Proverbs 16

Του ανθρωπου ειναι αι προπαρασκευαι της καρδιας παρα δε του Κυριου η αποκρισις της γλωσσης.

Při člověku bývá spořádání myšlení, ale od Hospodina jest řeč jazyka.

Πασαι αι οδοι του ανθρωπου φαινονται ορθαι εις τους οφθαλμους αυτου πλην ο Κυριος σταθμιζει τα πνευματα.

Všecky cesty člověka čisté se jemu zdají, ale kterýž zpytuje duchy, Hospodin jest.

Αφιερονε τα εργα σου εις τον Κυριον, και αι βουλαι σου θελουσι στερεωθη.

Uval na Hospodina činy své, a budou upevněna předsevzetí tvá.

Ο Κυριος εκαμε τα παντα δι εαυτον, ετι και τον ασεβη δια την ημεραν την κακην.

Hospodin všecko učinil pro sebe samého, také i bezbožného ke dni zlému.

Βδελυγμα εις τον Κυριον ειναι πας υψηλοκαρδιος και χειρ με χειρα αν συναπτηται, δεν θελει μενει ατιμωρητος.

Ohavností jest Hospodinu každý pyšného srdce; by sobě na pomoc i jiné přivzal, neujde pomsty.

Δια χαριτος και αληθειας καθαριζεται η ανομια και δια του φοβου του Κυριου εκκλινουσιν οι ανθρωποι απο του κακου.

Milosrdenstvím a pravdou očištěna bývá nepravost, a v bázni Hospodinově uchází se zlého.

Οταν ο Κυριος αρεσκηται εις τας οδους του ανθρωπου, και τους εχθρους αυτου ειρηνευει μετ αυτου.

Když se líbí Hospodinu cesty člověka, také i nepřátely jeho spokojuje k němu.

Καλητερον ολιγον μετα δικαιοσυνης, παρα εισοδηματα μεγαλα μετα αδικιας.

Lepší jest maličko s spravedlností, než množství důchodů nespravedlivých.

Η καρδια του ανθρωπου βουλευεται την οδον αυτου αλλ ο Κυριος διευθυνει τα βηματα αυτου.

Srdce člověka přemýšlí o cestě své, ale Hospodin spravuje kroky jeho.

Χρησμος ειναι εις τα χειλη του βασιλεως το στομα αυτου δεν σφαλλει εν τη κρισει.

Rozhodnutí jest ve rtech královských, v soudu neuchylují se ústa jeho.

Δικαια σταθμη και πλαστιγξ ειναι του Κυριου παντα τα ζυγια του σακκιου ειναι εργου αυτου.

Váha a závaží jsou úsudek Hospodinův, a všecka závaží v pytlíku jeho nařízení.

Βδελυγμα ειναι εις τους βασιλεις να πραττωσιν ανομιαν διοτι ο θρονος στερεονεται μετα της δικαιοσυνης.

Ohavností jest králům činiti bezbožně; nebo spravedlností upevňován bývá trůn.

Τα δικαια χειλη ειναι ευπροσδεκτα εις τους βασιλεις, και αγαπωσι τον λαλουντα ορθα.

Rtové spravedliví líbezní jsou králům, a ty, kteříž upřímě mluví, milují.

Θυμος βασιλεως ειναι αγγελος θανατου αλλ ο σοφος ανθρωπος καταπραυνει αυτον.

Rozhněvání královo jistý posel smrti, ale muž moudrý ukrotí je.

Εις το φως του προσωπου του βασιλεως ειναι ζωη και η ευνοια αυτου ειναι ως νεφος οψιμου βροχης.

V jasné tváři královské jest život, a přívětivost jeho jako oblak s deštěm jarním.

Ποσον καλητερα ειναι η αποκτησις της σοφιας παρα το χρυσιον και προκριτωτερα η αποκτησις της συνεσεως παρα το αργυριον

Mnohem lépe jest nabyti moudrosti než zlata nejčistšího, a nabyti rozumnosti lépe než stříbra.

Η οδος των ευθεων ειναι να εκκλινωσιν απο του κακου οστις φυλαττει την οδον αυτου, διατηρει την ψυχην αυτου.

Cesta upřímých jest odstoupiti od zlého; ostříhá duše své ten, kdož ostříhá cesty své.

Η υπερηφανια προηγειται του ολεθρου, και υψηλοφροσυνη του πνευματος προηγειται της πτωσεως.

Před setřením bývá pýcha, a před pádem pozdvižení ducha.

Καλητερον να ηναι τις ταπεινοφρων μετα των ταπεινων, παρα να μοιραζη λαφυρα μετα των υπερηφανων.

Lépe jest poníženého duchu býti s pokornými, než děliti kořist s pyšnými.

Ο συνετος εις τα πραγματα θελει ευρει καλον και ο ελπιζων επι τον Κυριον ειναι μακαριος.

Ten, kdož pozoruje slova, nalézá dobré; a kdož doufá v Hospodina, blahoslavený jest.

Ο σοφος την καρδιαν θελει ονομαζεσθαι φρονιμος και η γλυκυτης των χειλεων προσθετει μαθησιν.

Ten, kdož jest moudrého srdce, slove rozumný, a sladkost rtů přidává naučení.

Η συνεσις ειναι πηγη ζωης εις τον εχοντα αυτην η δε παιδεια των αφρονων μωρια.

Rozumnost těm, kdož ji mají, jest pramen života, ale umění bláznů jest bláznovství.

Η καρδια του σοφου συνετιζει το στομα αυτου, και εις τα χειλη αυτου προσθετει μαθησιν.

Srdce moudrého rozumně spravuje ústa svá, tak že rty svými přidává naučení.

Κηρηθρα μελιτος οι ευαρεστοι λογοι γλυκυτης εις την ψυχην και ιασις εις τα οστα.

Plást medu jsou řeči utěšené, sladkost duši, a lékařství kostem.

Υπαρχει οδος ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης ειναι οδοι θανατου.

Cesta zdá se přímá člověku, ale dokonání její jistá cesta smrti.

Ο εργαζομενος εργαζεται δι εαυτον διοτι το στομα αυτου αναγκαζει αυτον.

Člověk pracovitý pracuje sobě, nebo ponoukají ho ústa jeho.

Ο αχρειος ανθρωπος σκαπτει κακον και εις τα χειλη αυτου ειναι ως πυρ καιον.

Muž nešlechetný vykopává zlé, v jehožto rtech jako oheň spalující.

Ο διεστραμμενος ανθρωπος διασπειρει εριδας και ο ψιθυριστης διαχωριζει τους στενωτερους φιλους.

Muž převrácený rozsívá sváry, a klevetník rozlučuje přátely.

Ο βιαιος ανθρωπος αποπλανα τον πλησιον αυτου και φερει αυτον εις οδον ουχι καλην

Muž ukrutný přeluzuje bližního svého, a uvodí jej na cestu nedobrou.

Κλειων τους οφθαλμους αυτου μηχαναται διεστραμμενα δαγκανων τα χειλη αυτου εκτελει το κακον.

Zamhuřuje oči své, smýšleje věci převrácené, a zmítaje pysky svými, vykonává zlé.

Η πολια ειναι στεφανος δοξης, ευρισκομενη εν τη οδω της δικαιοσυνης.

Koruna ozdobná jsou šediny na cestě spravedlnosti se nalézající.

Καλητερος ο μακροθυμος παρα τον δυνατον και ο εξουσιαζων το πνευμα αυτου παρα τον εκπορθουντα πολιν.

Lepší jest zpozdilý k hněvu než silný rek, a kdož panuje nad myslí svou nežli ten, kterýž dobyl města.

Ο κληρος ριπτεται εις την καλπην ολη ομως η κρισις αυτου ειναι παρα Κυριου.

Do klínu umítán bývá los, ale od Hospodina všecko řízení jeho.