Job 31

Smlouvu jsem učinil s očima svýma, a proč bych hleděl na pannu?

با چشمان خود پیمان بستم که به هیچ دختری با نظر شهوت نگاه نکنم.

Nebo jaký jest díl od Boha s hůry, aneb dědictví od Všemohoucího s výsosti?

چون می‌دانم که خدای قادر مطلق چه بلایی بر سر چنین افرادی می‌آورد.

Zdaliž zahynutí nešlechetnému a pomsta zázračná činitelům nepravosti připravena není?

او بر سر مردم شریر و بدکار از آسمان بلا و مصیبت نازل می‌کند.

Zdaliž on nevidí cest mých, a všech kroků mých nepočítá?

او هر کاری که می‌کنم و هر قدمی که برمی‌دارم، می‌بیند.

Obíral-li jsem se s neupřímostí, a chvátala-li ke lsti noha má:

من هرگز به راه غلط نرفته‌ام و کسی را فریب نداده‌ام.

Nechť mne zváží na váze spravedlnosti, a přezví Bůh upřímost mou.

می‌خواهم خدا خودش مرا با ترازوی عدالت بسنجد تا بی‌گناهی من ثابت شود.

Uchýlil-li se krok můj s cesty, a za očima mýma odešlo-li srdce mé, a rukou mých chytila-li se jaká poškvrna:

اگر از راه راست منحرف شده باشم، یا دلم دنبال آنچه که چشمم خواسته است، رفته باشد و یا دستم به گناه آلوده شده باشد،

Tedy co naseji, nechť jiný sní, a výstřelkové moji ať jsou vykořeněni.

آن وقت چیزی را که کاشته‌ام، دیگران بخورند و همهٔ محصولات من از ریشه کنده شوند.

Jestliže se dalo přivábiti srdce mé k ženě, a u dveří bližního svého činil-li jsem úklady:

اگر دلم فریفتهٔ زن مرد دیگری شده باشد، یا در کمین زن همسایه باشم،

Nechť mele jinému žena má, a nad ní ať se schylují jiní.

پس زن من هم، کنیز مرد دیگری شود. دیگران با او همبستر شوند.

Neboť jest to nešlechetnost, a nepravost odsudku hodná.

زیرا این کار جنایت است و عامل آن سزاوار مجازات می‌باشد

Oheň ten zajisté by až do zahynutí žral, a všecku úrodu mou vykořenil.

و مثل آتشِ سوزانِ دنیای مردگان می‌تواند همه‌چیز مرا از بین ببرد و محصول مرا ریشه‌کن سازد.

Nechtěl-li jsem státi k soudu s služebníkem svým aneb děvkou svou v rozepři jejich se mnou?

اگر شکایت کنیز و غلام خود را علیه خود نشنیده و با آنها از روی انصاف رفتار نکرده باشم،

Nebo co bych činil, kdyby povstal Bůh silný? A kdyby vyhledával, co bych odpověděl jemu?

چطور می‌توانم با خدا روبه‌رو شوم و وقتی‌که از من بازخواست کند، چه جوابی می‌توانم به او بدهم.

Zdali ten, kterýž mne v břiše učinil, neučinil i jeho? A nesformoval nás hned v životě jeden a týž?

زیرا همان خدایی که مرا آفریده، کنیز و غلام مرا هم خلق کرده است.

Odepřel-li jsem žádosti nuzných, a oči vdovy jestliže jsem kormoutil?

از کمک به مردم مسکین خودداری نکرده‌ام، بیوه زنی را در حال بیچارگی ترک نکرده‌ام،

A jedl-li jsem skyvu svou sám, a nejedl-li i sirotek z ní?

نان خود را به تنهایی نخورده‌ام و آن را همیشه با یتیمان گرسنه قسمت کرده

Poněvadž od mladosti mé rostl se mnou jako u otce, a od života matky své býval jsem vdově za vůdce.

و در سراسر عمر خود برای آنها مثل پدری غمخوار بودم و از کودکی، راهنمای بیوه‌زنان بوده‌ام.

Díval-li jsem se na koho, že by hynul, nemaje šatů, a nuzný že by neměl oděvu?

اگر می‌دیدم که کسی لباس ندارد و از سرما در خطر است و یا شخص مسکینی برهنه به سر می‌برد،

Nedobrořečila-li mi bedra jeho, že rounem beranů mých se zahřel?

از پشم گوسفندانم لباس می‌دوختم و به او می‌دادم تا از سردی هوا در امان بوده، از صمیم دل برای من دعا کند و من برکت ببینم.

Opřáhl-li jsem na sirotka rukou svou, když jsem v bráně viděl pomoc svou:

اگر به‌خاطر اینکه در دادگاه نفوذ دارم، حق یتیمی را پایمال کرده باشم،

Lopatka má od svých plecí nechť odpadne, a ruka má z kloubu svého ať se vylomí.

بازوی من از شانه قطع شود و دستم بشکند.

Nebo jsem se bál, aby mne Bůh nesetřel, jehož bych velebnosti nikoli neznikl.

چون من از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم هرگز جرأت نمی‌کردم که به چنین کاری دست بزنم.

Skládal-li jsem v zlatě naději svou, aneb hrudě zlata říkal-li jsem: Doufání mé?

به طلا و نقره اعتماد و اتّکا نداشته‌ام

Veselil-li jsem se z toho, že bylo rozmnoženo zboží mé, a že ho množství nabyla ruka má?

و ثروت زیاد مایهٔ خوشی من نبوده است.

Hleděl-li jsem na světlost slunce svítícího, a na měsíc spanile chodící,

به آفتاب تابان و مهتاب درخشان دل نبسته‌ام.

Tak že by se tajně dalo svésti srdce mé, a že by líbala ústa má ruku mou?

آنها را نپرستیده و از دور نبوسیده‌ام.

I toť by byla nepravost odsudku hodná; neboť bych tím zapíral Boha silného nejvyššího.

زیرا این کار هم گناه است و اگر آن کار را می‌کردم، مستوجب مجازات می‌بودم، چون با این کار، خدای متعال را منکر می‌شدم.

Radoval-li jsem se z neštěstí toho, kterýž mne nenáviděl, a plésal-li jsem, když se mu zle vedlo?

هرگز از مصیبت دشمنان شاد نشده‌ام و از بلایی که بر سرشان آمده است، خوشحال نبوده‌ام.

Nedopustilť jsem zajisté hřešiti ani ústům svým, abych zlořečení žádal duši jeho.

زبان خود را از گناه بازداشته و برای آنها دعای بد نکرده‌ام.

Jestliže neříkala čeládka má: Ó by nám dal někdo masa toho; nemůžeme se ani najísti?

آنهایی که برای من کار می‌کنند هرگز گرسنه نبوده‌اند.

Nebo vně nenocoval host, dvéře své pocestnému otvíral jsem.

هیچ غریبه‌ای را نگذاشته‌ام که شب در کوچه بخوابد، بلکه درِ خانهٔ من، همیشه به روی مسافران باز بوده است.

Přikrýval-li jsem jako jiní lidé přestoupení svá, skrývaje v skrýši své nepravost svou?

هیچ‌گاه مثل دیگران سعی نکرده‌ام که از ترسِ سرزنش مردم، گناهان خود را پنهان کنم و خاموش در خانه مانده و بیرون نروم.

A ač bych byl mohl škoditi množství velikému, ale pohanění rodů děsilo mne; protož jsem mlčel, nevycházeje ani ze dveří.

هیچ‌گاه مثل دیگران سعی نکرده‌ام که از ترسِ سرزنش مردم، گناهان خود را پنهان کنم و خاموش در خانه مانده و بیرون نروم.

Ó bych měl toho, kterýž by mne vyslyšel. Ale aj, totoť jest znamení mé: Všemohoucí sám bude odpovídati za mne, a kniha, kterouž sepsal odpůrce můj.

آیا کسی هست که به سخنان من گوش بدهد؟ من قسم می‌خورم که حقیقت را می‌گویم. بگذارید قادر مطلق جواب مرا بگوید، و اتّهاماتی را که علیه من وارد کرده‌اند، نشان بدهد.

Víť Bůh, nenosil-li bych ji na rameni svém, neotočil-li bych ji sobě místo koruny.

من آنها را به گردن می‌گیرم و تاج سر خود می‌سازم.

Počet kroků svých oznámil bych jemu, jako kníže přiblížil bych se k němu.

همهٔ کارهایی را که کرده‌ام، برای او بیان می‌کنم و با سرفرازی در حضور او می‌ایستم.

Jestliže proti mně země má volala, tolikéž i záhonové její plakali,

اگر زمینی را که در آن کشت می‌کنم از مالک اصلی‌اش بزور گرفته باشم،

Jídal-li jsem úrody její bez peněz, a duši držitelů jejich přivodil-li jsem k vzdychání:

و از محصول آن بدون قیمت خورده و باعث قتل مالک آن شده باشم،

Místo pšenice nechť vzejde trní, a místo ječmene koukol. [ (Job 31:41) Skonávají se slova Jobova. ]

در آن زمین به عوض گندم، خار و به جای جو، علف هرزه بروید. سخنان ایّوب پایان گرفت.