gerninger, biede ej på hans Råd;

Engari i whakaputa nui i o ratou hiahia i te tahora; whakamatautau ana ratou i te Atua i te koraha.

de grebes af Attrå i Ørkenen, i Ødemarken fristed de Gud;

Na ka hoatu e ia ta ratou i inoi ai; otira i tukua atu e ia te hiroki ki to ratou wairua.

så gav han dem det, de kræved og sendte dem Lede i Sjælen.

I hae hoki ratou ki a Mohi i te puni, ki a Arona ano, ki te tangata tapu a Ihowa.

De bar Avind mod Moses i Lejren, mod Aron, HERRENs hellige;

Ko te hamamatanga o te whenua, na horomia ana a Ratana; a taupokina iho te ropu o Apirama.

Jorden åbned sig, slugte Datan, lukked sig over Abirams Flok;

A mura ana te ahi i to ratou ropu; wera ana i te mura te hunga kino.

Ilden rasede i deres Flok, Luen brændte de gudløse op.

I hanga e ratou he kuao kau ki Horepa, a koropiko ana ki te whakapakoko i whakarewaina.

De lavede en Kalv ved Horeb og tilbad det støbte Billed;

Koia i whitia ai e ratou to ratou kororia mo te mea i rite ki te puru kai tarutaru.

de byttede deres Herlighed bort for et Billed af en Okse, hvis Føde er Græs;

Wareware ake i a ratou te Atua, to ratou kaiwhakaora, i mahi nei i nga mea nunui ki Ihipa.

de glemte Gud, deres Frelser, som øvede store Ting i Ægypten,

I nga mahi whakamiharo ki te whenua o Hama, i nga mea whakamataku ki te Moana Whero.

Undere i Kamiternes Land, frygtelige Ting ved det røde Hav.

Na ka mea ia, kia whakangaromia ratou, me i kaua a Mohi, tana i whiriwhiri ai, te tu ki tona aroaro i te takiwa, hei papare ake i tona riri, kei huna ratou e ia.

Da tænkte han på at udrydde dem, men Moses, hans udvalgte Mand, stilled sig i Gabet for hans Åsyn for at hindre, at hans Vrede lagde øde.

Ae ra, i whakahawea ratou ki te whenua ahuareka; kihai ratou i whakapono ki tana kupu;

De vraged det yndige Land og troede ikke hans Ord,

Heoi amuamu ana i roto i o ratou teneti, kihai i whakarongo ki te reo o Ihowa.

men knurrede i deres Telte og hørte ikke på HERREN;

Na reira ka ara tona ringa ki a ratou, ki te turaki i a ratou i te koraha;

da løfted han Hånden og svor at lade dem falde i Ørkenen,

Ki te turaki i o ratou uri i roto i nga iwi: ki te whakamarara i a ratou ki nga whenua.

splitte deres Sæd blandt Folkene, sprede dem rundt i Landene.

I whakauru atu hoki ratou ki a Paarapeoro: a kai ana i nga patunga tapu ma nga mea mate.

De holdt til med Ba'al-Peor og åd af de dødes Ofre;

Koia i whakapataritari ai ratou i a ia ki a ratou hanga kia riri; a pakaru ana mai te mate uruta ki a ratou.

de krænked ham med deres Gerninger, og Plage brød løs iblandt dem.

Na ko te whakatikanga ake o Pinehaha, ki te whakaputa whakawa: a mutu iho te mate.

Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen blev bragt til at standse,

I kiia ai ia he tika i nga whakatupuranga katoa ake ake.

og det regnedes ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt, evindelig.

I whakapataritari ano ratou i a ia ki nga wai o Meripa; na hemanawa ana a Mohi mo ratou:

De vakte hans Vrede ved Meribas Vand, og for deres Skyld gik det Moses ilde;

Na ratou hoki i whakatoi tona wairua, i he ai te kupu a ona ngutu.

thi de stod hans Ånd imod, og han talte uoverlagte Ord.

Kihai ratou i whakangaro i nga iwi i kiia nei e Ihowa ki a ratou;

De udryddede ikke de Folk, som HERREN havde sagt, de skulde,

Heoi uru ana ki roto ki nga tauiwi, a ako ana i a ratou mahi.

med Hedninger blandede de sig og gjorde deres Gerninger efter;

I mahi hoki ratou ki a ratou whakapakoko, i mahangatia ai ratou.

deres Gudebilleder dyrkede de, og disse blev dem en Snare;

Ae, i patua e ratou a ratou tama me a ratou tamahine ma nga atua maori;

til Dæmonerne ofrede de, og det både Sønner og Døtre;

I whakahekea hoki te toto harakore, nga toto o a ratou tama, o a ratou tamahine, i patua nei e ratou ma nga whakapakoko o Kanaana; a poke iho te whenua i te toto.

de udgød uskyldigt Blod, deres Sønners og Døtres Blod, som de ofred til Kana'ans Guder, og Landet blev smittet ved Blod;

Na poke iho ratou i a ratou mahi: a puremu ana ki a ratou mahi.

de blev urene ved deres Gerninger, bolede ved deres idrætter.

Koia i mura ai te riri o Ihowa ki tana iwi; a whakarihariha ana ia ki tona kainga tupu.

Da blev HERREN vred på sit Folk og væmmedes ved sin Arv;

A tukua ana ratou e ia ki te ringa o nga tauiwi; waiho ana te hunga i kino ki a ratou hei rangatira mo ratou.

han gav dem i Folkenes Hånd, deres Avindsmænd blev deres Herrer;

Na ka tukinotia ratou e o ratou hoariri: ka pehia ki raro i o ratou ringa.

deres Fjendervoldte dem Trængsel, de kuedes under deres Hånd.

He maha ana whakaoranga i a ratou: ko ratou ia i whakatoi ki a ia i o ratou whakaaro, a whakaititia ana i ta ratou kino.

Han frelste dem Gang på Gang, men de stod egensindigt imod og sygnede hen i Brøden;

Ahakoa ra, i titiro ia ki to ratou matenga, i tona rongonga i ta ratou tangi:

dog så han til dem i Trængslen, så snart han hørte dem klage;

I mahara hoki ia ki tana kawenata ki a ratou, a rite tonu ki te tini o ana mahi aroha te putanga ketanga o ona whakaaro:

han kom sin Pagt i Hu og ynkedes efter sin store Miskundhed;

I meinga hoki ratou e ia kia arohaina e te hunga katoa i whakaraua atu ai ratou.

han lod dem finde Barmhjertighed hos alle, der tog dem til Fange.

Whakaorangia matou, e Ihowa, e to matou Atua, kohikohia matou i roto i nga tauiwi: kia whakawhetai ai ki tou ingoa tapu, kia whakamanamana ai ki tou whakamoemiti.

Frels os, HERRE vor Gud, du samle os sammen fra Folkene, at vi må love dit hellige Navn, med Stolthed synge din Pris.

Kia whakapaingia a Ihowa, te Atua o Iharaira, i tua whakarere ano, a ake ake. A kia mea katoa te iwi, Amine. Whakamoemititia a Ihowa.

Lovet være HERREN, Israels Gud, fra Evighed og til Evighed! Og alt Folket svare Amen!