Job 31

Jeg sluttede en Pagt med mit Øje om ikke at se på en Jomfru;

Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

hvad var ellers min Lod fra Gud hist oppe, den Arv, den Almægtige gav fra det høje?

Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?

Har ikke den lovløse Vanheld i Vente, Udådsmændene Modgang?

Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?

Ser han ej mine Veje og tæller alle mine Skridt?

Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?

Har jeg holdt til med Løgn, og hasted min Fod til Svig

Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:

på Rettens Vægtskål veje han mig, så Gud kan kende min Uskyld

Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.

er mit Skridt bøjet af fra Vejen, og har mit Hjerte fulgt mine Øjne, hang noget ved mine Hænder,

Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:

da gid jeg må så og en anden fortære, og hvad jeg planted, oprykkes med Rode!

Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.

Blev jeg en Dåre på Grund at en Kvinde, og har jeg luret ved Næstens Dør,

Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

så dreje min Hustru Kværn for en anden, og andre bøje sig over hende!

Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.

Thi sligt var Skændselsdåd, Brøde, der drages for Retten,

Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,

ja, Ild, der æder til Afgrunden og sætter hele min Høst i Brand!

Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.

Har jeg ringeagtet min Træls og min Trælkvindes Ret, når de trættede med mig,

Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,

hvad skulde jeg da gøre, når Gud stod op, hvad skulde jeg svare, når han så efter?

(Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?

Har ikke min Skaber skabt ham i Moders Skød, har en og samme ej dannet os begge i Moders Liv?

Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)

Har jeg afslået ringes Ønske, ladet Enkens Øjne vansmægte,

Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

var jeg ene om at spise mit Brød, har den faderløse ej spist deraf

Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;

nej, fra Barnsben fostred jeg ham som en Fader, jeg ledede hende fra min Moders Skød.

(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

Har jeg set en Stakkel blottet for Klæder, en fattig savne et Tæppe

Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;

visselig nej, hans Hofter velsigned mig, når han varmed sig i Uld af mine Lam.

Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

Har jeg løftet min Bånd mod en faderløs, fordi jeg var vis på Medhold i Retten,

Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:

så falde min Skulder fra Nakken, så rykkes min Arm af Led!

Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.

Thi Guds Rædsel var kommet over mig, og når han rejste sig, magted jeg intet!

Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.

Har jeg slået min Lid til Guld, kaldt det rene Guld min Fortrøstning,

Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;

var det min Glæde, at Rigdommen voksed, og at min Hånd fik sanket så meget,

Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;

så jeg, hvorledes Sollyset stråled, eller den herligt skridende Måne,

Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;

og lod mit Hjerte sig dåre i Løn, så jeg hylded dem med Kys på min Hånd

I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:

også det var Brøde, der drages for Retten, thi da fornægted jeg Gud hist oppe.

I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.

Var min Avindsmands Fald min Glæd jubled jeg, når han ramtes af Vanheld

Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.

nej, jeg tillod ikke min Gane at synde, så jeg bandende kræved hans Sjæl.

(I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)

Har min Husfælle ej måttet sige: "Hvem mættedes ej af Kød fra hans Bord"

Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?

nej, den fremmede lå ej ude om Natten, jeg åbned min Dør for Vandringsmænd.

Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.

Har jeg skjult mine Synder, som Mennesker gør, så jeg dulgte min Brøde i Brystet

Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

af Frygt for den store Hob, af Angst for Stamfrænders Ringeagt, så jeg blev inden Døre i Stilhed!

I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.

Ak, var der dog en, der hørte på mig! Her er mit Bomærke - lad den Almægtige svare! Havde jeg blot min Modparts Indlæg!

Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

Sandelig, tog jeg det på min Skulder, kransed mit Hoved dermed som en Krone,

Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?

svared ham for hvert eneste Skridt og mødte ham som en Fyrste.

Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.

Har min Mark måttet skrige over mig og alle Furerne græde,

Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;

har jeg tæret dens Kraft uden Vederlag, udslukt dens Ejeres Liv,

Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:

så gro der Tjørn for Hvede og Ukrudt i Stedet for Byg! Her ender Jobs Ord.

Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.