Proverbs 14

Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.

La donna savia edifica la sua casa, ma la stolta l’abbatte con le proprie mani.

Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.

Chi cammina nella rettitudine teme l’Eterno, ma chi è pervertito nelle sue vie lo sprezza.

W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.

Nella bocca dello stolto germoglia la superbia, ma le labbra dei savi son la loro custodia.

Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.

Dove mancano i buoi è vuoto il granaio, ma l’abbondanza della raccolta sta nella forza del bove.

Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.

Il testimonio fedele non mentisce, ma il testimonio falso spaccia menzogne.

Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.

Il beffardo cerca la sapienza e non la trova, ma per l’uomo intelligente la scienza è cosa facile.

Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.

Vattene lungi dallo stolto; sulle sue labbra certo non hai trovato scienza.

Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.

La sapienza dell’uomo accorto sta nel discernere la propria strada, ma la follia degli stolti non è che inganno.

Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.

Gli insensati si burlano delle colpe commesse, ma il favore dell’Eterno sta fra gli uomini retti.

Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.

Il cuore conosce la sua propria amarezza, e alla sua gioia non può prender parte un estraneo.

Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.

La casa degli empi sarà distrutta, ma la tenda degli uomini retti fiorirà.

Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.

V’è tal via che all’uomo par diritta, ma finisce col menare alla morte.

Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.

Anche ridendo, il cuore può esser triste; e l’allegrezza può finire in dolore.

Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.

Lo sviato di cuore avrà la ricompensa dal suo modo di vivere, e l’uomo dabbene, quella delle opere sue.

Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.

Lo scemo crede tutto quel che si dice, ma l’uomo prudente bada ai suoi passi.

Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.

Il savio teme, ed evita il male; ma lo stolto è arrogante e presuntuoso.

Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.

Chi è pronto all’ira commette follie, e l’uomo pien di malizia diventa odioso.

Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.

Gli scemi ereditano stoltezza, ma i prudenti s’incoronano di scienza.

źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.

I malvagi si chinano dinanzi ai buoni, e gli empi alle porte de’ giusti.

Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.

Il povero è odiato anche dal suo compagno, ma gli amici del ricco son molti.

Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.

Chi sprezza il prossimo pecca, ma beato chi ha pietà dei miseri!

Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.

Quelli che meditano il male non son forse traviati? ma quelli che meditano il bene trovan grazia e fedeltà.

W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.

In ogni fatica v’è profitto, ma il chiacchierare mena all’indigenza.

Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.

La corona de’ savi è la loro ricchezza, ma la follia degli stolti non è che follia.

Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.

Il testimonio verace salva delle vite, ma chi spaccia bugie non fa che ingannare.

Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.

V’è una gran sicurezza nel timor dell’Eterno; Egli sarà un rifugio per i figli di chi lo teme.

Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.

Il timor dell’Eterno è fonte di vita e fa schivare le insidie della morte.

W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.

La moltitudine del popolo è la gloria del re, ma la scarsezza de’ sudditi è la rovina del principe.

Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.

Chi è lento all’ira ha un gran buon senso, ma chi è pronto ad andare in collera mostra la sua follia.

Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.

Un cuor calmo è la vita del corpo, ma l’invidia è la carie dell’ossa.

Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.

Chi opprime il povero oltraggia Colui che l’ha fatto, ma chi ha pietà del bisognoso, l’onora.

Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.

L’empio è travolto dalla sua sventura, ma il giusto spera anche nella morte.

W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.

La sapienza riposa nel cuore dell’uomo intelligente, ma in mezzo agli stolti si fa tosto conoscere.

Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.

La giustizia innalza una nazione, ma il peccato è la vergogna dei popoli.

Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.

Il favore del re è per il servo prudente, ma la sua ira è per chi gli fa onta.