Job 31

Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

 Ett förbund slöt jag med mina ögon:  aldrig skulle jag skåda efter någon jungfru.

Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?

 Vilken lott finge jag eljest av Gud i höjden,  vilken arvedel av den Allsmäktige därovan?

Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?

 Ofärd kommer ju över de orättfärdiga,  och olycka drabbar ogärningsmän.

Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?

 Ser icke han mina vägar,  räknar han ej alla mina steg?

Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:

 Har jag väl umgåtts med lögn,  och har min fot varit snar till svek?

Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.

 Nej, må jag vägas på en riktig våg,  så skall Gud förnimma min ostrafflighet.

Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:

 Hava mina steg vikit av ifrån vägen,  har mitt hjärta följt efter mina ögon,  eller låder vid min händer en fläck?

Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.

 Då må en annan äta var jag har sått,  och vad jag har planterat må ryckas upp med roten.

Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

 Har mitt hjärta låtit dåra sig av någon kvinna,  så att jag har stått på lur vid min nästas dörr?

Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.

 Då må min hustru mala mjöl åt en annan,  och främmande män må då famntaga henne.

Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,

 Ja, sådant hade varit en skändlighet,  en straffbar missgärning hade det varit,

Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.

 en eld som skulle förtära intill avgrunden  och förhärja till roten all min gröda.

Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,

 Har jag kränkt min tjänares eller tjänarinnas rätt,  när de hade någon tvist med mig?

(Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?

 Vad skulle jag då göra, när Gud stode upp,  och när han hölle räfst, vad kunde jag då svara honom?

Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)

 Han som skapade mig skapade ju och dem i moderlivet,  han, densamme, har berett dem i modersskötet.

Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

 Har jag vägrat de arma vad de begärde  eller låtit änkans ögon försmäkta?

Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;

 Har jag ätit mitt brödstycke allena,  utan att den faderlöse och har fått äta därav?

(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

 Nej, från min ungdom fostrades han hos mig såsom hos en fader,  och från min moders liv var jag änkors ledare.

Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;

 Har jag kunnat se en olycklig gå utan kläder,  se en fattig ej äga något att skyla sig med?

Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

 Måste ej fastmer hans länd välsigna mig,  och fick han ej värma sig i ull av mina lamm?

Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:

 Har jag lyft min hand mot den faderlöse,  därför att jag såg mig hava medhåll i porten?

Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.

 Då må min axel lossna från sitt fäste  och min arm brytas av ifrån sin led.

Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.

 Jag måste då frukta ofärd ifrån Gud  och skulle stå maktlös inför hans majestät.

Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;

 Har jag satt mitt hopp till guldet  och kallat guldklimpen min förtröstan?

Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;

 Var det min glädje att min rikedom blev så stor,  och att min hand förvärvade så mycket?

Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;

 Hände det, när jag såg solljuset, huru det sken,  och månen, huru härligt den gick fram,

I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:

 att mitt hjärta hemligen lät dåra sig,  så att jag med handkyss gav dem min hyllning?

I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.

 Nej, också det hade varit en straffbar missgärning;  därmed hade jag ju förnekat Gud i höjden.

Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.

 Har jag glatt mig åt min fiendes ofärd  och fröjdats, när olycka träffade honom?

(I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)

 Nej, jag tillstadde ej min mun att synda så,  ej att med förbannelse begära hans liv.

Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?

 Och kan mitt husfolk icke bevittna  att envar fick mätta sig av kött vid mitt bord?

Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.

 Främlingen behövde ej stanna över natten på gatan,  mina dörrar lät jag stå öppna utåt vägen.

Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

 Har jag på människovis skylt mina överträdelser  och gömt min missgärning i min barm,

I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.

 av fruktan för den stora hopen  och av rädsla för stamfränders förakt,  så att jag teg och ej gick utom min dörr?

Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

 Ack att någon funnes, som ville höra mig!  Jag har sagt mitt ord.  Den Allsmäktige må nu svara mig;  ack att jag finge min vederparts motskrift!

Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?

 Sannerligen, jag skulle då bära den högt på min skuldra,  såsom en krona skulle jag fästa den på mig.

Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.

 Jag ville då göra honom räkenskap för alla mina steg,  lik en furste skulle jag då träda inför honom.

Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;

 Har min mark höjt rop över mig,  och hava dess fåror gråtit med varandra?

Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:

 Har jag förtärt dess gröda obetald  eller utpinat dess brukares liv?

Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.

 Då må törne växa upp för vete,  och ogräs i stället för korn. Slut på Jobs tal.