Psalms 73

Псалом Асафів. Поправді Бог добрий ізраїлеві, Бог для щиросердих!

Žalm Azafovi. Jistě žeť jest Bůh dobrý Izraelovi, těm, kteříž jsou čistého srdce.

А я, мало не послизнулися ноги мої, мало не посковзнулися стопи мої,

Ale nohy mé téměř se byly ušinuly, o málo, že by byli sklouzli krokové moji,

бо лихим я завидував, бачивши спокій безбожних,

Když jsem horlil proti bláznivým, vida štěstí nešlechetných.

бо не мають страждання до смерти своєї, і здорове їхнє тіло,

Nebo nebývají vázáni až k smrti, ale zůstává v cele síla jejich.

на людській роботі нема їх, і разом із іншими людьми не зазнають вони вдарів.

V práci lidské nejsou, a s lidmi trestáni nebývají.

Тому то пиха їхню шию оздоблює, зодягає їх шата насилля,

Protož otočeni jsou pýchou jako halží, a ukrutností jako rouchem ozdobným přiodíni.

вилазять їм очі від жиру, бажання їхнього серця збулися,

Vysedlo tukem oko jejich; majíce hojnost nad pomyšlení srdce,

сміються й злосливо говорять про утиск, говорять бундючно:

Rozpustilí jsou, a mluví zlostně, o nátisku velmi pyšně mluví.

свої уста до неба підносять, а їхній язик по землі походжає!...

Stavějí proti nebi ústa svá, a jazyk jejich po zemi se vozí.

Тому то туди Його люди звертаються, і щедро беруть собі воду

A protož na to přichází lid jeho, když se jim vody až do vrchu nalívá,

та й кажуть: Хіба Бог те знає, і чи має Всевишній відомість,

Že říkají: Jakť má o tom věděti Bůh silný? Aneb zdaž jest to známé Nejvyššímu?

як он ті безбожні й безпечні на світі збільшили багатство своє?

Nebo aj, ti bezbožní jsouce, mají pokoj v světě, a dosahují zboží.

Направду, надармо очистив я серце своє, і в невинності вимив руки свої,

Nadarmo tedy v čistotě chovám srdce své, a v nevinnosti ruce své umývám.

і ввесь день я побитий, і щоранку покараний...

Poněvadž každý den trestán bývám, a kázeň přichází na mne každého jitra.

Коли б я сказав: Буду так говорить, як вони, то спроневірився б я поколінню синів Твоїх.

Řeknu-li: Vypravovati budu věci takové, hle, rodina synů tvých dí, že jsem jim křiv.

і роздумував я, щоб пізнати оте, та трудне воно в очах моїх,

Chtěl jsem to rozumem vystihnouti, ale vidělo mi se pracno.

аж прийшов я в Божу святиню, і кінець їхній побачив:

Až jsem všel do svatyní Boha silného, tu jsem srozuměl poslední věci jejich.

направду, Ти їх на слизькому поставив, на спустошення кинув Ти їх!

Jistě že jsi je na místech plzkých postavil, a uvržeš je v spustliny.

Як вони в одній хвилі спустошені, згинули, пощезали від страхів!

Aj, jakť přicházejí na spuštění jako v okamžení! Mizejí a hynou hrůzami,

Немов сном по обудженні, Господи, образом їхнім погордиш, мов сном по обудженні!

Jako snové tomu, kdož procítí; Pane, když je probudíš, obraz ten jejich za nic položíš.

Бо болить моє серце, і в нутрі моїм коле,

Když zhořklo srdce mé, a ledví má bodena byla,

а я немов бидло й не знаю, я перед Тобою худобою став!...

Nesmyslný jsem byl, aniž jsem co znal, jako hovádko byl jsem před tebou.

Та я завжди з Тобою, Ти держиш мене за правицю,

A však vždycky jsem byl s tebou, nebo jsi mne ujal za mou pravici.

Ти Своєю порадою водиш мене, і потому до слави Ти візьмеш мене!

Podlé rady své veď mne, a potom v slávu přijmeš mne.

Хто є мені на небесах, окрім Тебе? А я при Тобі на землі не бажаю нічого!

Kohož bych měl na nebi? A mimo tebe v žádném líbosti nemám na zemi.

Гине тіло моє й моє серце, та Бог скеля серця мого й моя доля навіки,

Ač tělo i srdce mé hyne, skála srdce mého, a díl můj Bůh jest na věky.

бо погинуть ось ті, хто бокує від Тебе, понищиш Ти кожного, хто відступить від Тебе!

Nebo aj, ti, kteříž se vzdalují tebe, zahynou; vytínáš ty, kteříž cizoloží odcházením od tebe.

А я, близькість Бога для мене добро, на Владику, на Господа свою певність складаю, щоб звіщати про всі Твої чини!

Ale mně nejlépe jest přídržeti se Boha; pročež skládám v Panovníku Hospodinu doufání své, abych vypravoval všecky skutky jeho.