Job 30

Nu derimod ler de ad mig, Folk, der er yngre end jeg, hvis Fædre jeg fandt for ringe at sætte iblandt mine Hyrdehunde.

Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.

Og hvad skulde jeg med deres Hænders Kraft? Deres Ungdomskraft har de mistet,

Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.

tørrede hen af Trang og Sult. De afgnaver Ørk og Ødemark

Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;

og plukker Melde ved Krattet, Gyvelrødder er deres Brød.

Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.

Fra Samfundet drives de bort, som ad Tyve råbes der efter dem.

Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,

De bor i Kløfter, fulde af Rædsler, i Jordens og Klippernes Huler.

Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.

De brøler imellem Buske, i Tornekrat kommer de sammen,

Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.

en dum og navnløs Æt, de joges med Hug af Lande.

Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.

Men nu er jeg Hånsang for dem, jeg er dem et Samtaleemne;

Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.

de afskyr mig, holder sig fra mig, nægter sig ikke af spytte ad mig.

Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.

Thi han løste min Buestreng, ydmyged mig, og foran mig kasted de Tøjlerne af.

Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.

Til højre rejser sig Ynglen, Fødderne slår de fra mig, bygger sig Ulykkesveje imod mig

Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.

min Sti har de opbrudt, de hjælper med til mit Fald, og ingen hindrer dem i det;

Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.

de kommer som gennem et gabende Murbrud, vælter sig frem under Ruiner,

Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.

Rædsler har vendt sig imod mig; min Værdighed joges bort som af Storm, min Lykke svandt som en Sky.

Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.

Min Sjæl opløser sig i mig; Elendigheds Dage har ramt mig:

A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;

Natten borer i mine Knogler, aldrig blunder de nagende Smerter.

Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.

Med vældig Kraft vanskabes mit Kød, det hænger om mig, som var det min Kjortel.

Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.

Han kasted mig ud i Dynd, jeg er blevet som Støv og Aske.

Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.

Jeg skriger til dig, du svarer mig ikke, du står der og ænser mig ikke;

Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.

grum er du blevet imod mig, forfølger mig med din vældige Hånd.

Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.

Du løfter og vejrer mig hen i Stormen, og dens Brusen gennemryster mig;

Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.

thi jeg ved, du fører mig hjem til Døden, til det Hus, hvor alt levende samles.

Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.

Dog, mon den druknende ej rækker Hånden ud og råber om Hjælp, når han går under?

Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.

Mon ikke jeg græder over den, som havde det hårdt, sørgede ikke min Sjæl for den fattiges Skyld?

Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?

Jeg biede på Lykke, men Ulykke kom, jeg håbed på Lys, men Mørke kom;

Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.

ustandseligt koger det i mig, Elendigheds Dage traf mig;

Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.

trøstesløs går jeg i Sorg, i Forsamlingen rejser jeg mig og råber;

Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

Sjakalernes Broder blev jeg, Strudsenes Fælle.

Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.

Min Hud er sort, falder af, mine Knogler brænder af Hede;

Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.

min Citer er blevet til Sorg, min Fløjte til hulkende Gråd!

Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.