Job 39

Sai tu quando le capre selvagge delle rocce figliano? Hai tu osservato quando le cerve partoriscono?

Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?

Conti tu i mesi della lor pregnanza e sai tu il momento in cui debbono sgravarsi?

Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?

S’accosciano, fanno i lor piccini, e son tosto liberate dalle loro doglie;

Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?

i lor piccini si fanno forti, crescono all’aperto, se ne vanno, e non tornan più alle madri.

Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?

Chi manda libero l’onàgro, e chi scioglie i legami all’asino salvatico,

Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?

al quale ho dato per dimora il deserto, e la terra salata per abitazione?

Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;

Egli si beffa del frastuono della città, e non ode grida di padrone.

Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.

Batte le montagne della sua pastura, e va in traccia d’ogni filo di verde.

Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?

Il bufalo vorrà egli servirti o passar la notte presso alla tua mangiatoia?

Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.

Legherai tu il bufalo con una corda perché faccia il solco? erpicherà egli le valli dietro a te?

On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.

Ti fiderai di lui perché la sua forza è grande? Lascerai a lui il tuo lavoro?

Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.

Conterai su lui perché ti porti a casa la raccolta e ti ammonti il grano sull’aia?

Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?

Lo struzzo batte allegramente l’ali; ma le penne e le piume di lui son esse pietose?

Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?

No, poich’egli abbandona sulla terra le proprie uova e le lascia scaldar sopra la sabbia.

Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?

Egli dimentica che un piede le potrà schiacciare, e che le bestie dei campi le potran calpestare.

Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?

Tratta duramente i suoi piccini, quasi non fosser suoi; la sua fatica sarà vana, ma ciò non lo turba,

Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?

ché Iddio l’ha privato di sapienza, e non gli ha impartito intelligenza.

Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.

Ma quando si leva e piglia lo slancio, si beffa del cavallo e di chi lo cavalca.

A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.

Sei tu che dài al cavallo il coraggio? che gli vesti il collo d’una fremente criniera?

Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.

Sei tu che lo fai saltar come la locusta? Il fiero suo nitrito incute spavento.

Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.

Raspa la terra nella valle ed esulta della sua forza; si slancia incontro alle armi.

Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.

Della paura si ride, non trema, non indietreggia davanti alla spada.

Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?

Gli risuona addosso il turcasso, la folgorante lancia e il dardo.

Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.

Con fremente furia divora la terra. Non sta più fermo quando suona la tromba.

Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.

Com’ode lo squillo, dice: Aha! e fiuta da lontano la battaglia, la voce tonante dei capi, e il grido di guerra.

Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.

E’ l’intelligenza tua che allo sparviere fa spiccare il volo e spiegar l’ali verso mezzogiorno?

Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.

E’ forse al tuo comando che l’aquila si leva in alto e fa il suo nido nei luoghi elevati?

Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.

Abita nelle rocce e vi pernotta; sta sulla punta delle rupi, sulle vette scoscese;

Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.

di là spia la preda, e i suoi occhi miran lontano.

Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?

I suoi piccini s’abbeveran di sangue, e dove son de’ corpi morti, ivi ella si trova".

Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje? Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku. Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą. Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest. A tak odpowiedział Pan Ijobowi, i rzekł: Izali ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, uczyć go będzie? a kto chce strofować Boga, niech na to odpowie. Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł: Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje. Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.