Proverbs 16

Hjertets Råd er Menneskets sag. Tungens Svar er fra HERREN.

Ang mga paghahanda ng puso ay ukol sa tao: nguni't ang sagot ng dila ay mula sa Panginoon.

En Mand holder al sin Færd for ren, men HERREN vejer Ånder.

Ang lahat ng mga lakad ng tao ay malinis sa harap ng kaniyang sariling mga mata: nguni't tinitimbang ng Panginoon ang mga diwa.

Vælt dine Gerninger på HERREN, så skal dine Planer lykkes.

Iukol mo sa Panginoon ang iyong mga gawa, at ang iyong mga panukala ay matatatag.

Alt skabte HERREN, hvert til sit, den gudløse også for Ulykkens Dag.

Ginawa ng Panginoon ang bawa't bagay na ukol sa kaniyang sariling wakas: Oo, pati ng masama na ukol sa kaarawan ng kasamaan.

Hver hovmodig er HERREN en Gru, visselig slipper han ikke for Straf.

Bawa't palalo sa puso ay kasuklamsuklam sa Panginoon: bagaman maghawakan sa kamay ay walang pagsalang parurusahan.

Ved Mildhed og Troskab sones Brøde, ved HERRENs Frygt undviger man ondt.

Sa pamamagitan ng kaawaan at katotohanan ay nalilinis ang kasamaan: at sa pamamagitan ng pagkatakot sa Panginoon ay humihiwalay ang mga tao sa kasamaan.

Når HERREN har Behag i et Menneskes Veje, gør han endog hans Fjender til Venner.

Pagka ang mga lakad ng tao ay nakapagpapalugod sa Panginoon, kaniyang tinitiwasay sa kaniya pati ng kaniyang mga kaaway.

Bedre er lidet med Retfærd end megen Vinding med Uret.

Maigi ang kaunti na may katuwiran kay sa malalaking pakinabang na walang kaganapan.

Menneskets Hjerte udtænker hans Vej, men HERREN styrer hans Fjed.

Ang puso ng tao ay kumakatha ng kaniyang lakad: nguni't ang Panginoon ang nagtutuwid ng kaniyang mga hakbang.

Der er Gudsdom på Kongens Læber, ej fejler hans Mund, når han dømmer.

Banal na hatol ay nasa mga labi ng hari: at kaniyang bibig ay hindi sasalangsang sa kahatulan.

Ret Bismer og Vægtskål er HERRENs, hans Værk er alle Posens Lodder.

Ang ganap na timbangan at panimbang ay sa Panginoon: lahat ng timbang na supot ay kaniyang gawa.

Gudløs Færd er Konger en Gru, thi ved Retfærd grundfæstes Tronen.

Kasuklamsuklam sa mga hari na gumawa ng kasamaan: sapagka't ang luklukan ay natatatag sa pamamagitan ng katuwiran.

Retfærdige Læber har Kongens Yndest, han elsker den, der taler oprigtigt.

Mga matuwid na labi ay kaluguran ng mga hari; at kanilang iniibig ang nagsasalita ng matuwid.

Kongens Vrede er Dødens Bud, Vismand evner at mildne den.

Ang poot ng hari ay gaya ng mga sugo ng kamatayan: nguni't papayapain ng pantas.

I Kongens Åsyns Lys er der Liv, som Vårregnens Sky er hans Yndest.

Nasa liwanag ng mukha ng hari ang buhay; at ang kaniyang lingap ay parang alapaap ng huling ulan.

At vinde Visdom er bedre end Guld, at vinde Indsigt mere end Sølv.

Pagkaigi nga na magtamo ng karunungan kay sa ginto! Oo, magtamo ng kaunawaan ay maigi kay sa pumili ng pilak.

De retsindiges Vej er at vige fra ondt; den vogter sit Liv, som agter på sin Vej.

Ang maluwang na lansangan ng matuwid ay humiwalay sa kasamaan: siyang nagiingat ng kaniyang lakad ay nagiingat ng kaniyang kaluluwa.

Hovmod går forud for Fald, Overmod forud for Snublen.

Ang kapalaluan ay nagpapauna sa kapahamakan, at ang mapagmataas na diwa ay sa pagkabuwal.

Hellere sagtmodig med ydmyge end dele Bytte med stolte.

Maigi ang magkaroon ng mapagpakumbabang loob na kasama ng dukha, kay sa bumahagi ng samsam na kasama ng palalo.

Vel går det den, der mærker sig Ordet; lykkelig den, der stoler på HERREN.

Siyang nagiingat sa salita ay makakasumpong ng mabuti: at ang nananalig sa Panginoon ay mapalad.

Den vise kaldes forstandig, Læbernes Sødme øger Viden.

Ang pantas sa puso ay tatawaging mabait: at ang katamisan sa mga labi ay nagdaragdag ng katututuhan.

Kløgt er sin Mand en Livsens Kilde, Dårskab er Dårers Tugt.

Ang kaunawaan ay bukal ng buhay sa nagtatamo: nguni't ang saway ng mga mangmang ay siyang kanilang kamangmangan.

Den vises Hjerte giver Munden Kløgt, på Læberne lægger det øget Viden.

Ang puso ng pantas ay nagtuturo sa kaniyang bibig, at nagdaragdag ng katututuhan sa kaniyang mga labi.

Hulde Ord er som flydende Honning, søde for Sjælen og sunde for Legemet.

Mga maligayang salita ay parang pulot-pukyutan, matamis sa kaluluwa at kagalingan sa mga buto.

Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.

May daan na tila matuwid sa tao, nguni't ang dulo niyaon ay mga daan ng kamatayan.

En Arbejders Hunger arbejder for ham, thi Mundens Krav driver på ham.

Ang gana ng pagkain ng manggagawang tao ay nakagagaling sa kaniya; sapagka't kinasasabikan ng kaniyang bibig.

En Nidding graver Ulykkesgrave, det er, som brændte der Ild på hans Læber.

Ang walang kabuluhang tao ay kumakatha ng kahirapan: at sa kaniyang mga labi ay may masilakbong apoy.

Rænkefuld Mand sætter Splid; den, der bagtaler, skiller Venner.

Ang magdarayang tao ay nagkakalat ng pagtatalo: at ang mapaghatid-dumapit ay naghihiwalay ng magkakaibigang matalik.

Voldsmand lokker sin Næste og fører ham en Vej, der ikke er god.

Ang taong marahas ay dumadaya sa kaniyang kapuwa, at pinapatnubayan niya siya sa daang hindi mabuti.

Den, der stirrer, har Rænker for; knibes Læberne sammen, har man fuldbyrdet ondt.

Ikinikindat ang kaniyang mga mata, upang kumatha ng mga magdarayang bagay: siyang nangangagat labi ay nagpapangyari sa kasamaan.

Grå Hår er en dejlig Krone, den vindes på Retfærds Vej.

Ang ulong may uban ay putong ng kaluwalhatian, masusumpungan sa daan ng katuwiran.

Større end Helt er sindig Mand, større at styre sit Sind end at tage en Stad.

Siyang makupad sa pagkagalit ay maigi kay sa makapangyarihan; at siyang nagpupuno sa kaniyang diwa ay maigi kay sa sumasakop ng isang bayan.

I Brystfolden rystes Loddet, det falder, som HERREN vil.

Ginagawa ang pagsasapalaran sa kandungan; nguni't ang buong pasiya niyaon ay sa Panginoon.