Job 31

J'avais fait un pacte avec mes yeux, Et je n'aurais pas arrêté mes regards sur une vierge.
Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.
Quelle part Dieu m'eût-il réservée d'en haut? Quel héritage le Tout-Puissant m'eût-il envoyé des cieux?
Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?
La ruine n'est-elle pas pour le méchant, Et le malheur pour ceux qui commettent l'iniquité?
Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?
Dieu n'a-t-il pas connu mes voies? N'a-t-il pas compté tous mes pas?
Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?
Si j'ai marché dans le mensonge, Si mon pied a couru vers la fraude,
Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:
Que Dieu me pèse dans des balances justes, Et il reconnaîtra mon intégrité!
Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.
Si mon pas s'est détourné du droit chemin, Si mon coeur a suivi mes yeux, Si quelque souillure s'est attachée à mes mains,
Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:
Que je sème et qu'un autre moissonne, Et que mes rejetons soient déracinés!
Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.
Si mon coeur a été séduit par une femme, Si j'ai fait le guet à la porte de mon prochain,
Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:
Que ma femme tourne la meule pour un autre, Et que d'autres la déshonorent!
Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.
Car c'est un crime, Un forfait que punissent les juges;
Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,
C'est un feu qui dévore jusqu'à la ruine, Et qui aurait détruit toute ma richesse.
Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.
Si j'ai méprisé le droit de mon serviteur ou de ma servante Lorsqu'ils étaient en contestation avec moi,
Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,
Qu'ai-je à faire, quand Dieu se lève? Qu'ai-je à répondre, quand il châtie?
(Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?
Celui qui m'a créé dans le ventre de ma mère ne l'a-t-il pas créé? Le même Dieu ne nous a-t-il pas formés dans le sein maternel?
Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)
Si j'ai refusé aux pauvres ce qu'ils demandaient, Si j'ai fait languir les yeux de la veuve,
Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;
Si j'ai mangé seul mon pain, Sans que l'orphelin en ait eu sa part,
Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;
Moi qui l'ai dès ma jeunesse élevé comme un père, Moi qui dès ma naissance ai soutenu la veuve;
(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)
Si j'ai vu le malheureux manquer de vêtements, L'indigent n'avoir point de couverture,
Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;
Sans que ses reins m'aient béni, Sans qu'il ait été réchauffé par la toison de mes agneaux;
Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;
Si j'ai levé la main contre l'orphelin, Parce que je me sentais un appui dans les juges;
Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:
Que mon épaule se détache de sa jointure, Que mon bras tombe et qu'il se brise!
Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.
Car les châtiments de Dieu m'épouvantent, Et je ne puis rien devant sa majesté.
Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.
Si j'ai mis dans l'or ma confiance, Si j'ai dit à l'or: Tu es mon espoir;
Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;
Si je me suis réjoui de la grandeur de mes biens, De la quantité des richesses que j'avais acquises;
Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;
Si j'ai regardé le soleil quand il brillait, La lune quand elle s'avançait majestueuse,
Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;
Et si mon coeur s'est laissé séduire en secret, Si ma main s'est portée sur ma bouche;
I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:
C'est encore un crime que doivent punir les juges, Et j'aurais renié le Dieu d'en haut!
I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.
Si j'ai été joyeux du malheur de mon ennemi, Si j'ai sauté d'allégresse quand les revers l'ont atteint,
Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.
Moi qui n'ai pas permis à ma langue de pécher, De demander sa mort avec imprécation;
(I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)
Si les gens de ma tente ne disaient pas: Où est celui qui n'a pas été rassasié de sa viande?
Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?
Si l'étranger passait la nuit dehors, Si je n'ouvrais pas ma porte au voyageur;
Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.
Si, comme les hommes, j'ai caché mes transgressions, Et renfermé mes iniquités dans mon sein,
Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;
Parce que j'avais peur de la multitude, Parce que je craignais le mépris des familles, Me tenant à l'écart et n'osant franchir ma porte...
I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.
Oh! qui me fera trouver quelqu'un qui m'écoute? Voilà ma défense toute signée: Que le Tout-Puissant me réponde! Qui me donnera la plainte écrite par mon adversaire?
Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.
Je porterai son écrit sur mon épaule, Je l'attacherai sur mon front comme une couronne;
Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?
Je lui rendrai compte de tous mes pas, Je m'approcherai de lui comme un prince.
Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.
Si ma terre crie contre moi, Et que ses sillons versent des larmes;
Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;
Si j'en ai mangé le produit sans l'avoir payée, Et que j'aie attristé l'âme de ses anciens maîtres;
Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:
Qu'il y croisse des épines au lieu de froment, Et de l'ivraie au lieu d'orge! Fin des paroles de Job.
Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.