Job 30

nunc autem derident me iuniores tempore quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei
Inaianei ia e kataina mai ana ahau e te hunga tamariki rawa i ahau, e te hunga kihai nei ahau i whakaae kia uru o ratou matua ki roto ki nga kuri o taku kahui.
quorum virtus manuum erat mihi pro nihilo et vita ipsa putabantur indigni
Ae ra, hei aha maku te kaha o o ratou ringa? He hanga pirau nei hoki to ratou koroheketanga.
egestate et fame steriles qui rodebant in solitudine squalentes calamitate et miseria
Tupuhi ana ratou i te rawakore, i te hemokai; e ngau ana ratou i te oneone pakapaka, i roto i te pouritanga o te tuhea, o te ururua.
et mandebant herbas et arborum cortices et radix iuniperorum erat cibus eorum
E whawhaki ana ratou i nga marou i roto o nga rakau ririki; a ko nga pakiaka hunipa hei kai ma ratou.
qui de convallibus ista rapientes cum singula repperissent ad ea cum clamore currebant
He mea pei atu ratou i roto i nga tangata; e karangarangatia ana ratou ano he tahae.
in desertis habitabant torrentium et in cavernis terrae vel super glaream
Me noho rawa atu ratou i nga kapiti o nga awaawa, i nga waro o te whenua, i nga kamaka.
qui inter huiuscemodi laetabantur et esse sub sentibus delicias conputabant
Tangi a kaihe ana ratou i roto i nga rakau ririki; huihuia ana ratou ki raro i nga ongaonga.
filii stultorum et ignobilium et in terra penitus non parentes
He tamariki ratou na nga kuware, ae ra, he tamariki na te hunga ingoakore; he hunga i patua atu i runga i te whenua.
nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis proverbium
Inaianei ia kua waiho ahau hei waiata ma ratou, ae, hei whakatauki ma ratou.
abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur
E whakarihariha mai ana ratou ki ahau, e neke rawa atu ana i ahau, a kahore e kaiponuhia e ratou te huware ki toku mata.
faretram enim suam aperuit et adflixit me et frenum posuit in os meum
Kua oti hoki tana aho te wewete e ia, a e whakatupuria kinotia ana ahau e ia, a kua tukua e ratou te paraire i toku aroaro.
ad dexteram orientis calamitatis meae ilico surrexerunt pedes meos subverterunt et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis
I te taha ki matau ka ara te marea; taia ana e ratou oku waewae, a akina ana nga ara o a ratou whakangaromanga ki ahau.
dissipaverunt itinera mea insidiati sunt mihi et praevaluerunt et non fuit qui ferret auxilium
E taka kino ana ratou i toku ara, e whakatupu ana i te he moku, a kahore he hoa mahi mo ratou.
quasi rupto muro et aperta ianua inruerunt super me et ad meas miserias devoluti sunt
Rite tonu ki te wai nui e pakaru mai ana to ratou haerenga mai: i taua whakangaromanga nei, huri mai ana ratou ki runga ki ahau:
redactus sum in nihili abstulisti quasi ventus desiderium meum et velut nubes pertransiit salus mea
Kua tahuri mai nga whakawehi ki ahau, e aru ana ratou i toku whakaaro rangatira ano he hau; ko te whakahauora moku, pahemo ke ana ano he kapua.
nunc autem in memet ipso marcescit anima mea et possident me dies adflictionis
Na inaianei kua maringi toku wairua i roto i ahau: mau pu ahau i nga ra o te tangi.
nocte os meum perforatur doloribus et qui me comedunt non dormiunt
I te po e werohia ana oku wheua i roto i ahau; kahore hoki he okiokinga o nga mamae e ngau nei i ahau.
in multitudine eorum consumitur vestimentum meum et quasi capitio tunicae sic cinxerunt me
He kaha nui no toku mate i ahua ke ai toku kakahu; e awhi nei i ahau, e penei ana me te whiri o toku koti.
conparatus sum luto et adsimilatus favillae et cineri
Kua maka ahau e ia ki te paru, kua rite ahau ki te puehu, ki te pungarehu.
clamo ad te et non exaudis me sto et non respicis me
E tangi ana ahau ki a koe, heoi kahore koe e whakao mai ki ahau; e tu ana, heoi ka titiro kau mai koe ki ahau.
mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi
Kua huri ke, kua kino tau mahi ki ahau: ko te kaha o tou ringa kei te tukino i ahau.
elevasti me et quasi super ventum ponens elisisti me valide
Kua hapainga ake ahau e koe ki te hau, a meinga ana tera e koe hei hoiho moku; a whakamotitia iho ahau e koe i roto i te tupuhi.
scio quia morti tradas me ubi constituta domus est omni viventi
E mohio ana hoki ahau tera ahau e kawea e koe ki te mate, ki te whare hoki i whakaritea mo te hunga ora katoa.
verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam et si corruerint ipse salvabis
E kore ano ia tona ringa e totoro iho ki te urupa; ahakoa hei mate mona ka mea ia ki te karanga, he whakaaro ki enei mea.
flebam quondam super eum qui adflictus erat et conpatiebatur anima mea pauperi
Kihai ianei ahau i tangi ki te tangata he mate nei tona? kihai ranei toku wairua i pouri ki te rawakore?
expectabam bona et venerunt mihi mala praestolabar lucem et eruperunt tenebrae
I ahau i tatari ai ki te pai, heoi kua tae mai te kino; tumanako atu ana ahau ki te marama, heoi kua tae mai te pouri.
interiora mea efferbuerunt absque ulla requie praevenerunt me dies adflictionis
Ko oku whekau, me te mea e koropupu ana, te ata takoto; haukotia mai ana ahau e nga ra o te tangi.
maerens incedebam sine furore consurgens in turba clamavi
E haereere pouri ana ahau, kahore he ra; ko taku whakatikanga ake i roto i te whakaminenga, ka karanga awhina.
frater fui draconum et socius strutionum
Hei teina ahau ki nga tarakona, hei hoa mo nga ruru.
cutis mea denigrata est super me et ossa mea aruerunt prae caumate
Ko toku kiri mangu tonu, e ngahoro ana i ahau, kaia ana oku wheua i te wera.
versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium
No reira i tahuri ke ai taku hapa ki te tangi, me taku okana ki te reo o te hunga e uhunga ana.