Job 41

Prendras-tu le crocodile à l'hameçon? Saisiras-tu sa langue avec une corde?

Δυνασαι να συρης εξω τον Λευιαθαν δια αγκιστρου; η να περιδεσης την γλωσσαν αυτου με φορβιαν;

Mettras-tu un jonc dans ses narines? Lui perceras-tu la mâchoire avec un crochet?

Δυνασαι να βαλης χαλινον εις την ρινα αυτου; η να τρυπησης την σιαγονα αυτου με ακανθαν;

Te pressera-t-il de supplication? Te parlera-t-il d'une voix douce?

Θελει πληθυνει προς σε ικεσιας; θελει σοι λαλησει μετα γλυκυτητος;

Fera-t-il une alliance avec toi, Pour devenir à toujours ton esclave?

Θελει καμει συνθηκην μετα σου; θελεις παρει αυτον δια δουλον παντοτεινον;

Joueras-tu avec lui comme avec un oiseau? L'attacheras-tu pour amuser tes jeunes filles?

Θελεις παιζει μετ αυτου ως μετα πτηνου; η θελεις δεσει αυτον δια τας θεραπαινας σου;

Les pêcheurs en trafiquent-ils? Le partagent-ils entre les marchands?

Θελουσι καμει οι φιλοι συμποσιον εξ αυτου; θελουσι μοιρασει αυτον μεταξυ των εμπορων;

Couvriras-tu sa peau de dards, Et sa tête de harpons?

Δυνασαι να γεμισης το δερμα αυτου με βελη; η την κεφαλην αυτου με αλιευτικα καμακια;

Dresse ta main contre lui, Et tu ne t'aviseras plus de l'attaquer.

Βαλε την χειρα σου επ αυτον ενθυμηθητι τον πολεμον μη καμης πλεον τουτο.

Voici, on est trompé dans son attente; A son seul aspect n'est-on pas terrassé?

Ιδου, η ελπις να πιαση τις αυτον ειναι ματαια δεν ηθελε μαλιστα εκπλαγη εις την θεωριαν αυτου;

Nul n'est assez hardi pour l'exciter; Qui donc me résisterait en face?

Ουδεις ειναι τοσον τολμηρος ωστε να εγειρη αυτον και τις δυναται να σταθη εμπροσθεν εμου;

De qui suis-je le débiteur? Je le paierai. Sous le ciel tout m'appartient.

Τις προτερον εδωκεν εις εμε και να ανταποδοσω; τα υποκατω παντος του ουρανου ειναι εμου.

Je veux encore parler de ses membres, Et de sa force, et de la beauté de sa structure.

Δεν θελω σιωπησει τα μελη αυτου ουδε την δυναμιν ουδε την ευαρεστον αυτου συμμετριαν.

Qui soulèvera son vêtement? Qui pénétrera entre ses mâchoires?

Τις να εξιχνιαση την επιφανειαν του ενδυματος αυτου; τις να εισελθη εντος των διπλων σιαγονων αυτου;

Qui ouvrira les portes de sa gueule? Autour de ses dents habite la terreur.

Τις δυναται να ανοιξη τας πυλας του προσωπου αυτου; οι οδοντες αυτου κυκλω ειναι τρομεροι.

Ses magnifiques et puissants boucliers Sont unis ensemble comme par un sceau;

Αι ισχυραι ασπιδες αυτου ειναι το εγκαυχημα αυτου, συγκεκλεισμεναι ομου δια σφιγκτου σφραγισματος

Ils se serrent l'un contre l'autre, Et l'air ne passerait pas entre eux;

η μια ενουται μετα της αλλης, ωστε ουδε αηρ δυναται να περαση δι αυτων

Ce sont des frères qui s'embrassent, Se saisissent, demeurent inséparables.

ειναι προσκεκολλημεναι η μια μετα της αλλης συνεχονται ουτως, ωστε δεν δυνανται να αποσπασθωσιν.

Ses éternuements font briller la lumière; Ses yeux sont comme les paupières de l'aurore.

Εις τον πταρνισμον αυτου λαμπει φως, και οι οφθαλμοι αυτου ειναι ως τα βλεφαρα της αυγης.

Des flammes jaillissent de sa bouche, Des étincelles de feu s'en échappent.

Εκ του στοματος αυτου εξερχονται λαμπαδες καιομεναι και σπινθηρες πυρος εξακοντιζονται.

Une fumée sort de ses narines, Comme d'un vase qui bout, d'une chaudière ardente.

Εκ των μυκτηρων αυτου εξερχεται καπνος, ως εξ αγγειου κοχλαζοντος η λεβητος.

Son souffle allume les charbons, Sa gueule lance la flamme.

Η πνοη αυτου αναπτει ανθρακας, και φλοξ εξερχεται εκ του στοματος αυτου

La force a son cou pour demeure, Et l'effroi bondit au-devant de lui.

Εν τω τραχηλω αυτου κατοικει δυναμις, και τρομος προπορευεται εμπροσθεν αυτου.

Ses parties charnues tiennent ensemble, Fondues sur lui, inébranlables.

Τα στρωματα της σαρκος αυτου ειναι συγκεκολλημενα ειναι στερεα επ αυτον δεν δυνανται να σαλευθωσιν.

Son coeur est dur comme la pierre, Dur comme la meule inférieure.

Η καρδια αυτου ειναι στερεα ως λιθος σκληρα μαλιστα ως η κατω μυλοπετρα.

Quand il se lève, les plus vaillants ont peur, Et l'épouvante les fait fuir.

Οτε ανεγειρεται, φριττουσιν οι δυνατοι, και εκ του φοβου παραφρονουσιν.

C'est en vain qu'on l'attaque avec l'épée; La lance, le javelot, la cuirasse, ne servent à rien.

Η ρομφαια του συναπαντωντος αυτον δεν δυναται να ανθεξη η λογχη, το δορυ, ουδε ο θωραξ.

Il regarde le fer comme de la paille, L'airain comme du bois pourri.

Θεωρει τον σιδηρον ως αχυρον, τον χαλκον ως ξυλον σαθρον.

La flèche ne le met pas en fuite, Les pierres de la fronde sont pour lui du chaume.

Τα βελη δεν δυνανται να τρεψωσιν αυτον εις φυγην αι πετραι της σφενδονης ειναι εις αυτον ως στυπιον.

Il ne voit dans la massue qu'un brin de paille, Il rit au sifflement des dards.

Τα ακοντια λογιζονται ως στυπιον γελα εις το σεισμα της λογχης.

Sous son ventre sont des pointes aiguës: On dirait une herse qu'il étend sur le limon.

Οξεις λιθοι κοιτονται υποκατω αυτου υποστρονει τα αγκυλωτα σωματα επι πηλου.

Il fait bouillir le fond de la mer comme une chaudière, Il l'agite comme un vase rempli de parfums.

Καμνει την αβυσσον ως λεβητα να κοχλαζη καθιστα την θαλασσαν ως σκευος μυρεψου.

Il laisse après lui un sentier lumineux; L'abîme prend la chevelure d'un vieillard.

Αφινει οπισω την πορειαν φωτεινην ηθελε τις υπολαβει την αβυσσον ως πολιαν.

Sur la terre nul n'est son maître; Il a été créé pour ne rien craindre.

Επι της γης δεν υπαρχει ομοιον αυτου, δεδημιουργημενον ουτως αφοβον.

Il regarde avec dédain tout ce qui est élevé, Il est le roi des plus fiers animaux.

Περιορα παντα τα υψηλα ειναι βασιλευς επι παντας τους υιους της υπερηφανιας.