Job 31

pepigi foedus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine
Kua oti taku kawenata ki oku kanohi; kia whakaaroaro ahau hei aha ki te kotiro?
quam enim partem haberet Deus in me desuper et hereditatem Omnipotens de excelsis
He aha ta te Atua wahi e tuwha mai ai i runga? He aha ta te Kaha Rawa taonga tupu i te wahi tiketike?
numquid non perditio est iniquo et alienatio operantibus iniustitiam
He teka ianei he whakangaromanga mo te tangata kino? he whiu mo nga kaimahi o te he?
nonne ipse considerat vias meas et cunctos gressus meos dinumerat
He teka ianei e kitea ana e ia oku ara, e taua ana e ia oku hikoinga katoa?
si ambulavi in vanitate et festinavit in dolo pes meus
Ki te mea i haere ahau i runga i te tekateka noa, a i hohoro toku waewae ki te tinihanga;
adpendat me in statera iusta et sciat Deus simplicitatem meam
Kia paunatia ahau i runga i te pauna tika, kia mohio ai te Atua ki toku tapatahi:
si declinavit gressus meus de via et si secutum est oculos meos cor meum et in manibus meis adhesit macula
Ki te mea i kotiti ke toku hikoinga i te ara, a i whai toku ngakau i oku kanohi; a ki te mea i mau te tongi ki oku ringa;
seram et alius comedat et progenies mea eradicetur
Kati, ko ahau hei whakato, a ma tetahi atu e kai; ae ra, tukua nga hua o taku mara kia hutia atu.
si deceptum est cor meum super mulierem et si ad ostium amici mei insidiatus sum
Ki te mea i whakawairangitia toku ngakau e te wahine, a i whanga ahau i te tatau o toku hoa;
scortum sit alteri uxor mea et super illam incurventur alii
Heoi kia huri paraoa taku wahine ma tetahi atu, kia piko iho ano hoki nga tangata ke ki runga i a ia.
hoc enim nefas est et iniquitas maxima
He kino rawa hoki tera; ae ra, he he e tika ana kia whiua e nga kaiwhakawa:
ignis est usque ad perditionem devorans et omnia eradicans genimina
He ahi hoki tera e kai ana ki te whakangaromanga rawa, poto noa aku hua katoa.
si contempsi subire iudicium cum servo meo et ancillae meae cum disceptarent adversum me
Ki te mea i whakahaweatia e ahau te whakawa a taku pononga tane, a taku pononga wahine, i a raua e totohe ana ki ahau;
quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus et cum quaesierit quid respondebo illi
Ka pehea ra ahau ina whakatika te Atua? He aha taku kupu e whakahoki ai ki a ia ina tae mai ia ki te titiro?
numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est et formavit in vulva unus
He teka ranei na toku kaihanga ia i hanga i roto i te kopu? a nana, na te kotahi, i whai ahua ai maua i roto i te puku?
si negavi quod volebant pauperibus et oculos viduae expectare feci
Ki te mea i kaiponuhia e ahau ta nga rawakore i hiahia ai, a meinga ana e ahau nga kanohi o te pouaru kia pau i te minamina;
si comedi buccellam meam solus et non comedit pupillus ex ea
Ki te mea ranei i kainga taku maramara e toku kotahi, a kihai te pani i kai i tetahi wahi;
quia ab infantia mea crevit mecum miseratio et de utero matris meae egressa est mecum
He mea whakatupu ia naku no toku taitamarikitanga ra ano me te mea ko tona papa ahau: ko te pouaru he mea arahi naku no te kopu ra ano o toku whaea;
si despexi pereuntem eo quod non habuerit indumentum et absque operimento pauperem
Ki te mea i kite ahau i tetahi e tata ana ki te mate, he kore no te kakahu, a kahore he uhi mo te rawakore;
si non benedixerunt mihi latera eius et de velleribus ovium mearum calefactus est
Ki te mea kihai tona hope i whakapai ki ahau, a kihai ia i mahana i nga huruhuru o taku kahui:
si levavi super pupillum manum meam etiam cum viderem me in porta superiorem
Ki te mea i ara toku ringa hei pehi i te pani, i toku kitenga he awina tera moku kei te kuwaha;
umerus meus a iunctura sua cadat et brachium meum cum suis ossibus confringatur
Na kia marere atu toku pokohiwi i roto i te peke, kia whati te takakau o toku ringa.
semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum et pondus eius ferre non potui
Ko te whiu hoki a te Atua taku i wehi ai; kihai hoki i taea e ahau te aha i tona nui.
si putavi aurum robur meum et obrizae dixi fiducia mea
Ki te mea i u toku whakaaro ki te koura, a i mea ahau ki te koura parakore, Ko koe taku e whakawhirinaki atu ai;
si laetatus sum super multis divitiis meis et quia plurima repperit manus mea
Ki te mea i koa ahau ki te maha o oku rawa, a ki te nui o ta toku ringa i whiwhi ai;
si vidi solem cum fulgeret et lunam incedentem clare
Ki te mea i kite ahau i te ra e whiti ana, i te marama ranei e haere ana i tona tiahotanga;
et lactatum est in abscondito cor meum et osculatus sum manum meam ore meo
A ka kumea pukutia atu toku ngakau, ka kihia toku ringa e toku mangai:
quae est iniquitas maxima et negatio contra Deum altissimum
Na he kino tenei hei whiunga ma nga kaiwhakawa: he teka hoki naku ki te Atua i runga.
si gavisus sum ad ruinam eius qui me oderat et exultavi quod invenisset eum malum
Ki te mea i koa ahau ki te whakangaromanga o te tangata i kino ki ahau, i whakaara ake ranei i ahau i te panga o te he ki a ia;
non enim dedi ad peccandum guttur meum ut expeterem maledicens animam eius
Ae, kihai ahau i tuku i toku mangai kia hara, kihai i whai kia kanga tona wairua;
si non dixerunt viri tabernaculi mei quis det de carnibus eius ut saturemur
Ki te mea kahore nga tangata o toku teneti i mea, Tena koa te tangata kihai nei i makona i tona kikokiko?
foris non mansit peregrinus ostium meum viatori patuit
Kihai te manene i moe i waho; i whakatuwheratia ano e ahau oku tatau ki te tangata haere;
si abscondi quasi homo peccatum meum et celavi in sinu meo iniquitatem meam
Ki te mea i pera ahau me Arama, i hipoki i oku he, i huna i toku kino ki roto ki toku uma;
si expavi ad multitudinem nimiam et despectio propinquorum terruit me et non magis tacui nec egressus sum ostium
I wehi hoki ahau i te huihui nui, i mataku ki te whakahawea a nga hapu, a whakarongo kau ana, kihai hoki i puta ki waho
quis mihi tribuat auditorem ut desiderium meum Omnipotens audiat et librum scribat ipse qui iudicat
Aue, me i whakarongo mai tetahi ki ahau! Nana, tenei taku tohu, ma te Kaha Rawa e whakahoki mai he kupu ki ahau; me i ahau noa te pukapuka i tuhituhia e toku hoariri!
ut in umero meo portem illum et circumdem illum quasi coronam mihi
Ina, kua amohia e ahau i runga i toku pokohiwi; kua herea e ahau hei karauna moku.
per singulos gradus meos pronuntiabo illum et quasi principi offeram eum
Kua whakaaturia e ahau ki a ia te maha o oku hikoinga; rite tonu ki ta te rangatira taku whakatata atu ki a ia.
si adversum me terra mea clamat et cum ipsa sulci eius deflent
Ki te tangi taku oneone, he whakahe ki ahau, ki te uru ano ona moa ki te aue,
si fructus eius comedi absque pecunia et animam agricolarum eius adflixi
Ki te mea i kainga e ahau ona hua, he mea kihai i utua, a naku ranei ona ariki i mate ai,
pro frumento oriatur mihi tribulus et pro hordeo spina finita sunt verba Iob
Na, kia riro pu te witi i te tataramoa, te parei i te taru kino. Heoi ano nga korero a Hopa.