Psalms 107

[] RAB’be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
Böyle desin RAB’bin kurtardıkları, Düşman pençesinden özgür kıldıkları,
Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
Doğudan, batıdan, kuzeyden, güneyden, Bütün ülkelerden topladıkları.
Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
Issız çöllerde dolaştılar, Yerleşecekleri kente giden bir yol bulamadılar.
Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
Aç, susuz, Sefil oldular.
Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
O zaman sıkıntı içinde RAB’be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek, Onlara doğru yolda öncülük etti.
Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
Şükretsinler RAB’be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir, Aç canı iyiliklerle doyurur.
Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
Çünkü Tanrı’nın buyruklarına karşı çıkmışlardı, Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesi’nin öğüdünü.
Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti, Çöktüler, yardım eden olmadı.
Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
O zaman sıkıntı içinde RAB’be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden;
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan, Kopardı zincirlerini.
Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
Şükretsinler RAB’be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Çünkü tunç kapıları kırdı, Demir kapı kollarını parçaladı O.
Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
Cezalarını buldu aptallar, Suçları, isyanları yüzünden.
La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden, Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.
Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
O zaman sıkıntı içinde RAB’be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Sözünü gönderip iyileştirdi onları, Kurtardı ölüm çukurundan.
Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
Şükretsinler RAB’be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Şükran kurbanları sunsunlar Ve sevinç çığlıklarıyla duyursunlar O’nun yaptıklarını!
Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
Gemilerle denize açılanlar, Okyanuslarda iş yapanlar,
Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
RAB’bin işlerini, Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.
Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu, Dalgalar şaha kalktı.
Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
Göklere yükselip diplere indi gemiler, Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
Sarhoş gibi sallanıp sendelediler, Ustalıkları işe yaramadı.
Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
O zaman sıkıntı içinde RAB’be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
Fırtınayı limanlığa çevirdi, Yatıştı dalgalar;
Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
Rahatlayınca sevindiler, Diledikleri limana götürdü RAB onları.
Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
Şükretsinler RAB’be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Yüceltsinler O’nu halk topluluğunda, Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.
Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
Irmakları çöle çevirir, Pınarları kurak toprağa,
Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
Verimli toprağı çorak alana, Orada yaşayanların kötülüğü yüzünden.
Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
Çölü su birikintisine çevirir, Kuru toprağı pınara.
Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
Açları yerleştirir oraya; Oturacak bir kent kursunlar,
Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
Tarlalar ekip bağlar diksinler, Bol ürün alsınlar diye.
Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
RAB’bin kutsamasıyla, Çoğaldılar alabildiğine, Eksiltmedi hayvanlarını.
Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
Sonra azaldılar, alçaldılar, Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.
Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
[] RAB rezalet saçtı soylular üzerine, Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırdı onları.
Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
Ama yoksulu sefaletten kurtardı, Davar sürüsü gibi çoğalttı ailelerini.
Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
Doğru insanlar görüp sevinecek, Kötülerse ağzını kapayacak.
La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
Aklı olan bunları göz önünde tutsun, RAB’bin sevgisini dikkate alsın.
Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.