Job 32

A když přestali ti tři muži odpovídati Jobovi, proto že se spravedlivý sobě zdál,

آن سه دوست ایّوب دیگر جوابی نداشتند که به او بدهند، زیرا او خودش را بی‌گناه می‌دانست.

Tedy rozpáliv se hněvem Elihu, syn Barachele Buzitského z rodu Syrského, na Joba, rozhněval se, proto že spravedlivější pravil býti duši svou nad Boha.

آنگاه شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از خاندان رام، که در آنجا حاضر بود خشمگین شد، چون ایّوب خود را بی‌گناه می‌دانست و خدا را متّهم می‌کرد.

Ano i na ty tři z přátel jeho roznítil se hněv jeho, proto že nenalézajíce odpovědi, však potupovali Joba.

او همچنین بر آن سه دوست ایّوب خشمگین بود؛ زیرا هرچند جواب درستی نداشتند تا ایّوب را قانع کنند که گناهکار است، او را محکوم می‌ساختند.

Nebo Elihu očekával na Joba a na ně s řečí, proto že starší byli věkem než on.

الیهو تا آن لحظه صبر کرده و به ایّوب جوابی نداده بود، چون دیگران از او بزرگتر بودند.

Ale vida Elihu, že nebylo žádné odpovědi v ústech těch tří mužů, zažhl se v hněvě svém.

ولی وقتی دید که آنها ساکت مانده‌اند، خشمگین شد.

I mluvil Elihu syn Barachele Buzitského, řka: Já jsem nejmladší, vy pak jste starci, pročež ostýchaje se, nesměl jsem vám oznámiti zdání svého.

پس الیهو رشتهٔ سخن را به دست گرفته گفت: چون من جوانتر از شما هستم، بنابراین ترسیدم که اظهار عقیده کنم.

Myslil jsem: Staří mluviti budou, a mnoho let mající v známost uvedou moudrost.

به خود گفتم که شما پیرترید و باید از روی تجربهٔ سالهای عمر خود با حکمت سخن بگویید.

Ale vidím, že Duch Boží v člověku a nadšení Všemohoucího činí lidi rozumné.

امّا این روح خدای قادر مطلق است که به انسان حکمت می‌بخشد،

Slavní ne vždycky jsou moudří, aniž starci vždycky rozumějí soudu.

سن و سال نیست که به ما حکمت می‌آموزد یا کمک می‌کند که بفهمیم چه چیزی درست است.

A protož pravím: Poslouchejte mne, oznámím i já také zdání své.

پس حالا به من گوش بدهید، تا نظر خود را برای شما بیان کنم.

Aj, očekával jsem na slova vaše, poslouchal jsem důvodů vašich dotud, dokudž jste vyhledávali řeči,

من با صبر و دقّت به سخنان و دلایل شما گوش دادم، امّا هیچ‌کدام شما نتوانستید جواب قانع کننده‌ای به ایّوب بدهید و ثابت کنید که او گناهکار است.

A bedlivě vás soudě, spatřil jsem, že žádného není, kdo by Joba přemohl, není z vás žádného, ješto by odpovídal řečem jeho.

من با صبر و دقّت به سخنان و دلایل شما گوش دادم، امّا هیچ‌کدام شما نتوانستید جواب قانع کننده‌ای به ایّوب بدهید و ثابت کنید که او گناهکار است.

Ale díte snad: Nalezli jsme moudrost, Bůh silný stihá jej, ne člověk.

نگویید که ما حکیم هستیم و تنها خدا می‌تواند گناهکار را به‌خاطر گناهش مقصّر بداند.

Odpovím: Ač Job neobracel proti mně řeči, a však slovy vašimi nebudu jemu odpovídati.

ایّوب با شما صحبت می‌کرد نه با من. اگر با من صحبت می‌کرد، طور دیگری به او جواب می‌دادم.

Bojí se, neodpovídají více, zavrhli od sebe slova.

شما دیگر جرأت ندارید که جوابی بدهید یا حرفی بزنید.

Čekal jsem zajisté, však poněvadž nemluví, ale mlčí, a neodpovídají více,

اکنون چون شما سکوت کرده‌اید، من نمی‌توانم خاموش بنشینم و چیزی نگویم.

Odpovím i já také za sebe, oznámím zdání své i já.

من می‌خواهم حرف خود را بزنم و عقیدهٔ خود را بیان کنم،

Nebo pln jsem řečí, těsno ve mně duchu života mého.

زیرا حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

Aj, břicho mé jest jako mest nemající průduchu, jako sudové noví rozpuklo by se.

دل من مثل مَشکِ شراب پُر و نزدیک به ترکیدن است.

Mluviti budu, a vydchnu sobě, otevru rty své, a odpovídati budu.

تا حرف نزنم آرام نمی‌گیرم، پس باید حرف بزنم.

Nebuduť pak šetřiti osoby žádného, a k člověku bez proměňování jména mluviti budu.

من از کسی طرفداری نمی‌کنم و از روی چاپلوسی حرف نمی‌زنم،

Nebo neumím jmen proměňovati, nebo tudíž by mne zachvátil stvořitel můj.

زیرا اگر تملّق و چاپلوسی کنم، خالقم به حیات من خاتمه می‌دهد.