Job 32

A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
De tre männen upphörde nu att svara Job, eftersom han höll sig själv för rättfärdig.
Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
Då blev Elihu, Barakels son, från Bus, av Rams släkt, upptänd av vrede. Mot Job upptändes han av vrede, därför att denne menade sig hava rätt mot Gud;
Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
och mot hans tre vänner upptändes hans vrede, därför att de icke funno något svar varmed de kunde vederlägga Job.
Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
Hittills hade Elihu dröjt att tala till Job, därför att de andra voro äldre till åren än han.
Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
Men då nu Elihu såg att de tre männen icke mer hade något att svara, upptändes hans vrede.
I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
Så tog då Elihu, Barakels son, från Bus, till orda och sade;  Ung till åren är jag,  I däremot ären gamla.  Därför höll jag mig tillbaka och var försagd  och lade ej fram för eder min mening.
Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
 Jag tänkte: »Må åldern tala,  och må årens mängd förkunna visdom.»
Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
 Dock, på anden i människorna kommer det an,  den Allsmäktiges livsfläkt giver dem förstånd.
Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
 Icke de åldriga äro alltid visast,  icke de äldsta förstå bäst vad rätt är.
Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
 Därför säger jag nu: Hör mig;  jag vill lägga fram min mening, också jag.
Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
 Se, jag väntade på vad I skullen tala,  jag lyssnade efter förstånd ifrån eder,  efter skäl som I skullen draga fram.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
 Ja, noga aktade jag på eder.  Men se, ingen fanns, som vederlade Job,  ingen bland eder, som kunde svara på hans ord.
Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
 Nu mån I icke säga: »Vi möttes av vishet;  Gud, men ingen människa, kan nedslå denne.»
Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
 Skäl mot min mening har han icke lagt fram,  ej heller skall jag bemöta honom med edra bevis.
Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
 Se, nu stå de bestörta och svara ej mer,  målet i munnen hava de mist.
Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
 Och jag skulle vänta, då de nu intet kunna säga,  då de stå där och ej mer hava något svar!
Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
 Nej, också jag vill svara i min ordning,  jag vill lägga fram min mening, också jag.
Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
 Ty, fullt upp har jag av skäl,  anden i mitt inre vill spränga mig sönder.
Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
 Ja, mitt inre är såsom instängt vin,  likt en lägel med nytt vin är det nära att brista.
Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
 Så vill jag då tala och skaffa mig luft,  jag vill upplåta mina läppar och svara.
Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
 Jag får ej hava anseende till personen,  och jag skall ej till någon tala inställsamma ord.
Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
 Nej, jag förstår ej att tala inställsamma ord;  huru lätt kunde ej eljest min skapare rycka mig bort!