Proverbs 15

Η γλυκεια αποκρισις καταπραυνει θυμον αλλ ο λυπηρος λογος διεγειρει οργην.

responsio mollis frangit iram sermo durus suscitat furorem

Η γλωσσα των σοφων καλλωπιζει την γνωσιν το στομα δε των αφρονων εξερευγεται μωριαν.

lingua sapientium ornat scientiam os fatuorum ebullit stultitiam

Οι οφθαλμοι του Κυριου ειναι εν παντι τοπω, παρατηρουντες κακους και αγαθους.

in omni loco oculi Domini contemplantur malos et bonos

Η υγιαινουσα γλωσσα ειναι δενδρον ζωης η δε διεστραμμενη, συντριψις εις το πνευμα.

lingua placabilis lignum vitae quae inmoderata est conteret spiritum

Ο αφρων καταφρονει την διδασκαλιαν του πατρος αυτου ο δε φυλαττων ελεγχον ειναι φρονιμος.

stultus inridet disciplinam patris sui qui autem custodit increpationes astutior fiet

Εν τω οικω του δικαιου ειναι θησαυρος πολυς εις δε το εισοδημα του ασεβους διασκορπισμος.

domus iusti plurima fortitudo et in fructibus impii conturbatur

Τα χειλη των σοφων διαδιδουσι γνωσιν αλλ η καρδια των αφρονων δεν ειναι ουτως.

labia sapientium disseminabunt scientiam cor stultorum dissimile erit

Η θυσια των ασεβων ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον αλλ η δεησις των ευθεων ευπροσδεκτος εις αυτον.

victimae impiorum abominabiles Domino vota iustorum placabilia

Βδελυγμα ειναι εις τον Κυριον η οδος του ασεβους αγαπα δε τον θηρευοντα την δικαιοσυνην.

abominatio est Domino via impii qui sequitur iustitiam diligetur ab eo

Η διδασκαλια ειναι δυσαρεστος εις τον εγκαταλειποντα την οδον ο μισων τον ελεγχον θελει τελευτησει.

doctrina mala deserenti viam qui increpationes odit morietur

Ο αδης και η απωλεια ειναι εμπροσθεν του Κυριου ποσω μαλλον αι καρδιαι των υιων των ανθρωπων;

infernus et perditio coram Domino quanto magis corda filiorum hominum

Ο χλευαστης δεν αγαπα τον ελεγχοντα αυτον, ουδε θελει υπαγει προς τους σοφους.

non amat pestilens eum qui se corripit nec ad sapientes graditur

Καρδια ευφραινομενη ιλαρυνει το προσωπον υπο δε της λυπης της καρδιας καταθλιβεται το πνευμα.

cor gaudens exhilarat faciem in maerore animi deicitur spiritus

Η καρδια του συνετου ζητει γνωσιν το δε στομα των αφρονων βοσκει μωριαν.

cor sapientis quaerit doctrinam et os stultorum pascetur inperitia

Πασαι αι ημεραι του τεθλιμμενου ειναι κακαι ο δε ευφραινομενος την καρδιαν εχει ευωχιαν παντοτεινην.

omnes dies pauperis mali secura mens quasi iuge convivium

Καλητερον το ολιγον εν φοβω Κυριου, παρα θησαυροι πολλοι και ταραχη εν αυτοις.

melius est parum cum timore Domini quam thesauri magni et insatiabiles

Καλητερον ξενισμος λαχανων μετα αγαπης, παρα μοσχος σιτευτος μετα μισους.

melius est vocare ad holera cum caritate quam ad vitulum saginatum cum odio

Ο θυμωδης ανθρωπος διεγειρει μαχας ο δε μακροθυμος καταπαυει εριδας.

vir iracundus provocat rixas qui patiens est mitigat suscitatas

Η οδος του οκνηρου ειναι ως πεφραγμενη απο ακανθας αλλ η οδος των ευθεων ειναι εξωμαλισμενη.

iter pigrorum quasi sepes spinarum via iustorum absque offendiculo

Υιος σοφος ευφραινει πατερα ο δε μωρος ανθρωπος καταφρονει την μητερα αυτου.

filius sapiens laetificat patrem et stultus homo despicit matrem suam

Η μωρια ειναι χαρα εις τον ενδεη φρενων ο δε συνετος ανθρωπος περιπατει ορθως.

stultitia gaudium stulto et vir prudens dirigit gressus

Οπου συμβουλιον δεν υπαρχει, οι σκοποι ματαιονονται εν δε τω πληθει των συμβουλων στερεονονται.

dissipantur cogitationes ubi non est consilium ubi vero plures sunt consiliarii confirmantur

Χαρα εις τον ανθρωπον δια την αποκρισιν του στοματος αυτου, και λογος εν καιρω, ποσον καλος ειναι.

laetatur homo in sententia oris sui et sermo oportunus est optimus

Η οδος της ζωης εις τον συνετον ειναι προς τα ανω, δια να εκκλινη απο του αδου κατω.

semita vitae super eruditum ut declinet de inferno novissimo

Ο Κυριος καταστρεφει τον οικον των υπερηφανων στερεονει δε το οριον της χηρας.

domum superborum demolietur Dominus et firmos facit terminos viduae

Οι λογισμοι του πονηρου ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον των δε καθαρων οι λογοι ευαρεστοι.

abominatio Domini cogitationes malae et purus sermo pulcherrimus

Ο δωροληπτης ταραττει τον οικον αυτου αλλ οστις μισει τα δωρα θελει ζησει.

conturbat domum suam qui sectatur avaritiam qui autem odit munera vivet

Η καρδια του δικαιου προμελετα δια να αποκριθη το δε στομα των ασεβων εξερευγεται κακα.

mens iusti meditatur oboedientiam os impiorum redundat malis

Ο Κυριος ειναι μακραν απο των ασεβων εισακουει δε της δεησεως των δικαιων.

longe est Dominus ab impiis et orationes iustorum exaudiet

Το φως των οφθαλμων ευφραινει την καρδιαν και η καλη φημη παχυνει τα οστα.

lux oculorum laetificat animam fama bona inpinguat ossa

Το ωτιον, το οποιον ακουει τον ελεγχον της ζωης, διατριβει μεταξυ των σοφων.

auris quae audit increpationes vitae in medio sapientium commorabitur

Οστις απωθει την διδασκαλιαν, αποστρεφεται την ψυχην αυτου αλλ οστις ακουει τον ελεγχον, αποκτα συνεσιν.

qui abicit disciplinam despicit animam suam qui adquiescit increpationibus possessor est cordis

Ο φοβος του Κυριου ειναι διδασκαλια σοφιας και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης.

timor Domini disciplina sapientiae et gloriam praecedit humilitas