Psalms 107

Whakawhetai ki a Ihowa, he pai hoki ia: he pumau tonu hoki tana mahi tohu.

Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!

Kia pena ano te korero a te hunga i hokona e Ihowa, i hokona nei e ia i roto i te ringa o te hoariri;

Så skal HERRENs genløste sige, de, han løste af Fjendens Hånd

I kohikohia nei i nga whenua, i te rawhiti, i te uru, i te raki, i te tonga.

og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.

I haereere ratou i te koraha i te wahi mokemoke, te kitea tetahi pa hei nohoanga.

I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,

I matekai ratou, i matewai: hemo noa to ratou wairua i roto i a ratou.

de led både Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;

Na ka tangi ratou ki a Ihowa i to ratou pouri: a whakaorangia ana ratou e ia i o ratou mate.

men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem at deres Trængsler

A arahina ana e ia ra te ara tika; kia haere ai ki te pa hei nohoanga.

og førte dem ad rette Vej, så de kom til beboet By.

Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!

Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.

E whakamakonatia ana hoki e ia te wairua hiahia: ko te wairua hiakai, whakakiia ana e ia ki te pai.

Thi han mættede den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.

Ko te hunga i noho i te pouri, i te atarangi o te mate: he mea here ki te mamae, ki te rino;

De sad i Mulm og Mørke, bundne i pine og Jern,

Mo ratou i tutu ki nga kupu a te Atua, i whakahawea ki te whakaaro o te Runga Rawa;

fordi de havde stået Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Råd.

Koia i pehia iho ai e ia o ratou ngakau ki te mahi: hinga iho ratou, kahore hoki he kaiawhina.

Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;

Na ka tangi ratou ki a Ihowa i to ratou pouri; a ka whakaorangia ratou e ia i o ratou mate.

men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

Whakaputaina mai ana ratou e ia i te pouri, i te atarangi o te mate; motumotuhia ana o ratou here.

førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Bånd.

Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!

Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.

Kua tukitukia hoki e ia nga tatau parahi: kua tapahia e ia nga tutaki rino, motu rawa.

Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slåer af Jern.

Ko nga kuware, na a ratou mahi tutu, na o ratou kino, i pakia ai ratou.

De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,

Ka wetiweti to ratou wairua ki nga kai katoa; a ka whakatata ratou ki nga kuwaha o te mate.

de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær

Na ka tangi ki a Ihowa i to ratou pouri, a ka whakaorangia ratou e ia i o ratou mate.

men de råbte til Herren i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

Tukua mai ana e ia tana kupu, a rongoatia ana ratou: a whakaputaina ana ratou i o ratou ngaromanga.

sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.

Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!

Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn

Kia tukua ano e ratou te whakahere, ara te whakamoemiti; kia whakapuaki i ana mahi i runga i te hari.

og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynnde hans Gerninger.

Ko te hunga e haere ana ki raro, ki te moana, i runga kaipuke, a e whai mahi ana i nga wai nunui,

De for ud på Havet i Skibe, drev Handel på vældige Vande,

Ko ratou e kite i nga mahi a Ihowa, i ana mahi whakamiharo i te rire.

blev Vidne til HERRENs Gerninger, hans Underværker i Dybet;

Puta kau tana kupu, kua maranga te tupuhi, mana e whakatutu ona ngaru.

han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne tårnedes op;

Ka kake ratou ki runga ki te rangi, ka heke ano ki raro ki te rire: ngohe noa o ratou wairua i te pawera.

mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;

Ka tiu ratou, ka hurorirori ano he tangata e haurangi ana; a kahore he mahara i toe.

de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;

Heoi ka tangi ki a Ihowa i to ratou hemanawa: a whakaorangia ana ratou i o ratou mate.

men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

Meinga ana e ia te tupuhi kia marino, ona ngaru kia mariri.

skiftede Stormen til Stille, så Havets Bølger tav;

Na ka koa ratou, no te mea ka marie: a ka kawea ratou e ia ki te tauranga i hiahia ai ratou.

og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.

Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!

Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,

Kia whakanui hoki ratou i a ia i roto i te whakaminenga o te iwi; kia whakamoemiti ki a ia i roto i te nohoanga kaumatua.

ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!

Ko ia hei mea i nga awa hei koraha, i nga puputanga wai hei oneone maroke;

Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,

I te whenua whai hua, kia titohea, mo te hara o te hunga e noho ana i reira.

til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som - bor der.

Ko ia hei mea i te koraha hei harotoroto wai, i te whenua maroke hei puputanga wai.

Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;

A whakanohoia iho e ia te hunga matekai ki reira, hanga ai i tetahi pa hei nohoanga;

der lader han sultne bo, så de grunder en By at bo i,

Hei rui mara, hei whakato mara waina, e tupu ai, e maha ai nga hua.

tilsår Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.

Ko ia ano hei manaaki i a ratou, no ka nui rawa; kahore hoki e tukua kia torutoru haere a ratou kararehe.

Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte på Kvæg.

Na kua iti haere ano ratou, kua piko i te tukino, i te he, i te pouri.

De bliver få og segner under Modgangs og Kummers Tryk,

E ringihia ana e ia te whakahawea ki runga ki nga rangatira: e meinga ana kia hehe i te ururua, i te wahi kahore nei he ara;

han udøser Hån over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.

Otira kei te whakateitei ia i te rawakore ki runga i te mamae, kei te mea i ona hapu kia rite ki te kahui hipi.

Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;

Ka kite nga tangata tika, a ka hari; ko nga he katoa hoki, kipia ake te mangai.

de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.

Ko te tangata whakaaro nui ka mahara ki enei mea, a ka mohio ratou ki te aroha o Ihowa.

Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENs Nåde på Sinde!