Psalms 73

Псалом Асафів. Поправді Бог добрий ізраїлеві, Бог для щиросердих!
به راستی خدا برای قوم اسرائیل و همهٔ کسانی‌که دل پاک دارند، نیکوست.
А я, мало не послизнулися ноги мої, мало не посковзнулися стопи мої,
امّا من، نزدیک بود ایمان خود را از دست بدهم و از راه راست منحرف شوم.
бо лихим я завидував, бачивши спокій безбожних,
زیرا از دیدن موفقیّت اشخاص متکبّر و شریر حسد می‌‌ورزیدم.
бо не мають страждання до смерти своєї, і здорове їхнє тіло,
زیرا که زحمت نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.
на людській роботі нема їх, і разом із іншими людьми не зазнають вони вдарів.
مانند دیگران رنج و زحمت نمی‌کشند و گرفتاری‌های دیگران را هم ندارند.
Тому то пиха їхню шию оздоблює, зодягає їх шата насилля,
بنابراین به غرور آراسته‌اند، و به خشونت ملبّس شده‌اند.
вилазять їм очі від жиру, бажання їхнього серця збулися,
دلهایشان پُر از شرارت است و افکار شرارت‌آمیز در سر خود می‌پرورانند.
сміються й злосливо говорять про утиск, говорять бундючно:
مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای زشت می‌زنند. متکبّرند و در پی آزار دیگران هستند.
свої уста до неба підносять, а їхній язик по землі походжає!...
حرفهای کفرآمیز به ضد خدا می‌زنند، و با گستاخی بر مردم حکمرانی می‌کنند.
Тому то туди Його люди звертаються, і щедро беруть собі воду
بنابراین حتّی قوم خدا از آنها پیروی می‌کنند و آنها را می‌ستایند.
та й кажуть: Хіба Бог те знає, і чи має Всевишній відомість,
آنها می‌گویند: «خدا نمی‌‌داند. خدای متعال از کارهای ما باخبر نمی‌شود.»
як он ті безбожні й безпечні на світі збільшили багатство своє?
مردمان شریر را ببینید! آنها زندگی راحتی دارند و ثروتشان روز به روز زیادتر می‌شود.
Направду, надармо очистив я серце своє, і в невинності вимив руки свої,
من بیهوده خود را پاک نگه داشته و از گناه دوری می‌کنم.
і ввесь день я побитий, і щоранку покараний...
صبح تا شب در زحمت و محنت به سر می‌برم و هر روز سرزنش می‌شوم.
Коли б я сказав: Буду так говорить, як вони, то спроневірився б я поколінню синів Твоїх.
اگر من آن حرفها را زده بودم، در مقابل قوم تو خیانتکار محسوب می‌شدم.
і роздумував я, щоб пізнати оте, та трудне воно в очах моїх,
من کوشش کردم که این موضوع را بفهمم، امّا فکرم به جایی نرسید.
аж прийшов я в Божу святиню, і кінець їхній побачив:
تا آن که به معبد بزرگ تو رفتم، آنگاه فهمیدم که چه سرنوشت بدی در انتظار شریران است.
направду, Ти їх на слизькому поставив, на спустошення кинув Ти їх!
تو آنها را در پرتگاهی لغزنده قرار خواهی داد تا بیفتند و نابود شوند.
Як вони в одній хвилі спустошені, згинули, пощезали від страхів!
آنها در لحظه‌ای نابود می‌گردند و عاقبتی هولناک خواهند داشت.
Немов сном по обудженні, Господи, образом їхнім погордиш, мов сном по обудженні!
آنها مانند خوابی هستند که صبح فراموش می‌شود. هنگامی‌که تو ای خداوند برخیزی آنان محو می‌گردند.
Бо болить моє серце, і в нутрі моїм коле,
زمانی که روح من افسرده و دلم شکسته بود،
а я немов бидло й не знаю, я перед Тобою худобою став!...
احمق و نادان بودم و در حضور تو مانند حیوانی بی‌شعور رفتار کردم!
Та я завжди з Тобою, Ти держиш мене за правицю,
با این وجود، همیشه به تو نزدیک بودم و تو پیوسته دست مرا گرفته‌ای.
Ти Своєю порадою водиш мене, і потому до слави Ти візьмеш мене!
تو مرا طبق خواست خود هدایت می‌کنی، و سرانجام مرا با احترام در پیشگاه خود می‌پذیری.
Хто є мені на небесах, окрім Тебе? А я при Тобі на землі не бажаю нічого!
در آسمان غیراز تو کسی را ندارم و بر روی زمین هم جز تو، چیزی نمی‌خواهم.
Гине тіло моє й моє серце, та Бог скеля серця мого й моя доля навіки,
هر چند بدنم فرسوده و فکرم ضعیف گردد، امّا خداوند قوّت قلب و همه‌چیز من است.
бо погинуть ось ті, хто бокує від Тебе, понищиш Ти кожного, хто відступить від Тебе!
کسانی‌که از تو دور می‌شوند، هلاک خواهند گردید. آنهایی را که به تو وفادار نیستند، نابود خواهی كرد.
А я, близькість Бога для мене добро, на Владику, на Господа свою певність складаю, щоб звіщати про всі Твої чини!
امّا برای من چقدر خوب است که همیشه به خدا نزدیک باشم. به خداوند متعال پناه می‌برم و تمام کارهای او را اعلام می‌کنم.