Job 31

“Gözlerimle antlaşma yaptım Şehvetle bir kıza bakmamak için.

با چشمان خود پیمان بستم که به هیچ دختری با نظر شهوت نگاه نکنم.

Çünkü insanın yukarıdan, Tanrı’dan payı nedir, Yücelerden, Her Şeye Gücü Yeten’den mirası ne?

چون می‌دانم که خدای قادر مطلق چه بلایی بر سر چنین افرادی می‌آورد.

Kötüler için felaket, Haksızlık yapanlar için bela değil mi?

او بر سر مردم شریر و بدکار از آسمان بلا و مصیبت نازل می‌کند.

Yürüdüğüm yolları görmüyor mu, Attığım her adımı saymıyor mu?

او هر کاری که می‌کنم و هر قدمی که برمی‌دارم، می‌بیند.

“Eğer yalan yolunda yürüdümse, Ayağım hileye seğirttiyse,

من هرگز به راه غلط نرفته‌ام و کسی را فریب نداده‌ام.

–Tanrı beni doğru teraziyle tartsın, Kusursuz olduğumu görsün–

می‌خواهم خدا خودش مرا با ترازوی عدالت بسنجد تا بی‌گناهی من ثابت شود.

Adımım yoldan saptıysa, Yüreğim gözümü izlediyse, Ellerim pisliğe bulaştıysa,

اگر از راه راست منحرف شده باشم، یا دلم دنبال آنچه که چشمم خواسته است، رفته باشد و یا دستم به گناه آلوده شده باشد،

Ektiğimi başkaları yesin, Ekinlerim kökünden sökülsün.

آن وقت چیزی را که کاشته‌ام، دیگران بخورند و همهٔ محصولات من از ریشه کنده شوند.

“Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam, Komşumun kapısında pusuya yattıysam,

اگر دلم فریفتهٔ زن مرد دیگری شده باشد، یا در کمین زن همسایه باشم،

Karım başkasının buğdayını öğütsün, Onunla başka erkekler yatsın.

پس زن من هم، کنیز مرد دیگری شود. دیگران با او همبستر شوند.

Çünkü bu utanç verici, Yargılanması gereken bir suç olurdu.

زیرا این کار جنایت است و عامل آن سزاوار مجازات می‌باشد

Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o, Bütün ürünümü kökünden kavururdu.

و مثل آتشِ سوزانِ دنیای مردگان می‌تواند همه‌چیز مرا از بین ببرد و محصول مرا ریشه‌کن سازد.

“Benimle ters düştüklerinde Kölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,

اگر شکایت کنیز و غلام خود را علیه خود نشنیده و با آنها از روی انصاف رفتار نکرده باشم،

Tanrı yargıladığında ne yaparım? Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?

چطور می‌توانم با خدا روبه‌رو شوم و وقتی‌که از من بازخواست کند، چه جوابی می‌توانم به او بدهم.

Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? Rahimde bize biçim veren O değil mi?

زیرا همان خدایی که مرا آفریده، کنیز و غلام مرا هم خلق کرده است.

“Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse, Dul kadının umudunu kırdımsa,

از کمک به مردم مسکین خودداری نکرده‌ام، بیوه زنی را در حال بیچارگی ترک نکرده‌ام،

Ekmeğimi yalnız yedim, Öksüzle paylaşmadımsa,

نان خود را به تنهایی نخورده‌ام و آن را همیشه با یتیمان گرسنه قسمت کرده

Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse, Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,

و در سراسر عمر خود برای آنها مثل پدری غمخوار بودم و از کودکی، راهنمای بیوه‌زنان بوده‌ام.

Giysisi olmadığı için can çekişen birini Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,

اگر می‌دیدم که کسی لباس ندارد و از سرما در خطر است و یا شخص مسکینی برهنه به سر می‌برد،

Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam, O da içinden beni kutsamadıysa,

از پشم گوسفندانم لباس می‌دوختم و به او می‌دادم تا از سردی هوا در امان بوده، از صمیم دل برای من دعا کند و من برکت ببینم.

Mahkemede sözümün geçtiğini bilerek Öksüze el kaldırdımsa,

اگر به‌خاطر اینکه در دادگاه نفوذ دارم، حق یتیمی را پایمال کرده باشم،

Kolum omuzumdan düşsün, Kol kemiğim kırılsın.

بازوی من از شانه قطع شود و دستم بشکند.

Çünkü Tanrı’dan gelecek beladan korkarım, O’nun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.

چون من از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم هرگز جرأت نمی‌کردم که به چنین کاری دست بزنم.

“Eğer umudumu altına bağladımsa, Saf altına, ‘Güvencim sensin’ dedimse,

به طلا و نقره اعتماد و اتّکا نداشته‌ام

Servetim çok, Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,

و ثروت زیاد مایهٔ خوشی من نبوده است.

Işıldayan güneşe, Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,

به آفتاب تابان و مهتاب درخشان دل نبسته‌ام.

İçimden ayartıldımsa, Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,

آنها را نپرستیده و از دور نبوسیده‌ام.

Bu da yargılanacak bir suç olurdu, Çünkü yücelerdeki Tanrı’yı yadsımış olurdum.

زیرا این کار هم گناه است و اگر آن کار را می‌کردم، مستوجب مجازات می‌بودم، چون با این کار، خدای متعال را منکر می‌شدم.

“Eğer düşmanımın yıkımına sevindim, Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,

هرگز از مصیبت دشمنان شاد نشده‌ام و از بلایی که بر سرشان آمده است، خوشحال نبوده‌ام.

–Kimsenin canına lanet ederek Ağzımın günah işlemesine izin vermedim–

زبان خود را از گناه بازداشته و برای آنها دعای بد نکرده‌ام.

Evimdeki insanlar, ‘Eyüp’ün verdiği etle Karnını doyurmayan var mı?’ diye sormadıysa,

آنهایی که برای من کار می‌کنند هرگز گرسنه نبوده‌اند.

–Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi, Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı–

هیچ غریبه‌ای را نگذاشته‌ام که شب در کوچه بخوابد، بلکه درِ خانهٔ من، همیشه به روی مسافران باز بوده است.

Kalabalıktan çok korktuğum, Boyların aşağılamasından yıldığım, Susup dışarı çıkmadığım için Suçumu bağrımda gizleyip Adem gibi isyanımı örttümse,

هیچ‌گاه مثل دیگران سعی نکرده‌ام که از ترسِ سرزنش مردم، گناهان خود را پنهان کنم و خاموش در خانه مانده و بیرون نروم.

Kalabalıktan çok korktuğum, Boyların aşağılamasından yıldığım, Susup dışarı çıkmadığım için Suçumu bağrımda gizleyip Adem gibi isyanımı örttümse,

هیچ‌گاه مثل دیگران سعی نکرده‌ام که از ترسِ سرزنش مردم، گناهان خود را پنهان کنم و خاموش در خانه مانده و بیرون نروم.

-“Keşke beni dinleyen biri olsa! İşte savunmamı imzalıyorum, Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin! Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,

آیا کسی هست که به سخنان من گوش بدهد؟ من قسم می‌خورم که حقیقت را می‌گویم. بگذارید قادر مطلق جواب مرا بگوید، و اتّهاماتی را که علیه من وارد کرده‌اند، نشان بدهد.

Kuşkusuz onu omuzumda taşır, Taç gibi başıma koyardım.

من آنها را به گردن می‌گیرم و تاج سر خود می‌سازم.

Attığım her adımı ona bildirir, Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.–

همهٔ کارهایی را که کرده‌ام، برای او بیان می‌کنم و با سرفرازی در حضور او می‌ایستم.

“Toprağım bana feryat ediyorsa, Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,

اگر زمینی را که در آن کشت می‌کنم از مالک اصلی‌اش بزور گرفته باشم،

Ürününü para ödemeden yedimse Ya da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,

و از محصول آن بدون قیمت خورده و باعث قتل مالک آن شده باشم،

Orada buğday yerine diken, Arpa yerine delice bitsin.” Eyüp’ün konuşması sona erdi.

در آن زمین به عوض گندم، خار و به جای جو، علف هرزه بروید. سخنان ایّوب پایان گرفت.