Psalms 73

Tanrı gerçekten İsrail’e, Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.

(По слав. 72) Псалм на Асаф. Наистина Бог е благ към Израил, към чистите по сърце.

Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş, Adımlarım az kalsın kaymıştı.

А аз — краката ми без малко се препънаха, стъпките ми почти се подхлъзнаха,

Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, Küstahları kıskanıyordum.

защото завидях на надменните, като гледах благоденствието на безбожните,

Onlar acı nedir bilmezler, Bedenleri sağlıklı ve semizdir.

защото нямат мъки в смъртта си и тялото им е охранено.

Başkalarının derdini bilmez, Onlar gibi çile çekmezler.

Не са в грижи като другите смъртни, нито са измъчвани като другите хора,

Bu yüzden gurur onların gerdanlığı, Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.

затова гордостта им е като гердан, насилието ги облича като дреха.

Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar, İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.

Очите им изпъкват от тлъстина, въображенията на сърцето им преливат.

İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur, Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.

Присмиват се и говорят злобно за насилие, говорят горделиво.

Göklere karşı ağızlarını açarlar, Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.

Издигнали са устата си против небето и езикът им обхожда земята.

Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini ağzı açık dinler.

Затова народът му се връща тук и вода с пълна чаша се изцежда за тях.

Derler ki, “Tanrı nasıl bilir? Bilgisi var mı Yüceler Yücesi’nin?”

И те казват: Как ще знае Бог? И как ще има знание у Всевишния?

İşte böyledir kötüler, Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.

Ето, това са безбожните — и винаги благополучни, умножават богатство!

Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum, Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.

Наистина аз напразно очистих сърцето си и измих в невинност ръцете си,

Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.

защото цял ден съм измъчван и наказван всяка сутрин.

“Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim, Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.

Ако кажех: Така ще говоря! — ето, бих изменил на поколението на синовете Ти.

Bunu anlamak için düşündüğümde, Zor geldi bana,

Тогава размислих, за да разбера това, но беше прекалено трудно пред очите ми,

Tanrı’nın Tapınağı’na girene dek; O zaman anladım sonlarının ne olacağını.

докато влязох в Божието светилище и разбрах техния край.

Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, Yıkıma sürüklüyorsun.

Ти наистина си ги поставил на хлъзгави места, сринал си ги в развалини.

Nasıl da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehşet içinde!

Как изведнъж стигнаха до запустение! Погинаха, изчезнаха от внезапен ужас.

Uyanan birisi için rüya nasılsa, Sen de uyanınca, ya Rab, Hor göreceksin onların görüntüsünü.

Както сън, след като човек се събуди, така и Ти, Господи, когато се надигнеш, ще презреш образа им.

Kalbim kırıldığında, İçim acı dolduğunda,

Така сърцето ми се огорчаваше и се измъчвах отвътре,

Akılsız ve bilgisizdim, Karşında bir hayvan gibi.

толкова бях обезумял и не разбирах, бях като животно пред Теб.

Yine de sürekli seninleyim, Sağ elimden tutarsın beni.

И все пак аз съм постоянно с Теб, Ти си ме хванал за десницата ми.

Öğütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.

Ще ме водиш със съвета Си и след това ще ме приемеш в слава.

Senden başka kimim var göklerde? İstemem senden başkasını yeryüzünde.

Кого имам на небето? И на земята не желая нищо друго освен Теб.

Bedenim ve yüreğim tükenebilir, Ama Tanrı yüreğimde güç, Bana düşen paydır sonsuza dek.

Дори да отпаднат плътта ми и сърцето ми, Бог е канарата на сърцето ми и моят дял до века.

Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.

Защото, ето, тези, които се държат далеч от Теб, ще погинат, Ти изтребваш всички, които Те оставят в блудство.

Ama benim için en iyisi Tanrı’ya yakın olmaktır; Bütün işlerini duyurayım diye Sığınak yaptım Egemen RAB’bi kendime.

Но за мен е добре да се приближа до Бога; аз положих упованието си в Господа БОГА, за да възгласявам всичките Твои дела!