Proverbs 16

All’uomo, i disegni del cuore; ma la risposta della lingua vien dall’Eterno.

Του ανθρωπου ειναι αι προπαρασκευαι της καρδιας παρα δε του Κυριου η αποκρισις της γλωσσης.

Tutte le vie dell’uomo a lui sembran pure, ma l’Eterno pesa gli spiriti.

Πασαι αι οδοι του ανθρωπου φαινονται ορθαι εις τους οφθαλμους αυτου πλην ο Κυριος σταθμιζει τα πνευματα.

Rimetti le cose tue nell’Eterno, e i tuoi disegni avran buona riuscita.

Αφιερονε τα εργα σου εις τον Κυριον, και αι βουλαι σου θελουσι στερεωθη.

L’Eterno ha fatto ogni cosa per uno scopo; anche l’empio, per il dì della sventura.

Ο Κυριος εκαμε τα παντα δι εαυτον, ετι και τον ασεβη δια την ημεραν την κακην.

Chi è altero d’animo è in abominio all’Eterno; certo è che non rimarrà impunito.

Βδελυγμα εις τον Κυριον ειναι πας υψηλοκαρδιος και χειρ με χειρα αν συναπτηται, δεν θελει μενει ατιμωρητος.

Con la bontà e con la fedeltà l’iniquità si espia, e col timor dell’Eterno si evita il male.

Δια χαριτος και αληθειας καθαριζεται η ανομια και δια του φοβου του Κυριου εκκλινουσιν οι ανθρωποι απο του κακου.

Quando l’Eterno gradisce le vie d’un uomo, riconcilia con lui anche i nemici.

Οταν ο Κυριος αρεσκηται εις τας οδους του ανθρωπου, και τους εχθρους αυτου ειρηνευει μετ αυτου.

Meglio poco con giustizia, che grandi entrate senza equità.

Καλητερον ολιγον μετα δικαιοσυνης, παρα εισοδηματα μεγαλα μετα αδικιας.

Il cuor dell’uomo medita la sua via, ma l’Eterno dirige i suoi passi.

Η καρδια του ανθρωπου βουλευεται την οδον αυτου αλλ ο Κυριος διευθυνει τα βηματα αυτου.

Sulle labbra del re sta una sentenza divina; quando pronunzia il giudizio la sua bocca non erra.

Χρησμος ειναι εις τα χειλη του βασιλεως το στομα αυτου δεν σφαλλει εν τη κρισει.

La stadera e le bilance giuste appartengono all’Eterno, tutti i pesi del sacchetto son opera sua.

Δικαια σταθμη και πλαστιγξ ειναι του Κυριου παντα τα ζυγια του σακκιου ειναι εργου αυτου.

I re hanno orrore di fare il male, perché il trono è reso stabile con la giustizia.

Βδελυγμα ειναι εις τους βασιλεις να πραττωσιν ανομιαν διοτι ο θρονος στερεονεται μετα της δικαιοσυνης.

Le labbra giuste sono gradite ai re; essi amano chi parla rettamente.

Τα δικαια χειλη ειναι ευπροσδεκτα εις τους βασιλεις, και αγαπωσι τον λαλουντα ορθα.

Ira del re vuol dire messaggeri di morte, ma l’uomo savio la placherà.

Θυμος βασιλεως ειναι αγγελος θανατου αλλ ο σοφος ανθρωπος καταπραυνει αυτον.

La serenità del volto del re dà la vita, e il suo favore è come nube di pioggia primaverile.

Εις το φως του προσωπου του βασιλεως ειναι ζωη και η ευνοια αυτου ειναι ως νεφος οψιμου βροχης.

L’acquisto della sapienza oh quanto è migliore di quello dell’oro, e l’acquisto dell’intelligenza preferibile a quel dell’argento!

Ποσον καλητερα ειναι η αποκτησις της σοφιας παρα το χρυσιον και προκριτωτερα η αποκτησις της συνεσεως παρα το αργυριον

La strada maestra dell’uomo retto è evitare il male; chi bada alla sua via preserva l’anima sua.

Η οδος των ευθεων ειναι να εκκλινωσιν απο του κακου οστις φυλαττει την οδον αυτου, διατηρει την ψυχην αυτου.

La superbia precede la rovina, e l’alterezza dello spirito precede la caduta.

Η υπερηφανια προηγειται του ολεθρου, και υψηλοφροσυνη του πνευματος προηγειται της πτωσεως.

Meglio esser umile di spirito coi miseri, che spartir la preda coi superbi.

Καλητερον να ηναι τις ταπεινοφρων μετα των ταπεινων, παρα να μοιραζη λαφυρα μετα των υπερηφανων.

Chi presta attenzione alla Parola se ne troverà bene, e beato colui che confida nell’Eterno!

Ο συνετος εις τα πραγματα θελει ευρει καλον και ο ελπιζων επι τον Κυριον ειναι μακαριος.

Il savio di cuore è chiamato intelligente, e la dolcezza delle labbra aumenta il sapere.

Ο σοφος την καρδιαν θελει ονομαζεσθαι φρονιμος και η γλυκυτης των χειλεων προσθετει μαθησιν.

Il senno, per chi lo possiede, è fonte di vita, ma la stoltezza è il castigo degli stolti.

Η συνεσις ειναι πηγη ζωης εις τον εχοντα αυτην η δε παιδεια των αφρονων μωρια.

Il cuore del savio gli rende assennata la bocca, e aumenta il sapere sulle sue labbra.

Η καρδια του σοφου συνετιζει το στομα αυτου, και εις τα χειλη αυτου προσθετει μαθησιν.

Le parole soavi sono un favo di miele: dolcezza all’anima, salute al corpo.

Κηρηθρα μελιτος οι ευαρεστοι λογοι γλυκυτης εις την ψυχην και ιασις εις τα οστα.

V’è tal via che all’uomo par diritta, ma finisce col menare alla morte.

Υπαρχει οδος ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης ειναι οδοι θανατου.

La fame del lavoratore lavora per lui, perché la sua bocca lo stimola.

Ο εργαζομενος εργαζεται δι εαυτον διοτι το στομα αυτου αναγκαζει αυτον.

L’uomo cattivo va scavando ad altri del male, sulle sue labbra c’è come un fuoco divorante.

Ο αχρειος ανθρωπος σκαπτει κακον και εις τα χειλη αυτου ειναι ως πυρ καιον.

L’uomo perverso semina contese, e il maldicente disunisce gli amici migliori.

Ο διεστραμμενος ανθρωπος διασπειρει εριδας και ο ψιθυριστης διαχωριζει τους στενωτερους φιλους.

L’uomo violento trascina il compagno, e lo mena per una via non buona.

Ο βιαιος ανθρωπος αποπλανα τον πλησιον αυτου και φερει αυτον εις οδον ουχι καλην

Chi chiude gli occhi per macchinar cose perverse, chi si morde le labbra, ha già compiuto il male.

Κλειων τους οφθαλμους αυτου μηχαναται διεστραμμενα δαγκανων τα χειλη αυτου εκτελει το κακον.

I capelli bianchi sono una corona d’onore; la si trova sulla via della giustizia.

Η πολια ειναι στεφανος δοξης, ευρισκομενη εν τη οδω της δικαιοσυνης.

Chi è lento all’ira val più del prode guerriero; chi padroneggia sé stesso val più di chi espugna città.

Καλητερος ο μακροθυμος παρα τον δυνατον και ο εξουσιαζων το πνευμα αυτου παρα τον εκπορθουντα πολιν.

Si gettan le sorti nel grembo, ma ogni decisione vien dall’Eterno.

Ο κληρος ριπτεται εις την καλπην ολη ομως η κρισις αυτου ειναι παρα Κυριου.