Psalms 106

[] Övgüler sunun, RAB’be! RAB’be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.

Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

RAB’bin büyük işlerini kim anlatabilir, Kim O’na yeterince övgü sunabilir?

Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

Ne mutlu adalete uyanlara, Sürekli doğru olanı yapanlara!

Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni, Onları kurtardığında ilgilen benimle.

Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim, Ulusunun sevincini, Kendi halkının kıvancını paylaşayım.

Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

Atalarımız gibi biz de günah işledik, Suç işledik, kötülük ettik.

Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

[] Atalarımız Mısır’dayken Yaptığın harikaları anlamadı, Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı, Denizde, Kamış Denizi’nde başkaldırdılar.

Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

Buna karşın RAB gücünü göstermek için, Adı uğruna kurtardı onları.

Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

[] Kamış Denizi’ni azarladı, kurudu deniz, Yürüdüler enginde O’nun öncülüğünde, Çölde yürür gibi.

Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları, Düşmanlarının pençesinden kurtardı.

Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

Sular yuttu hasımlarını, Hiçbiri kurtulmadı.

Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

[] O zaman atalarımız O’nun sözlerine inandılar, Ezgiler söyleyerek O’nu övdüler.

Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

Ne var ki, RAB’bin yaptıklarını çabucak unuttular, Öğüt vermesini beklemediler.

Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

[] Özlemle kıvrandılar çölde, Tanrı’yı denediler ıssız yerlerde.

Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

Tanrı onlara istediklerini verdi, Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.

Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

[] Onlar ordugahlarında Musa’yı, RAB’bin kutsal kulu Harun’u kıskanınca,

Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

Yer yarıldı ve Datan’ı yuttu, Aviram’la yandaşlarının üzerine kapandı.

Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

Ateş kavurdu onları izleyenleri, Alev yaktı kötüleri.

Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

[] Bir buzağı heykeli yaptılar Horev’de, Dökme bir puta tapındılar.

Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

Tanrı’nın yüceliğini, Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler.

Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı’yı, Mısır’da yaptığı büyük işleri,

Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

Ham ülkesinde yarattığı harikaları, Kamış Denizi kıyısında yaptığı müthiş işleri.

Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı, Ama seçkin kulu Musa O’nun önündeki gedikte durarak, Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O’nu.

Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

[] Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi, Tanrı’nın verdiği söze inanmadılar.

Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

Çadırlarında söylendiler, Dinlemediler RAB’bin sesini.

Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

[] Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.

Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

[] Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.

Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

[] Sonra Baal-Peor’a bel bağladılar, Ölülere sunulan kurbanları yediler.

Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

Öfkelendirdiler RAB’bi yaptıklarıyla, Salgın hastalık çıktı aralarında.

Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

Ama Pinehas kalkıp araya girdi, Felaketi önledi.

Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

Bu doğruluk sayıldı ona, Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.

Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

[] Yine RAB’bi öfkelendirdiler Meriva suları yanında, Musa’nın başına dert açıldı onlar yüzünden;

Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

Çünkü onu sinirlendirdiler, O da düşünmeden konuştu.

Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

[] RAB’bin onlara buyurduğu gibi Yok etmediler halkları,

Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

Tersine öteki uluslara karıştılar, Onların törelerini öğrendiler.

Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

Putlarına taptılar, Bu da onlara tuzak oldu.

Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

[] Oğullarını, kızlarını Cinlere kurban ettiler.

Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

[] Kenan putlarına kurban olsun diye Oğullarının, kızlarının kanını, Suçsuzların kanını döktüler; Ülke onların kanıyla kirlendi.

Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar, Vefasız duruma düştüler töreleriyle.

Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

[] RAB’bin öfkesi parladı halkına karşı, Tiksindi kendi halkından.

Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

Onları ulusların eline teslim etti. Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.

Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

Düşmanları onları ezdi, Boyun eğdirdi hepsine.

Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

RAB onları birçok kez kurtardı, Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydı Ve alçaltıldılar suçları yüzünden.

Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla Yakarışlarını duyunca.

Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna, Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.

Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.

Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

[] Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB, Topla bizi ulusların arasından. Kutsal adına şükredelim, Yüceliğinle övünelim.

Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

Öncesizlikten sonsuza dek, İsrail’in Tanrısı RAB’be övgüler olsun! Bütün halk, “Amin!” desin. RAB’be övgüler olsun!

Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!